Niepłodność u kobiet to częsta przyczyna problemów z zajściem w ciążę. Szacuje się, że problem niepłodności w 40 % dotyczy kobiet, w 40 % mężczyzn, a w 20 % leży po stronie obojga. Przyczyn niepłodności może być wiele, mogą wynikać zarówno z chorób i nieprawidłowości w budowie, ale także mieć podłoże psychologiczne.
Niepłodność u kobiet najczęściej związana jest z zaburzeniami hormonalnymi i zaburzeniami związanymi z jajeczkowaniem. Najczęstszą przyczyną niepłodności jest braw owulacji, czyli nieprawidłowości w procesie uwalniania komórki jajowej z pęcherzyka.
Niepłodność może wynikać także z innych czynników, a także chorób towarzyszących takich jak:
- stany zapalne w miednicy lub jajowodach
- otyłość lub wychudzenie
- nadużywanie alkoholu
- zaburzenia układu immunologicznego
- wady macicy i szyjki
- endometrioza
- mięśniaki macicy
- zespół Turnera (związany z obecnością u kobiety tylko jednego chromosomu X)
- choroby tarczycy
- choroby nadnerczy
- choroby weneryczne
- zespół policystycznych jajników
- hiperprolaktynemia (podwyższone stężenie prolaktyny w organizmie)
W leczeniu niepłodności najważniejszy jest wywiad lekarski i kilka najniezbędniejszych badań ginekologicznych, a także testy owulacyjne. Dla lekarza ważna będzie data pierwszej miesiączki, długość cyklu, objawy towarzyszące menstruacji i owulacji, a także wszystkie choroby występujące w rodzinie.
Na samym początku lekarz ustala, czy występują zaburzenia jajeczkowania, z czego wynikają i jak można je usunąć. Wykonuje także szczegółowe badania hormonalne i USG, a także sprawdza drożność jajowodów. W przypadku zaburzeń menstruacji należy sprawdzić także poziom hormonów LH i FSH.
Niepłodność można leczyć hormonalnie lub operacyjnie. Jeśli przywrócenie równowagi hormonalnej i wyrównanie cyklu nie przyniesie skutków, a problem niepłodności nie leży wyłącznie po stronie mężczyzny, warto rozważyć zabieg inseminacji, czyli "wstrzyknięcia" nasienia do macicy lub zapłodnienia pozaustrojowego znanego jako in vitro.
