Najdziwniejsze fobie świata - prezentacja edukacyjna

Ablutofobia jest to skrajny, nieuzasadniony strach przed kąpielą. Osoby cierpiące na nią mogą odczuwać niepokój i panikę przed myciem się, zwłaszcza przed kąpielą w wodzie. Dlatego też mogą na różne sposoby unikać kontaktu z tymi bodźcami.

Ablutofobia postrzegana jest często jako wstydliwy problem, dlatego zdarza się, że chorzy przez długi czas nie przyznają się do niego. Jednak podjęcie leczenia jest bardzo istotne, zarówno ze względów zdrowotnych, higienicznych, jak i społecznych.

Alektrofobia to nieuzasadniona obawa przed kurczakami. Stopień i przyczyny tego lęku bywają zróżnicowane. Część chorych może obawiać się tylko bezpośredniego kontaktu z kurczakami, kurami, czy kogutami, np. w obawie o zarażenie się czymś. Z kolei w innych może budzić lęk wszystko, co wiąże się z opierzonymi ptakami, wliczając w to jajka i pierze.

Wiele osób zmagających się z alektrofobią, mimo wiedzy o tym, że ten strach jest nieracjonalny, ma znaczne trudności z kontrolowaniem objawów.

Osoby cierpiące na bromidrosifobię doświadczają nieracjonalnego strachu przed nieprzyjemnym zapachem ciała. Chorzy mają niezdrowe przeświadczenie, że ich ciało wydziela tak silny i nieprzyjemny zapach, iż odstrasza on innych ludzi. Dlatego też często pojawia się u nich obsesja maskowania lub usuwania codziennych zapachów.

Objawy bromidrosifobii mogą narastać wraz z czasem, ograniczać pewne działania i wpływać na jakość życia. Dlatego też ważne jest, by problem jak najszybciej skonsultować ze specjalistą zdrowia psychicznego.

Kaligynefobia to lęk przed pięknymi kobietami. Na tę fobię mogą cierpieć zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Gdy osoba nią dotknięta widzi atrakcyjną kobietę, pojawiają się u niej objawy, m.in. takie jak kołatanie serca, wzmożone pocenie się, dolegliwości żołądkowe, czy drżenie rąk.

Kaligynefobia, jak każda inna fobia, znacznie utrudnia funkcjonowanie w życiu codziennym, gdyż wiąże się z wyniszczającym strachem. Dlatego też jej objawy warto skonsultować z psychologiem.

Większość z nas marzy, żeby po ciężkim dniu w pracy wskoczyć do ciepłego i miękkiego łóżka. Są jednak osoby, które ogarnia niezdrowy lęk na myśl o położeniu się do łóżka, a w szczególności myśl o zaśnięciu. Taki irracjonalny strach nazywany jest clinofobią.

Clinofobicy mogą obawiać się koszmarów, samego zapadania w sen lub śmierci w czasie snu. Ta fobia często prowadzi do bezsenności, która ma bardzo negatywny wpływ na samopoczucie.

Dendrofobia to irracjonalny strach przed drzewami i lasami. Osoby cierpiące na dendrofobię odczuwają skrajny lęk na widok wspomnianych bodźców, dlatego też często ograniczają wychodzenie na zewnątrz, by nie patrzeć na nie.

Dendrofobicy mogą postrzegać drzewa za ekstremalnie straszne, a nawet wierzyć, że chcą ich skrzywdzić. Ciemność i szum lasu może spotęgować ich strach do tego stopnia, że zostaną dosłownie sparaliżowani.

Powszechnie wiadomo, że spożywanie zbyt dużej ilości alkoholu jest złe dla zdrowia. Jednak osoby cierpiące na dipsofobię charakteryzuje wręcz chorobliwy lęk przed piciem alkoholu. Według dipsofobika nawet lampka wina może prowadzić do uzależnienia, negatywnego wpływu na ciało, czy utraty kontroli.

Dipsofobia może mieć wiele rozmaitych przyczyn. Może być powiązana m.in. z traumatycznymi doświadczeniami z dzieciństwa (np. rodzic nadużywający alkoholu) lub relacjami, w których partner stawał się agresywny po spożyciu alkoholu.

Czy zdarzyło ci się kiedyś obudzić wraz z pierwszymi promieniami słońca i poczuć lekki niepokój spowodowany tą wczesną pobudką? Może być to naturalne odczucie. Jednak są też osoby, które odczuwają bardzo silny lęk przed świtem.

