Kwas beta hydroksymasłowy - wskazania do badania, interpretacja wyniku

Kwas beta hydroksymasłowy (kwas β-hydroksymasłowy) należy do związków chemicznych określanych jako ciała ketonowe. Jest materiałem energetycznym dla narządów, zaledwie niewielka jego część znajduje się we krwi.

Zdarzają się jednak sytuacje, gdy dochodzi do nadprodukcji kwasu beta hydroksymasłowego i wzrostu jego stężenia w surowicy oraz moczu, w efekcie może dojść do kwasicy ketonowej, a nawet śpiączki.

• podejrzenie wystąpienia kwasicy ketonowej,
• cukrzyca,
• nadużywanie alkoholu,
• głodzenie się,
• dieta bogatotłuszczowa niskowęglowodanowa,
• złe samopoczucie,
• wielomocz,
• odwodnienie,
• wzmożone pragnienie,
• suchość w jamie ustnej,
• słodki zapach z ust,
• biegunka,
• wymioty,
• gorączka.

Pacjent powinien przyjść do przychodni na czczo, rano warto wypić jedynie szklankę wody mineralnej bez żadnych dodatków. Ostatni posiłek powinien zostać zjedzony minimum osiem godzin przed badaniem.

Nie istnieją przeciwwskazania do wykonania badania, ponieważ jest ono bezpieczne, krótkotrwałe i nie wymaga specjalnego przygotowania. Konieczne jest jedynie pobranie próbki krwi z żyły lub próbki moczu.

Norma ciał ketonowych w surowicy krwi to < 0,22 mmol/l, należy jednak wziąć pod uwagę, że każde laboratorium może mieć nieco inny zakres prawidłowych wartości. Kwas beta hydroksymasłowy w moczu powinien być nieobecny.

Podwyższone stężenie we krwi lub moczu może występować w przypadku chorób, takich jak:

• cukrzyca typu 1,
• cukrzyca typu 2,
• nadużywanie alkoholu,
• zatrucie alkoholowe,
• głodzenie się,
• dieta niskowęglowodanowa,
• ciężka niewydolność nerek,
• ciąża.