Naprotechnologia – co to jest, na czym polega, dla kogo, porównanie z in vitro

Twórcą naprotechnologii jest prof. Thomas Hilgers. W latach 90. XX wieku zajął się problemem niepłodności u kobiet. Niepłodność to możliwa do wyleczenia niezdolność do zajścia w ciążę, często mylona z trwałą bezpłodnością.

Przedmiotem badań naprotechnologii jest więc nie tylko badanie organizmu kobiety i jego reakcji, ale też poznawanie przyczyny niepłodności i jej leczenie.

Hilgers twierdzi, że większość par ma problemy z niepłodnością z powodu błędnej diagnozy lekarskiej. Naprotechnologia (naprotechnology), posiłkując się modelem Creightona, wykazuje ewentualne nieprawidłowości kobiecego cyklu, szanując jednocześnie stanowisko Kościoła w kwestii naturalnej prokreacji (naprotechnologia a Kościół).

Naprotechnologia korzysta z modelu Craightona, opierającego się na dokładnej obserwacji śluzu, wydzieliny pochwowej, długości, obfitości i regularności krwawień, a także plamień międzyokresowych. Metoda może być stosowana nawet do 2 lat i dzieli się na trzy etapy.

W etapie pierwszym metody naprotechnologii kobieta uczy się obserwować organizm i skrupulatnie zapisywać wszelkie zmiany na karcie pacjentki. Lekarz przeprowadza również badania hormonalne i ogólne. Naprotechnologia obejmuje również badanie męskiego nasienia, w celu wykluczenia problemów ze strony partnera.

Nasienie pobiera się z perforowanego pojemniczka umieszczanego w pochwie kobiety podczas stosunku. Wiąże się to po raz kolejny z poszanowaniem tradycji katolickich i wykluczeniem konieczności użycia prezerwatywy czy masturbacji w celu zdobycia próbki.

Drugi etap badań naprotechnologicznych polega na analizie zapisków, badaniach laboratoryjnych i ewentualnym uregulowaniu cyklów miesięcznych. To wtedy określa się też przyczynę niepłodności, czyli ideę badań naprotechnologii. Trzeci etap obejmuje próby poczęcia i okres ciąży.

Niestety, metoda naturalnej prokreacji nie pomoże parom borykającym się z ciężkim uszkodzeniem jajowodów, ostrą endometriozą, poważnymi defektami anatomicznymi u obojga partnerów i w stanach po usunięciu jajników, macicy, jajowodów czy jąder.

Postawienie odpowiedniej diagnozy może jednak nakierować kobiety na wdrożenie leczenia albo ustalić odpowiedni moment na powtórzenie próby poczęcia. Naprotechnologia jest metodą naturalną, nieingerującą w organizm kobiety, szanującą poglądy religijne i wysoce skuteczną w przypadku par, mających potencjał zdrowotny do rozmnażania, jednak przejawiających problemy z zapłodnieniem.

Warto pamiętać, że naprotechnologia dla mężczyzn (naprotechnologia a niepłodność męska) również może okazać się pomocna w diagnostyce problemów z powiększeniem rodziny.

Naprotechnologia czy in vitro? Naprotechnologia jest często błędnie nazywana metodą alternatywną dla in vitro. W rzeczywistości oba terminy nie mogą być porównywane. In vitro to zapłodnienie pozaustrojowe, natomiast naprotechnologia to przede wszystkim diagnozowanie i doprowadzenie do zapłodnienia metodą naturalną, wspomaganą jedynie dokładną obserwacją cyklu kobiety.

Niepłodność stwierdzana jest po roku regularnych stosunków seksualnych (3-4 razy w tygodniu) bez żadnej antykoncepcji. Według Światowej Organizacji Zdrowia jest to choroba cywilizacyjna, podobnie jak cukrzyca, miażdżyca, reumatyzm czy alkoholizm. Leczenie niepłodności opiera się głównie na farmakoterapii, niekiedy konieczny jest zabieg chirurgiczny.

Bezpłodność to natomiast trwała niezdolność do zostania rodzicem, której nie jest w stanie zmienić współczesna medycyna. Leczenie bezpłodności nie jest możliwe, jedyną szansą na posiadanie dziecka stanowi zapłodnienie pozaustrojowe in vitro lub adopcja.

Niepłodność u mężczyzn najczęściej spowodowana jest zmniejszoną liczbą plemników w nasieniu, ich nieprawidłową budową lub ruchliwością. Mniejsza ilość niż 20 milionów plemników w 1 ml spermy i ruchliwość na poziomie 1-3 często odpowiadają za problemy z płodnością. Podobnie jest w przypadku niewłaściwej wielkości plemników.

Niepłodność u kobiet często ma związek z nieregularnymi miesiączkami, nieprawidłowym funkcjonowaniem jajowodów lub problemami z owulacją. Duże znaczenie ma także psychika.

Skuteczność naprotechnologii wynosi 97 procent, natomiast nie w leczeniu niepłodności, ale w diagnozowaniu przyczyny problemów z zajściem w ciążę.

Naprotechnologia jako metoda leczenia niepłodności może sprawdzić się w przypadku endometriozy, nieprawidłowej owulacji, torbieli jajników i zaburzeń hormonalnych.

Leczenie niepłodności naprotechnologią nie przyniesie efektu u osób z problemami genetycznymi, defektami anatomicznymi, poważnymi skutkami endometriozy oraz uszkodzeniami układu rozrodczego.

Cena naprotechnologii nie należy do niskich, jest co prawda uzależniona od konkretnej diagnozy, zaleconych badań i czasu trwania leczenia, ale ostateczna kwota może być zbliżona do in vitro.

Bardzo często ta metoda leczenia niepłodności zajmuje około dwóch lat, wymaga regularnych wizyt lekarskich i przeprowadzenia wielu dodatkowych testów. Naprotechnologia w Polsce jest coraz bardziej popularna, ceny leczenia różnią się w zależności od miasta i konkretnej kliniki.