Nefron - budowa, funkcje, choroby
Nefron to główna jednostka strukturalna nerek, która pełni wiele ważnych funkcji w organizmie człowieka. Nefron bierze udział w produkcji moczu pierwotnego i ostatecznego, a także odpowiada za równowagę elektrolitów i hormonów. Wszystkie choroby nerek mają negatywny wpływ na nefrony i doprowadzają do zaniku ich działania. Co warto wiedzieć o nefronach?
Nefron jest główną jednostką strukturalno-funkcjonalną nerki.
Czym jest nefron?
Nefron jest główną jednostką strukturalno-funkcjonalną nerki, która odpowiada za filtrowanie krwi, zachowanie równowagi elektrolitowej oraz stabilizację hormonów. W organizmie człowieka znajduje się około miliona nefronów, a do poprawnej pracy narządów wystarczy około 30% z nich.
Budowa nefronu
Główną częścią nefronu jest ciałko nerkowe, które składa się z kłębuszka nerkowego sieci dziwnej (sieci naczyń krwionośnych) oraz torebki Bowmana. Przestrzeń w kłębuszku nerkowym wypełnia mezangium wewnętrzne, natomiast w składzie torebki znajduje się blaszka wewnętrzna oraz zewnętrzna.
Nefron posiada również kanalik nerkowy złożony z nabłonka jednowarstwowego, który umożliwia przekazywanie jonów oraz pozostałych związków organicznych. Kanalik składa się z kanaliku krętego I rzędu, pętli Henlego (zbudowanej z ramienia wstępującego i zstępującego) oraz kanaliku dalszego - dystalnego (ostatniej części nefronu połączonej z kanałem zbiorczym).
Funkcje nefronu
Każda część nefronu ma określone zadania. W ciałku nerkowym za sprawą filtracji produkowany jest mocz pierwotny, czyli krew bez składników morfotycznych oraz białek. W ciągu 24 godzin nerki są w stanie stworzyć nawet 170 litrów moczu pierwotnego, ale płyn który wydalamy to zaledwie 1,5 litra.
Przefiltrowana krew zbiera się w części nazywanej światłem torebki kłębuszka, gdzie znajduje się blaszka wewnętrzna i zewnętrzna. Następnie w kanaliku dochodzi do wchłaniania niektórych związków do organizmu, usuwania zbędnych substancji oraz produkcji moczu ostatecznego.
Za absorpcję cennych składników odpowiada kanalik proksymalny, pętla Henlego zagęszcza i rozcieńcza mocz, a reabsorbcja wody ma miejsce w kanaliku dystalnym. Mocz ostateczny trafia do miedniczki nerkowej.
Choroby nefronów
Choroby nerek mogą wynikać z predyspozycji genetycznych lub czynników zewnętrznych. Każde schorzenie prowadzi do zaniku funkcji części nefronów oraz nadmiernego obciążenia pozostałych.
Problemy zdrowotne, które doprowadzają do niszczenia nefronów to:
- choroby śródmiąższowe (wywołane kamieniami zbierającymi się w miedniczce nerkowej),
- choroby kłębuszkowe (wynik infekcji bakteryjnych),
- wielotorbielowość (tworzenie się torbieli w miejscu miąższu nerkowego),
- nowotwory układu moczowego i nerek.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
