Urostomia
Urostomia jest rodzajem stomii. Polega na utworzeniu ujścia moczowodów na powierzchni brzucha i służy do wydalania moczu. Jest stosowana, gdy pojawią się problemy z oddawaniem moczu, jako powikłanie chorób lub uszkodzenia pęcherza moczowego. Ujście utworzone jest przy pomocy fragmentu jelita cienkiego lub grubego (wycina się cześć jelita i wykorzystuje go jako kanał pomiędzy połączonymi moczowodami, a ścianą brzucha). Zazwyczaj wycina się kilkucentymetrowy fragment jelita, co nie wpływa na jego funkcjonowanie. W niektórych wypadkach urostomia zostaje wytworzona bezpośrednio na moczowodach lub pęcherzu.
Urostomia
Wskazania do urostomii i rodzaje zabiegu
Istnieje wiele przyczyn założenia urostomii. Wśród nich możemy wyróżnić: choroby nowotworowe w obrębie pęcherza moczowego i dróg wyprowadzających mocz, wady wrodzone układu moczowego, choroby zapalne i marskość pęcherza moczowego oraz urazy pęcherza moczowego.
Urostomię można podzielić ze względu na przetoki wytwarzane metodą nakłucia przezskórnego oraz przetoki wytwarzane operacyjnie.
- Przetoki wytwarzane metodą nakłucia
Przetoki wytwarzane metodą nakłucia przezskórnego to przetoka nabłonkowo-pęcherzowa (odprowadza mocz z pęcherza moczowego po przezskórnym nakłuciu pęcherza) oraz przetoka nerkowa (odprowadza mocz z nerki po nakłuciu przezskórnym układu kielichowo-miedniczkowego). Przetoki wytwarzane poprzez nakłucie stosuje się raczej jako czasowe rozwiązanie.
- Przetoki wytwarzane operacyjnie
Przetoki wytwarzane operacyjnie to przetoka moczodowo-skórna, przetoka moczowodów z zespoleniem międzymoczowodowym, przetoka moczowo-jelitowo-skórna oraz pęcherzowo-skórna. Wymienione przetoki nie zapewniają trzymania moczu i na ogół są stosowane definitywnie. Przetoki wytwarzane operacyjnie, które zapewniają trzymanie moczu, to zastępczy zbiornik jelitowy na mocz oraz przetoka pęcherzowo-jelitowo-skórna i przetoka cewkowo-skórna.
Zalecenia po urostomii
Odpowiedni zestaw do urostomii to ważny czynnik rehabilitacji pacjenta po zabiegu. Sprzęt powinien dawać poczucie bezpieczeństwa oraz stworzyć pacjentowi warunki do powrotu do normalnych obowiązków codziennych, życia rodzinnego, społecznego oraz towarzyskiego. Sprzęt do urostomii warto wybierać, biorąc pod uwagę rodzaj i wielkość przetoki moczowej, jej umiejscowienie, wrażliwość skóry pacjenta i skłonność do uczuleń, tryb życia pacjenta oraz to, czy chory może liczyć na pomoc rodziny.
Choroby układu moczowego, które wymuszają zastosowanie urostomii, wymagają od pacjenta zastosowania specjalnej diety, dzięki której można uniknąć powstania kamieni układu moczowego. Chory powinien wypijać przynajmniej 2 litry wody dzienne, aby nie dopuścić do zagęszczenia moczu, ograniczyć spożywanie zielonych warzyw, kontrolować spożycie wapnia w diecie. Warto zachowywać ogólne zasady zdrowego żywienia. Należy dbać o to, aby odczyn moczu był optymalny.
Odpowiednia pielęgnacja urostomii jest niezbędna do zachowania i utrzymania prawidłowej higieny. Zapobiega to rozwojowi powikłań ogólnoustrojowych urostomii. Przede wszystkim należy pielęgnować skórę okolicy, w której urostomia jest założona. Mocz w związku ze swoim niskim pH oraz zawartością produktów przemiany materii działa drażniąco na skórę. Należy dbać o czystość skóry przy każdorazowej wymianie sprzętu stomijnego.
Źródła
- Opieka stomijna
- Borkowski A. Urologia - podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978-83-200-3758-6
- Krajka k. (red.), Podstawowe operacje urologiczne, Czelej, Lublin 2007, ISBN 978-83-60608-29-6
- Kleinman I., Lipshultz L., Podstawy urologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999, ISBN 83-200-2188-X
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
