Ćwiczenia chronią przed paniką

Osoby podatne na panikę uważają reakcje fizyczne własnego ciała na niektóre bodźce za znak nadchodzącego zagrożenia. Gdy zabraknie im tchu lub spocą im się dłonie z powodu stresu, stają się bardzo niespokojni. Powtarzają ciągle: „Zaraz spanikuję!”, „Umrę!”, „Oszaleję!” lub „Zrobię z siebie głupka”. Osoby z takim zaburzeniem boją się bowiem nie tylko reakcji organizmu, ale także tego, że inni ludzie zauważą ich niepokój. Taki sposób myślenia zwiększa poziom lęku i czasem przeradza się w napad paniki. Oczywiście jednostkowy napad paniki nie świadczy o żadnych zaburzeniach psychicznych (około 20% ludzi doświadcza choć jednego takiego napadu w życiu), jednak powtarzanie się tego typu sytuacji sugeruje problemy z psychiką. Osoby, u których panika przybrała wymiar kliniczny, cierpią z powodu silnych i nieprzewidzianych napadów strachu. Gdy zaburzenie postępuje, osoba „boi się strachu”, przez co często rezygnuje z codziennych zajęć.

W celu zbadania wpływu ćwiczeń na rozwój paniki, naukowcy z Dallas przeprowadzili badania na grupie 145 wolontariuszy, którzy wcześniej doświadczali ataków paniki. Po uzupełnieniu kwestionariuszy na temat aktywności fizycznej i podatności na panikę, uczestnicy badania mieli wdychać powietrze wzbogacone o dwutlenek węgla. Procedura ta wywołała u nich różnorodne reakcje organizmu, takie jak nudności, kołatające serce, zawroty głowy, bóle brzucha i brak oddechu. Po wystawieniu na działanie takiego czynnika wolontariusze mieli oszacować swój poziom niepokoju. Badania wykazały, że poziom strachu był mniejszy u osób aktywnych fizycznie, które regularnie wykonywały ćwiczenia o dużym natężeniu.

Regularne ćwiczenia mogą być alternatywą lub pomocniczą strategią w terapii farmakologicznej, a także psychoterapii, mających na celu zwalczanie niekontrolowanych napadów strachu. Już w tym momencie wiadomo, że ćwiczenia są pomocne w leczeniu osób cierpiących z powodu nadmiernego stresu i depresji. Naukowcy podkreślają, że ćwiczenia nie zastąpią konwencjonalnych metod leczenia zaburzeń lękowych, jednak mogą je uzupełniać.

Warto jest poświęcić trochę czasu na ćwiczenia. Okazuje się bowiem, że codzienna aktywność fizyczna jest nie tylko najlepszym sposobem na utrzymanie kondycji, ale także czynnikiem prewencyjnym chroniącym przed stresem, niepokojem, a nawet napadami paniki.