Wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych
Wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych powszechnie nazywany jest CPITN. Nazwa powstała od pierwszych liter angielskich słów Community Periodontal Index of Treatment Needs. CPITN wykonuje się w celach profilaktycznych oraz przy zapaleniu dziąseł i przyzębia. Celem badania jest określenie głębokości szczeliny między zębami, a tkankami przyzębia. CPITN wykonuje się przy pomocy specjalnego metalowego zgłębnika, na którym znajduje się specjalna podziałka.
Wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych
Wskazania i przygotowanie do CPITN
Wskaźnik periodontologiczny wykonuje się w celu zobrazowania potrzeb leczniczych. Określa on zatem potrzeby w zakresie motywacji i instrukcji utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej, usuwania złogów nazębnych oraz leczenia chirurgicznego. Na podstawie tego badania ustalane są trzy kategorie potrzeb leczniczych. Dostarcza to także informacji na temat częstości i intensywności występowania chorób przyzębia. Pozwala też na ustalenie odpowiedniego postępowania profilaktycznego w zapobieganiu powstawania chorób przyzębia, a także postępowania profilaktyczno-leczniczego. Wskazaniem do badania wskaźnika periodontologicznego są zapalenia dziąseł i zapalenia przyzębia. Badanie powinno być także wykonywane w celach profilaktycznych.
Nie ma specjalnych zaleceń co do przygotowania pacjenta do badania. Przed nim należy jednak poinformować lekarza o występujących chorobach gardła i krtani oraz o aktualnie przyjmowanych lekach. Zanim wykonane zostanie CPITN czasem przeprowadza się badanie, które określa się jako, tzw. wskaźniki periodontopatii (wskaźnik dziąsłowy, wskaźnik Rusella, wskaźnik krwawienia z kieszonki dziąsłowej). Jest to wielopoziomowy system statystyczny stworzony do porównywania i opisywania stanów zapalnych dziąsła i przyzębia.
Przebieg badania wskaźnika periodontologicznego
Pacjent w trakcie badania znajduje się na fotelu dentystycznym. Trwa ono zaledwie kilka minut. Wykonuje się je za pomocą kalibrowego zgłębnika z czarnym polem, które wskazuje głębokość od 3,5 do 5,5 mm. Ponadto posiada on niewielkie kuliste zakończenie o średnicy 0,5 mm. U osób do 19. roku życia badanie przeprowadza się wokół następujących zębów: pierwszych górnych i dolnych oraz szóstych (czyli pierwszych trzonowców) górnych i dolnych. U pozostałych osób bada się wszystkie stałe zęby. Ważne jest to, że badanie wykonuje się tylko na zębach stałych. Badanie jamy ustnej jest bezbolesne. W cięższych schorzeniach przyzębia mogą jednak wystąpić pewne dolegliwości bólowe. Wynikiem badania jest, tzw. wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych, który pozwala wybrać najlepszy sposób leczenia lub odpowiednią profilaktykę higieny jamy ustnej. Wynik podawany jest pacjentowi w postaci opisu. W zależności od wyników pacjent jest instruowany o prawidłowej higienie jamy ustnej lub higienie i leczeniu kompleksowym.
CPITN to całkowicie bezpieczne badanie zębów, które nie powoduje żadnych powikłań. Może być wykonywane wielokrotnie. Nie powinny się też go obawiać kobiety ciężarne.
Źródła
- Stan zdrowia jamy ustnej i stomatologiczne potrzeby lecznicze w badanej populacji dzieci z ryzykiem infekcyjnego zapalenia wsierdzia
- Suliborski S. (red.), Stomatologia zachowawcza tom 1-2, Czelej, Lublin 2010, ISBN 978-83-60608-54-8
- Banach J., Jańczuk Z., Choroby błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, ISBN 83-200-2784-5
- Jańczuk Z., Stomatologia zachowawcza - zarys kliniczny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 83-200-3034-X
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
