Mefedron - czym jest, uzależnienie, działanie
Mefedron uznawany jest za jeden z najpopularniejszych narkotyków w Wielkiej Brytanii. W Polsce mefedron pojawił się w 2009 roku jako dopalacz. Mefedron stale zaczął towarzyszyć młodym ludziom. W 2010 roku mefedron został zdelegalizowany. Działanie mefedronu opiera się przede wszystkim na psychoaktywności. Badania dowodzą, że mefedron może powodować poważne skutki uboczne. Zwłaszcza w połączniu z alkoholem oraz innymi używkami.
1. Czym jest mefedron?
Bardzo szybko zaczęto stosować skrót, czyli „mefa”. Świadczy to o ogromnej sławie mefedronu. Podobnie określa się inne niebezpieczne narkotyki. Przykładem jest chociażby „amfa” (amfetamina) i „koka” (kokaina).
Mefedron to inaczej 4-metylometkatynon (4-MMC) – silny związek stosowany przede wszystkim jako substancja psychoaktywna o mocnym działaniu psychoaktywnym.
Po mefedronie nie chce się jeść, nie odczuwa się zmęczenia i brak jakichkolwiek zmartwień.
Plusy zażywania mefedronu są jednak pozorne. W bardzo krótkim czasie nie można się powstrzymać przed sięgnięciem po kolejną dawkę mefedronu.
Oprócz właściwości stymulujących, mefedron stosowany jest również jako empatogen, czyli silna substancja wywołująca efekty emocjonalno-społeczne. Zatem mefedron wywołuje zwiększone wydzielanie serotoniny, dopaminy oraz noradrenaliny.
2. Uzależnienie od mefedronu
Pułapka, w jaką wpada użytkownik mefedronu nie jest skomplikowana. W miarę przyjmowania kolejnych dawek mefedronu, rośnie zapotrzebowanie na wymienione wyżej organiczne związki chemiczne. Idealnym przykładem jest serotonina określana potocznie mianem „hormonu szczęścia”.
Serotonina produkowana pod wpływem substancji psychoaktywnej, takiej jak mefedron, powoduje, że takie elementy ludzkiego organizmu, jak jądra szwu, błona śluzowa jelit, szyszynka przestają brać udział w drodze enzymatycznych przemian L-tryptofanu.
Mówiąc prościej – przestają wydzielać i syntezować serotoninę. W związku z tym organizm ludzki wytwarza różne formy zapotrzebowania, które urzeczywistniają się w kolejnych porcjach narkotyku.
To też warto wiedzieć
Mefedron rozprzestrzenił się w Europie przede wszystkim jako środek ułatwiający relaks i rekreację. Mefedron umożliwia doświadczanie całego spektrum odczuć: od euforii po otwartość, rozmowność, pobudzenie, silniejszy popęd płciowy, a nawet nerwowość.
Mefedron działa intensywnie, lecz krótko (przez około godzinę). Dlatego też w większości przypadków mefedron może być groźniejszy niż kokaina.
Jego działanie podobne jest między innymi do działania ecstasy lub amfetaminy. W bardzo szybki i silny sposób uzależnia psychicznie.
3. Jak działa mefedron?
Tak, jak wszystkie stymulanty również mefedron wykazuje szereg reakcji ubocznych. Na stałe weszło do użytku pojęcie: „pot mefedronowy”. Osoby przyjmujące ten mefedron cierpią na nadmierną potliwość.
Oprócz tego mefedron może powodować silne bóle głowy, palpitacje serca, podwyższone ciśnienie tętnicze, nudności, zimne i niebieskie palce, ataki paniki, halucynacje, paranoje, zaburzenia snu.
Dlatego też mefedron tak dobrze sprawdza się wśród imprezowiczów. Pozwala na bycie aktywnym przez dłuższy czas.
Bardzo często dochodzi do przedawkowania mefedronu, czego skutkiem są poważne powikłania psychiatryczne. Po zażyciu mefedronu mogą wystąpić zespoły depresyjne, psychozy urojeniowe, agresywne zachowania, niezdolność do odczuwania przyjemności, a także halucynozy. Zanotowano przypadki zgonu z powodu wylewu przez wysokie ciśnienie po zażyciu Mefedronu.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.