Agnozja – patogeneza, objawy, diagnostyka, leczenie

Warto zaznaczyć, że agnozja jest zaburzeniem nabytym, którego istotą jest zaburzenia rozpoznawania bodźca mimo braku uszkodzenia narządu odbiorczego (dla danego bodźca). Z patofizjologicznego punktu widzenia, należy zauważyć, że objawy te występują na skutek uszkodzenia specyficznych obszarów mózgu.

Sytuacji, które mogą powodować agnozję może być wiele - zaczynając od urazów mózgu, chorób zwyrodnieniowych, przez udary mózgu czy też choroby nowotworowe, takie jak guz mózgu.

Mówiąc o objawach agnozji należy wrócić do podziału na różne podtypy agnozji, bowiem każda z nich będzie dawała inne, specyficzne objawy. Agnozje wzrokowe – w zależności od podtypu można mówić o konkretnych symptomach. Przykładowo osoba z agnozją nie jest w stanie rozpoznać widzianych przez nią przedmiotów (mimo braku uszkodzenia narządu wzroku).

W prozpagnozji występują trudności w rozpoznaniu twarzy i przyporządkowania jej do konkretnego członka rodziny. Innym podtypem jest agnozja słuchowa, w której występują trudności w rozpoznawaniu dźwięków mimo sprawie działających narządów zmysłów związanych ze słuchem. Innym przykładem agnozji jest astomatognozja, która polega na nie rozpoznawaniu własnych części ciała.

Właściwa diagnostyka agnozji w początkowym okresie opiera się na przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z pacjentem – z resztą dotyczy to nie tylko symptomów związanych z objawami agnozji. Konieczne jest także przeprowadzenie wywiadu z osobami z najbliższego otoczenia chorego.

W dalszej kolejności może okazać się konieczne przeprowadzenie badania neurologicznego, czy też diagnostyki obrazowej, takiej jak tomografia komputerowa, czy też rezonans magnetyczny, których celem będzie ustalenie choroby podstawowej, która jest odpowiedzialna za wystąpienie objawów agnozji.

Zaproponowany sposób leczenia agnozji w dużym stopniu zależy od choroby, która wywołała objawy. W związku z tym przydatne może okazać się leczenie farmakologiczne, odpowiednia rehabilitacja (przy zaburzeniach mowy również ta logopedyczna).

W zaawansowanych choroba, takich jak guz mózgu może okazać się konieczne przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Z uwagi na obniżenie jakości życia oraz wszelkich konsekwencji związanych z tym stanem może okazać się konieczna współpraca psychologa z lekarzem prowadzącym pacjenta.