Taki intensywny, wręcz paniczny, lęk przed wschodem słońca, czy światłem dziennym, nazywany jest eosofobią. Fobia ta sprawia, że jej ofiary stają się bardziej aktywne nocą. Mogą unikać także wychodzenia na zewnątrz ze względu na strach przed zobaczeniem światła dziennego.

Ergofobicy odczuwają nieuzasadniony lęk przed pracą lub znalezieniem się w środowisku pracy. Jest to bardzo wyniszczająca fobia, gdyż wpływa nie tylko na zdrowie psychiczne i fizyczne, ale może prowadzić też do unikania środowiska pracy, a tym samym trudności w jej utrzymaniu.

Fizyczne objawy ergofobii to m.in. nadmierne pocenie się, palpitacje serca, czy suchość w ustach. Fobia może także negatywnie wpływać na zdolność do dotrzymania terminów i spełnienie wymagań zawodowych.

Gynofobia to silny strach przed kobietami. Ten rodzaj specyficznej fobii dotyczy mężczyzn. Należy jednak pamiętać, że gynofobia ma podłoże lękowe i nie jest tożsama z mizoginią, czyli nienawiścią i chorobliwą niechęcią do kobiet.

Mężczyźni zmagający się z gynofobią mogą odczuwać nie tylko przytłaczający lęk przed obecnością kobiet, ale także i myśleniem o nich. Objawy tej fobii można na szczęście łagodzić wieloma metodami. Dlatego też ważne jest, by osoby, które jej doświadczają, zgłaszały się po odpowiednią pomoc.

Gymnofobia to strach przed nagością. Osoby, które jej doświadczają, mogą bać się zarówno nagości innych, jak i własnej. Czasem obserwuje się też lęk przed jednym i drugim. Dlatego też gymnofobicy mogą unikać korzystania z siłowni, basenów, pokojów hotelowych, placówek medycznych, plaż, czy szkolnych szatni.

Gymnofobia może mieć wiele różnych przyczyn. Czasem ma ona związek z traumą, ale może wynikać też z poczucia własnej niedoskonałości, presji mediów społecznościowych i oczekiwań kulturowych.

Heliofobia to strach przed słońcem lub światłem słonecznym, czasem także innym, jasnym światłem. Taki irracjonalny lęk może mieć wiele możliwych przyczyn, m.in. lęk przed rakiem skóry, zmarszczkami, czy fotostarzeniem. Może być powiązany także z doświadczeniem ciężkich oparzeń słonecznych.

Heliofobicy podczas słonecznych dni unikają wychodzenia na zewnątrz. Pozostają w domach szczelnie przykryci, np. kocami. Dlatego też dawniej byli posądzani o to, że są wampirami.

Niestety, nadmierne unikanie światła słonecznego może prowadzić do niedoboru witaminy D, gdyż słońce naturalnie stymuluje syntezę tej wzmacniającej kości witaminy.

Latrofobia to skrajny, irracjonalny strach przed widokiem lekarzy. Zwana jest także syndromem białego fartucha. Ta fobia może dotyczyć nie tylko lekarzy, ale także innych pracowników służby zdrowia, np. pielęgniarek.

Typowe symptomy latrofobii, poza niepokojem, to podniesione ciśnienie we krwi i nadmierne pocenie się. Ta fobia może być bardzo groźna. Jeśli bowiem latrofobik będzie potrzebował opieki medycznej, a uniemożliwi mu to strach, może ucierpieć na tym jego zdrowie. W skrajnych przypadkach może dojść do zagrożenia życia.

Ichtiofobia to lęk przed rybami żywymi i martwymi, w oceanie i na talerzu. Czasem oczy, czasem łuski, a innym razem obślizgła skóra jest bodźcem dla tej fobii. Większość osób zmagających się z tą fobią, boi się wszystkich ryb. Czasem jednak strach dotyczy tylko wybranych gatunków.

Najbardziej powszechny jest strach przed rekinami. Jest on na tyle specyficzny i popularny, że doczekał się nawet własnej nazwy galeofobia. Uważa się, że lęk ten zapoczątkowany został głównie przez media, które demonizowały rekiny w książkach i filmach, takich jak seria "Szczęki".

