Naltrekson – działanie, preparaty, wskazania i skutki uboczne

Naltrekson jest organicznym związkiem chemicznym stosowanym w leczeniu uzależnienia od opioidów i od alkoholu. To analog kodeiny i odwrotny agonista receptorów opioidowych, zsyntetyzowany w 1965 w przez koncern DuPont.

Jak działa naltrekson? Substancja blokuje receptory w mózgu, które są odpowiedzialne za odczuwanie przyjemności wynikającej z picia alkoholu (to tzw. leki na zmniejszenie głodu alkoholowego) lub stosowania narkotyków. Jego działanie ułatwia również utrzymanie abstynencji pacjentom uzależnionym od alkoholu.

Preparaty zawierające substancję czynną naltrexone (naltrekson) to:

• Adepend 50 mg, tabletki powlekane (opakowanie 28 sztuk),
• Naltex 50 mg, tabletki powlekane (opakowania 14, 28 i 56 sztuk)

Preparaty złożone zawierające substancję czynną naltrexone (naltrekson) to Mysimba, tabletki o przedłużonym uwalnianiu. Cena leków waha się od 50 do prawie 500 zł. Naltrekson bez recepty nie jest dostępny.

Leki zawierające naltrekson stosuje się do leczenia uzależnienia od alkoholu oraz opioidów. Zawarta w nich substancja czynna wspomaga abstynencję oraz zmniejsza potrzebę sięgania po używki.

Naltrekson wykorzystuje się w ramach ogólnego programu leczenia alkoholizmu w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu choroby. Wprawdzie substancja nie leczy definitywnie, ale pomaga utrzymać abstynencję podczas leczenia, które obejmuje na przykład terapię uzależnień (psychoterapia, terapia grupowa, mitingi AA, terapia rodzinna).

To także lek wspomagający w kompleksowym postępowaniu leczniczym, obejmującym porady psychologiczne dla pacjentów uzależnionych od opioidów i poddawanych detoksykacji.

Leki zawierające naltrekson należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie powinno się przekraczać zaleconej dawki. Nie należy zapominać o zażyciu dawki. Nie wolno kończyć się leczenia samodzielnie, bez konsultacji lekarskiej.

Schemat dawkowania naltreksonu zależy od masy ciała oraz wieku pacjenta, chorób współistniejących oraz stopnia rozwoju leczonej jednostki chorobowej. Przyjmuje się, że dobowa dawka naltreksonu powinna mieścić się w zakresie od 25 mg do 150 mg substancji czynnej. Stosowanie większych ilości leku znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Leczenie naltreksonem należy rozpoczynać stopniowo, dostosowując dawkę w trakcie terapii. W terapii odwykowej u pacjentów uzależnionych od opioidów stosuje się dawki przekraczające 50 mg. W uzależnieniu od alkoholu - dawkę 50 mg, 100 mg w dni większego ryzyka picia alkoholu.

Standardowo leczenie uzależnienia od alkoholu trwa 3 miesiące. W przypadku tzw. terapii naltreksonem w niskiej dawce (ang. low dose naltrexone) stosuje się ok. 3–5 mg substancji na dobę.

Pomimo tego, że nie określono maksymalnego czasu terapii, większość pacjentów stosuje lek przez 3 miesiące lub dłużej. Decyzja o długości leczenia należy do lekarza.

Przeciwwskazaniem do stosowania naltreksonu jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną, a także ciężkie uzależnienie od opioidów lub dodatni wyniki testu wykrywającego opioidy w moczu, a także:

• dodatni wynik testu z naloksonem,
• poważne upośledzenie czynności nerek,
• ciężka niewydolność,
• poważne zaburzenia pracy wątroby,
• ostry stan zapalny wątroby.

Nie powinno się stosować naltreksonu w trakcie trwania ciąży i karmienia piersią, ponieważ lek może przechodzić do mleka kobiecego.

Podczas leczenia leku zawierającym naltrekson nie należy zażywać alkoholu, narkotyków opiatowych (takich jak kodeina, morfina, czy heroina), a także leków hamujących odruch kaszlowy i leków przeciwbólowych, które zawierają kodeinę. Zaprzestanie stosowania opiatów Konieczne jest co najmniej 10 dni przed zastosowaniem naltreksonu.

Ze stosowaniem naltreksonu wiąże się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej są to:

• nudności,
• bóle głowy,
• zaparcia,
• zawroty głowy,
• zdenerwowanie,
• bezsenność,
• lęk.

Substancja nie powoduje nieprzyjemnych doznań, wymiotów i wahań ciśnienia tętniczego podczas spożycia alkoholu, jak inne leki dla alkoholików.

W razie pojawienia się działań niepożądanych należy poinformować o nich lekarza prowadzącego. Być może konieczne jest dostosowanie dawki indywidualnie bądź zmiany na inne leki na alkoholizm.