Rozbita rodzina a depresja

Problemy w małżeństwie mogą prowadzić do rozbicia rodziny. Rozluźnianie się wzajemnych więzi i pogarszanie się komunikacji między członkami rodziny może być przyczyną narastających konfliktów. Nieumiejętne radzenie sobie w trudnych sytuacjach i nieefektywne rozwiązywanie spornych spraw może doprowadzić do rozbicia rodziny.

Rozstanie się dwojga ludzi jest trudnym przeżyciem. Bez względu na okoliczności rozbicie związku jest przyczyną wielu kłopotów i ciężkich emocji. Budowanie wspólnego życia wymaga zaangażowania i kompromisów, pozwala jednak stwarzać poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Rozpad struktury rodziny prowadzi do poczucia zagrożenia, niestałości i narastania stresu.

Wywołane rozstaniem się dorosłych trudności dotyczą również ich dzieci. Dzieci inaczej widzą świat, rodzice stanowią dla nich podporę i pomoc w każdej sytuacji. Kiedy dochodzi między nimi do konfliktów i kłótni, cierpią także najmłodsi członkowie rodziny. Narastające problemy mogą prowadzić do powstawania zaburzeń u wszystkich członków rodziny. W zależności od przebiegu rozstania oraz późniejszych relacji konsekwencje tego zdarzenia mogą mieć różne natężenie.

Rozwód lub rozstanie się długoletnich partnerów jest niezwykle stresującym momentem w życiu. Niezależnie od przyczyn, jakie skłoniły ich do podjęcia takiej decyzji, zakończenie trwałego związku powoduje silny stres. Związane z rozwodem procedury dodatkowo wzmagają odczuwane napięcie emocjonalne.

Rozwód i stres z nim związany mogą być przyczyną powstawania depresji. Tak trudne wydarzenie życiowe może powodować zaburzenia nastroju i trudności emocjonalne. W wyniku działania stresu może dojść do pojawienie się objawów depresji i rozwoju tej choroby. Rozwód i jego konsekwencje psychiczne stają się przyczyną wywołującą depresję.

Samotne wychowywanie dzieci po rozwodzie jest trudnym wyzwaniem. Sytuacja ekonomiczna takiej rodziny zwykle jest gorsza niż rodzin pełnych. Na kobietę spada wiele nowych obowiązków i problemów. Teraz sama musi zajmować się domem, dbać o dzieci i ich wychowanie oraz o finanse.

Radzenie sobie z tymi problemami może przerastać możliwości kobiety. Jej samopoczucie może pogarszać się, a możliwości dostosowywania się do nowych sytuacji słabnąć. Dochodzą wtedy do głosu takie odczucia, jak osamotnienie, poczucie winy, lęk, poczucie klęski. Obowiązki i trudności, z jakimi na co dzień musi zmagać się samotna matka, mogą być przyczyną powstawania zaburzeń psychicznych.

Trudności z rozwiązywaniem problemów i poczucie osamotnienia w tej walce mogą przyczyniać się do obniżenia nastroju i narastania stresu. Może to powodować pogarszanie się samopoczucie i wycofywanie się z aktywnego życia. Nadmiar problemów i długotrwały stres mogą być przyczyną rozwoju zaburzeń nastroju. Pojawienie się depresji jest dla kobiety przyczyną jeszcze większych problemów, gdyż może się ona czuć niepotrzebna, niespełniona w swoich życiowych rolach i mieć niskie poczucie własnej wartości i samoocenę.

Depresja porozwdowa może zagrażać także panom. Mężczyźni również odczuwają wiele dolegliwości związanych z rozwodem. Rozstanie z kobietą po długoletnim związku wywołuje trudne emocje i obniżenie samopoczucia. Stres wywołany takim przeżyciem i brak wsparcia może powodować zagubienie i poczucie zagrożenia. Mężczyźni, podobnie jak kobiety, mogą zachorować na depresję. Osamotnienie i adaptacja do nowych warunków i ról może wpływać na samopoczucie mężczyzny. Obniżanie się nastroju oraz stres mogą być przyczyną rozwoju objawów depresji.

Dla dziecka rozstanie rodziców jest traumatycznym przeżyciem. Dorośli zwykle zapominają o dziecku i jego problemach, gdyż zajęci są własnymi sprawami. Dziecko pozostawione samo ze swoimi problemami staje się apatyczne, ma zaniżone poczucie własnej wartości i ciężko jest mu radzić sobie z przeciwnościami. Brak wsparcia ze strony rodziców i ignorowanie trudności dziecka może prowadzić do rozwoju u niego depresji.

Depresja u dzieci powstaje w wyniku zaburzeń emocjonalnych i problemów rodzinnych. Rozpad rodziny wywołuje u dziecka silny stres i zaburza jego poczucie bezpieczeństwa. W efekcie u dziecka mogą rozwinąć się objawy depresji.

U młodych osób depresji bardzo często towarzyszą myśli samobójcze i próby samobójcze. Innym bardzo poważnym problemem są próby rozładowywania napięcia wewnętrznego i radzenia sobie z trudnościami poprzez autoagresję. Wiele osamotnionych dzieci zagłusza ból duszy zadając sobie cierpienia fizyczne.

W przypadku depresji dziecięcej, to rodzice ponoszą odpowiedzialność za to, co dzieje się z dzieckiem. Mają obowiązek dbać o jego potrzeby i zapewniać mu odpowiednie warunki do rozwoju. Dlatego, kiedy u dziecka rozpoznana zostaje depresja, cała rodzina powinna zostać poddana oddziaływaniom terapeutycznym.

Źródła

1. Herbert M., Rozwód w rodzinie – jak wesprzeć dzieci, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2005, ISBN 83-60083-31-2.
2. Medler J., Sawicka M., Zaburzenia psychiczne u mężczyzn: wybrane zagadnienia, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, Kraków 2009, ISBN 978-83-86826-98-8.
3. Pużyński S., Depresje i zaburzenia afektywne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009, ISBN 978-83-200-3828-6.
4. Radziwiłłowicz W., Depresja u dzieci i młodzieży, Impuls, Kraków 2010, ISBN 978-83-7587-258-3.