Ligyrofobia, znana też jako fonofobia, to strach przed głośnymi dźwiękami. Czasem bywa przypisana do stanu zwanego hyperacusis, który objawia się ekstremalną wrażliwością na głośne dźwięki.

Osoby z ligyrofobią mogą unikać głośnych wydarzeń, pomieszczeń i miejsc. A w sytuacji, gdy znajdą się w głośnym środowisku, może pojawić się u nich niepokój, atak paniki, nadmierne pocenie się, nudności.

Magejrokofobia to irracjonalny strach przed gotowaniem. W wielu przypadkach fobia ta spowodowana jest lękiem przed popełnieniem błędu, dlatego też czasem strach występuje tylko w przypadku gotowania dla większej ilości osób.

Jeśli jednak fobia związana jest m.in. z lękiem przed pożarem, zatruciem pokarmowym, czy ryzykiem obrażeń, nawet ugotowanie ryżu czy usmażenie jajecznicy, może przyprawić magejrokofobika o dreszcze i zimny pot.

Nomofobia to stosunkowo nowa i w pewnym stopniu modna fobia. Jest to chorobliwy lęk przed brakiem dostępu do telefonu komórkowego. Choć pozornie wydaje się to niezbyt poważnym problemem, to jednak strach, że telefon nie jest w zasięgu ręki, zgubił się, stracił zasięg, czy wyczerpała się bateria, powoduje realny stres.

Wiele osób zmagających się z nomofobią w ogóle nie wyłącza telefonu, zabiera go ze sobą wszędzie, nawet do łazienki, sprawdza wielokrotnie wiadomości, połączenia, czy ładuje baterię, nawet jeśli jest prawie w pełni naładowana.

Papyrofobia to lęk przed papierem. Obawia się zarówno strachem przed jego dotknięciem, jak i pisaniem na nim, czy ryzykiem przecięcia kartką skóry. Niepokój może też wywoływać papier, który jest pomięty, rozdarty lub mokry.

Papyrofobicy obawiają się niemal wszystkich rodzajów papieru, nawet tapet, gazet i papieru pakowego. Czasem lęk dotyczy także paragonów i banknotów. Objawy fobii mogą wystąpić także pod wpływem odgłosu zgniatanego papieru.

Fagofobia to strach przed połykaniem. Fobia objawia się poprzez ucisk gardła lub przełyku w czasie połykania pokarmu. Czasem pojawia się także uczucie zablokowania, czy ból. Dlatego też cierpiące na nią osoby, często muszą mieć szklankę wody przy obiedzie.

Fagofobia w ekstremalnych przypadkach może prowadzić do niedożywienia i utraty masy ciała. Dlatego też jej objawy należy skonsultować ze specjalistą.

Rytifobia to chorobliwy strach przed zmarszczkami. Osoby, które jej doświadczają, starają się ograniczać wszelkie czynności, które mogą do nich potencjalnie prowadzić. Dlatego też zdarza się, że rytifobicy rezygnują z uśmiechania się i śmiechu, marszczenia brwi, ekspozycji na słońce i wiatr.

Obawa przed zmarszczkami może występować u wielu osób na określonym etapie życia. Jeśli jednak jest ona umiarkowana i nie prowadzi do skrajnych zachowań, nie jest fobią. Jednak jeśli lęk wymyka się spod kontroli, wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistą zdrowia psychicznego.

Westifobia to strach przed ubraniami. Westifobicy mają awersję do ubrań, co ma znaczący wpływ na ich codzienne życie. Fobia ta może ograniczać codzienne czynności, a nawet prowadzić do unikania wychodzenia z domu, a tym samym społecznej izolacji.

Przypuszcza się, że w jej rozwoju istotną rolę odgrywają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Westifobia może być powiązana z traumatycznymi doświadczeniami związanymi z ubraniem, ale też z chorobami skóry, lękiem przed oceną, czy presją dostosowania się do standardów społecznych.

Ksyrofobia to irracjonalny lęk przed żyletkami i maszynkami do golenia. Ksyrofobicy doświadczają wielu nieprzyjemnych objawów, jeśli w ich otoczeniu znajdzie się jakiś wyzwalacz (nasilony lęk, kołatanie serca, nadmierne pocenie się i uczucie gorąca, uczucie braku tchu, atak paniki).

Mężczyźni cierpiący na ksyrofobię bardzo rzadko się golą. Dlatego też czasem mogą sprawiać wrażenie mniej zadbanych.