Benodil - charakterystyka, wskazania, jak podawać, działania niepożądane

Benodil to przeciwzapalny lek występujący w postaci zawiesiny do nebulizacji. Substancją czynną zawartą w preparacie jest budezonid należący do grupy glikokortykosteroidów. Jest stosowany głównie w leczeniu chorób układu oddechowego, takich jak astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).

Działa on poprzez zmniejszenie stanu zapalnego w drogach oddechowych. Benodil redukuje obrzęk i podrażnienie dolnych dróg oddechowych, zmniejsza nasilenie objawów np. duszność, kaszel, pomaga poprawić przepływ powietrza.

Lek wpływa także na działanie układu odpornościowego, zwłaszcza na komórki odpornościowe zwane limfocytami T i komórki dendrytyczne. To zmniejsza produkcję mediatorów zapalnych i cytokin, które biorą udział w reakcjach alergicznych i zapalnych w drogach oddechowych.

Benodil – na co pomaga ten lek? Produkt leczniczy o nazwie Benodil jest wskazany w przypadku takich schorzeń jak:

• astma,
• ostre zapalenie krtani, tchawicy oskrzeli – zespół krupu,
• zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Lek Benodil stosowany jest w postaci inhalacyjnej, co pozwala na dostarczenie leku bezpośrednio do dróg oddechowych. Zawiesina do neubulizacji stosowana jest w leczeniu astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Z leczeniem Benodilem związane jest ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Najczęściej obserwuje się takie działania niepożądane jak:

• skurcze mięśni,
• grzybica jamy ustnej,
• problemy z przełykaniem,
• zapalenie płuc u pacjentów cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc,
• problemy z widzeniem,
• uczucie niepokoju,
• nadciśnienie tętnicze,
• drażliwość,
• zachowania agresywne,
• zaburzenia snu,
• rumień,
• kaszel,
• suchość w jamie ustnej,
• podrażnienie dróg oddechowych,
• skłonność do siniaków.

Reakcje nadwrażliwości takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy swędzenie skóry czy pokrzywka pojawiają się bardzo rzadko.

Inhalacje Benodilem są pomocne w przypadku kaszlu krtaniowego, tzw. kaszlu suchego, szczekającego. Ten rodzaj kaszlu bywa trudny do opanowania u pacjentów.

Substancja czynna budezonid występuje nie tylko w Benodilu, ale również w innych preparatach leczniczych takich jak Budixon Neb, Nebbud czy Pulmicort. O tym, czy leki te mogą zostać wykorzystane jako bezpośrednie zamienniki należy w pierwszej kolejności porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym.

Benodil nie powinien być stosowany przez pacjentów z nadwrażliwością na budezonid lub którykolwiek z pozostałych składników. Tego preparatu nie należy wykorzystywać też do łagodzenia ostrego napadu astmy, przebiegającego z nagłym skurczem oskrzeli oraz bezdechem.

Szczególną ostrożność powinny zachować osoby cierpiące na:

• czynną bądź nieaktywną gruźlicę płuc,
• grzybicze, wirusowe infekcje dróg oddechowych.

Czy pacjentki, które spodziewają się dziecka mogą stosować ten lek? Otóż, stosowanie Benodilu w okresie ciąży jest uzasadnione jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają nad ewentualnym zagrożeniem dla dziecka.

Inhalacje Benodilem w trakcie kamiernia piersią

Substancja czynna występująca w leku przenika do mleka matki, z tego powodu niewskazane jest przyjmowanie Benodilu w okresie laktacji.

Lek ten jest często używany jako terapia podtrzymująca w leczeniu przewlekłych chorób układu oddechowego, a jego dawkowanie i częstotliwość stosowania są ustalane przez lekarza w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Ważne jest, aby stosować budezonid zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przerywać leczenia bez konsultacji medycznej, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej, ponieważ nagłe zaprzestanie stosowania może prowadzić do pogorszenia objawów.