Polacy wyrzucają tę część brokuła. A właśnie tam kryje się najwięcej dobra

Brokuł składa się z dwóch części, które różnią się wyglądem, lecz mają porównywalny potencjał odżywczy. Różyczki kojarzą się z delikatnością, dlatego wiele osób sięga tylko po nie. Łodyga ma bardziej zwartą strukturę, ale pod względem wartości dorównuje górnej części warzywa. Zawiera:

• błonnik,
• witaminę C,
• składniki mineralne charakterystyczne dla warzyw krzyżowych (m.in. potas, wapń oraz niewielkie ilości żelaza),
• związki siarkowe, które są obecne w całym brokule.

Pełen obraz brokuła widać dopiero wtedy, gdy uwzględnia się wszystkie jego elementy. Każda część brokuła wnosi coś innego, dlatego najlepiej traktować go jak całe warzywo z dużym potencjałem, a nie ograniczać się jedynie do różyczek.

Łodyga brokuła trafia do kosza głównie z przyzwyczajenia, bo wiele osób od lat przygotowuje to warzywo w taki sam sposób i nie zastanawia się nad innym wykorzystaniem tej części. Łodyga wydaje się twarda lub niezbyt jadalna, więc na pierwszy plan wysuwa się obawa, że będzie trudna w przyrządzeniu lub mniej smaczna. Podczas przygotowywania wymaga jedynie cienkiego obrania zewnętrznej warstwy, aby stała się delikatna po ugotowaniu lub krótkim podsmażeniu.

Wiele osób nie sięga po łodygę także dlatego, że spożywanie jej w tej części świata jest rzadko spotykane. Stwarza to mylne wrażenie niższej wartości, choć skład łodygi dorównuje górnej części warzywa. To właśnie brak wiedzy i ograniczone pomysły kulinarne powodują, że łodyga trafia do odpadów.

Łodyga brokuła zdumiewa składem, bo jej wartości są porównywalne z tymi, które znajdują się w różyczkach. Zawiera błonnik pokarmowy, który wspiera pracę układu trawiennego oraz stabilne tempo trawienia w ciągu dnia. Dostarcza także witaminę C w ilościach typowych dla warzyw krzyżowych, więc może świetnie uzupełniać codzienne potrzeby organizmu.

W łodydze obecne są również składniki mineralne takie jak potas, wapń oraz niewielkie ilości żelaza. Całość brokuła zawiera związki siarkowe specyficzne dla tej grupy warzyw, więc łodyga tu nie jest wyjątkiem. Wiele osób zauważa, że jej smak i miękkość świetnie pasują do zup i dań gotowanych, dzięki czemu łatwo wzbogacić łodygą codzienne menu bez większego kombinowania.

Łodyga brokuła zmienia swoją wartość i strukturę w zależności od tego, jak zostanie przygotowana. Surowa jest twardsza, lecz po usunięciu zewnętrznej warstwy szybko mięknie podczas gotowania na parze, czyli metody, która najłagodniej wpływa na zawartość witaminy C.

Krótkie podsmażenie lub duszenie nadaje jej delikatniejszą konsystencję, a przy tym pogłębia subtelny smak. Dłuższe gotowanie obniża ilość niektórych wrażliwych na temperaturę składników, takich jak witamina C, lecz nie ma większego wpływu na błonnik oraz wytrzymalsze składniki mineralne.

Wiele osób zauważa, że cienkie plastry łodygi przygotowane w umiarkowanej temperaturze stają się wyjątkowo ciekawe smakowo. Dzięki temu łatwo dodać je do zup, makaronów oraz prostych dań jednogarnkowych. W ten sposób łodyga przestaje być częścią uznawaną za trudną w przygotowaniu lub nawet niejadalną, więc łatwiej traktować ją jak element codziennego gotowania.

Łodyga brokuła dobrze odnajduje się w codziennym gotowaniu, bo jej neutralny smak świetnie łączy się z wieloma prostymi daniami. Po obraniu zewnętrznej warstwy można ją pokroić w cienkie plastry i dodać do zup kremów, w których nadaje warzywny fundament i delikatną strukturę. Odnajduje się również w daniach z patelni, ponieważ mięknie szybko bez skomplikowanej obróbki, więc łatwo połączyć ją z makaronem lub warzywami korzeniowymi.

Część osób wykorzystuje drobno posiekaną łodygę na dodatek do farszów, ponieważ utrzymuje przyjemną jędrność po krótkim gotowaniu. Łodyga nadaje się też do przygotowania kremowego sosu typu pesto, który z jej udziałem ma łagodniejszy smak niż wersja z samych liści ziół. Brokuł to warzywo łatwe do wykorzystania w wielu daniach, a łodyga dodaje do menu kolejną porcję warzywa bez większego wysiłku w kuchni.

Łodyga brokuła rzadko trafia na talerz, choć zawiera składniki, które mogą wzbogacić codzienne posiłki. Jej odrzucanie wynika głównie z braku wiedzy, bo wiele osób od lat obiera brokuł tak samo i nie zastanawia się nad wartością tej części.

Łodyga dostarcza błonnik, witaminy oraz składniki mineralne, więc jej obecność w menu pomaga zwiększyć udział warzyw bez potrzeby kupowania dodatkowych produktów. Po usunięciu zewnętrznej warstwy staje się delikatna podczas gotowania, dlatego jej wykorzystanie nie wymaga skomplikowanych technik ani długiego czasu przygotowania.

Spożywanie łodygi zmniejsza także ilość wyrzucanego jedzenia, co przecież dla wielu osób jest ważnym elementem codziennych poczynań. To prosty sposób, aby wykorzystać całe warzywo i przy tym poszerzyć jadłospis częścią, która zwykle jest ignorowana.

Łodyga brokuła nie jest odpadem, lecz wartościową częścią warzywa, którą łatwo uwzględnić w codziennym gotowaniu. Po obraniu i krótkiej obróbce ma delikatną strukturę, więc bez trudu wzbogaca proste dania. Dzięki temu całe warzywo jest w pełni wykorzystane, a codzienne menu staje się bardziej różnorodne.

Źródła

1. NaukaJedzenia.pl