Topinambur to zapomniany skarb natury. Wsparcie dla jelit i serca

Inulina to fruktan - rodzaj rozpuszczalnego błonnika, który nie jest trawiony w jelicie cienkim, ale stanowi pożywkę dla dobroczynnych bakterii jelitowych. Badanie opublikowane w "British Journal of Nutrition" z 2010 roku wykazało, że spożywanie inuliny z topinamburu zwiększa liczebność bakterii Bifidobacterium i Lactobacillus, co korzystnie wpływa na równowagę mikrobiomu jelitowego.

Co więcej, inulina nie podnosi poziomu glukozy we krwi, a nawet może go obniżać. W badaniu opublikowanym w 2020 roku w "Nutrients" u osób starszych spożywających 5 g inuliny z topinamburu dziennie zaobserwowano poprawę glikemii na czczo i spadek poziomu cholesterolu całkowitego.

Dzięki właściwościom prebiotycznym topinambur pomaga w regulacji wypróżnień, zmniejsza wzdęcia i poprawia trawienie. Inulina wspomaga wytwarzanie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), które działają przeciwzapalnie i wspierają szczelność bariery jelitowej.

Zespół badawczy pod kierunkiem Morales-Quintany wskazał również, że inulina z topinamburu może działać antybakteryjnie i przeciwzapalnie, a dodatkowo wspierać gojenie się ran.

Zobacz także: Mogą ważyć nawet kilkanaście kilogramów. Tak pozbędziesz się złogów z jelit

W liściach i kwiatach topinamburu wykryto kilkadziesiąt związków fenolowych, w tym chlorogenian, tyrosol, a także flawonoidy o silnym działaniu antyoksydacyjnym i przeciwnowotworowym. Badania wykazały, że niektóre z nich hamują proliferację komórek raka jelita grubego oraz działają cytotoksycznie wobec patogenów takich jak Enterococcus faecium.

Topinambur zawiera znaczące ilości potasu, magnezu i żelaza. Potas pomaga w regulacji ciśnienia krwi, a błonnik rozpuszczalny – obecny w bulwach – przyczynia się do obniżenia poziomu cholesterolu LDL i trójglicerydów. Zgodnie z analizą opublikowaną w "American Journal of Clinical Nutrition", spożycie błonnika rozpuszczalnego jest jednym z kluczowych czynników w profilaktyce chorób serca.

Topinambur można spożywać zarówno na surowo (np. w plasterkach jako dodatek do sałatek), jak i w postaci gotowanej, pieczonej czy duszonej. W przemyśle spożywczym inulinę z topinamburu wykorzystuje się do produkcji pieczywa, jogurtów, makaronów, pasztetów i deserów funkcjonalnych.

Ze względu na wysoką zawartość inuliny, niektóre osoby mogą odczuwać wzdęcia i gazy po spożyciu większych ilości topinamburu. Dlatego eksperci zalecają wprowadzać go do diety stopniowo, zaczynając od małych porcji.

Topinambur to roślina o wyjątkowych właściwościach odżywczych i funkcjonalnych, która zasługuje na miejsce w codziennej diecie. Co więcej - jest łatwy w uprawie, tani i wszechstronny w kuchni.

Dominika Najda, dziennikarka Wirtualnej Polski

Źródła

1. MDPI
2. NIH