Atrovent — wskazania, dawkowanie, stosowanie i przeciwwskazania

Atrovent to płyn do inhalacji, który rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli. Jest lekiem wziewnym o działaniu rozszerzającym oskrzela, ułatwiającym swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych.

Substancją czynną leku Atrovent jest bromek ipratropium (ipratropium). To lek o działaniu cholinolitycznym (przeciwcholinergicznym), który działa antyspastycznie, rozszerza oskrzela i zapobiega ich skurczom. Mechanizm jego działania polega na blokowaniu aktywacji receptorów cholinergicznych zlokalizowanych w mięśniach gładkich oskrzeli.

W aptekach można kupić roztwór do nebulizacji Atrovent 250 µg na ml o pojemności 20 ml. Co zawiera? Substancją czynną Atrovenu jest ipratropiowy bromek (Ipratropii bromidum). Jeden mililitr (20 kropli) zawiera 261 mikrogramów ipratropiowego bromku jednowodnego, co odpowiada 250 mikrogramom ipratropiowego bromku bezwodnego.

Pozostałe składniki leku, czyli substancje pomocnicze, to benzalkoniowy chlorek, disodu edetynian dwuwodny, sodu chlorek, kwas solny 1 mol (do ustalenia pH), woda oczyszczona.

Atroven jest lekiem rozszerzający oskrzela stosowanym w leczeniu podtrzymującym stanów skurczowych oskrzeli w przebiegu takich chorób jak:

• przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) obejmująca przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc,
• astma oskrzelowa.

Działanie leku Atroven prowadzi do rozszerzenia oskrzeli, dzięki czemu poprawia się wentylacja płuc, następuje ustąpienie duszności spowodowanej skurczem mięśni dróg oddechowych, co ułatwia oddychanie.

Preparat Atroven jest przeznaczony wyłącznie do stosowania w inhalacji z nebulizatora. Lek Atrovent stosuje się wziewnie, nie doustnie czy dożylnie.

Jak stosować Atrovent? Przede wszystkim trzeba pamiętać, że:

• dostarczana dawka leku zależy od prawidłowo przeprowadzonej inhalacji,
• zaleconą dawkę należy rozcieńczyć roztworem soli fizjologicznej do objętości 3-4 ml i inhalować do czasu zużycia roztworu,
• 20 kropli to około 1 ml, a 1 kropla to 0,0125 mg bezwodnego bromku ipratropiowego.Jeśli chodzi o dawkę i częstotliwość stosowania preparatu, ustala to lekarz. Dorośli oraz młodzież w wieku powyżej 14 lat zwykle stosują 2,0 ml (40 kropli) 3 do 4 razy na dobę. Dzieci w wieku od 6 do 14 lat — 1,0 ml (20 kropli), zaś dzieci w wieku poniżej 6 lat od 0,4 do 1,0 ml (8 - 20 kropli).

Jak szybko działa Atrovent? Początek jego aktywności jest wolniejszy niż działanie sympatykomimetyków rozszerzających oskrzela (np. salbutamol). Znaczna poprawa czynności płuc u chorych ze skurczem oskrzeli w przebiegu POChP jest odczuwana w ciągu 15 minut. Efekt terapeutyczny utrzymuje się średnio przez 4–6 godzin.

Atrovent nie może być stosowany przez osoby, u których rozpoznano nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub na atropinę i jej pochodne, lecytynę sojową, soję i/lub orzechy arachidowe.

Należy zachować ostrożność u osób, które zmagają się z takimi patologiami jak:

• jaskra z zamykającym się kątem przesączania,
• zaburzenia oddawania moczu, co ma związek z powiększeniem gruczołu krokowego lub zwężeniem szyjki pęcherza moczowego,
• mukowiscydoza.

W ciąży i w czasie karmienia piersią lek Atrovent może być stosowany wyłącznie wtedy, gdy lekarz uzna to za konieczne.

Wziewne podanie leku Atrovent umożliwia szybkie dotarcie obecnych w nim substancji do miejsca jego działania, bezpośrednio do dróg oddechowych. Ponieważ jedynie niewielka ilość substancji dociera do układu krążenia, ogólnoustrojowe działania niepożądane są ograniczone do minimum.

Ze stosowaniem leku Atrovent wiąże się niewielkie ryzyko skutków ubocznych, takich jak:

• kaszel,
• reakcje alergiczne (ból głowy, pokrzywka, ból brzucha),
• suchość w jamie ustnej,
• podrażnienie gardła,
• ból oczu,
• zatrzymanie moczu,
• kołatanie serca, przyspieszenie akcji serca,
• paradoksalny skurcz oskrzeli i duszność (gwałtowny skurcz objawiający się świstami bezpośrednio po przyjęciu leku).

W sytuacji, gdy aerozol dostanie się do oczu, może wystąpić rozszerzenie źrenic, przejściowe zaburzenia akomodacji i upośledzenie widzenia. Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.