Napar z kwiatów ślazu - właściwości, przepis

Ślaz dziki (Malva sylvestris L.) na terenie Polski znany jest pod wieloma nazwami, z których najpopularniejsze to: ślazik, ślazówka, malwa dzika, guziczkowe ziele, ślaz zajęczy, kędzierzawiec.

W medycynie ludowej ślaz dziki znany jest od dawna. Stosowano go w terapii przeziębień i infekcji, podawano dorosłym i dzieciom.

O roślinie zapomniano, gdy popularne stały się tabletki do ssania na gardło i syropy na kaszel. Obecnie jednak coraz więcej osób przypomina sobie o ślazie dzikim i jego prozdrowotnych właściwościach. A tych, jak się okazuje, roślina ma niemało.

W kwiatach tej rośliny znaleźć można śluz, kwasy organiczne, olejki eteryczne, w liściach zaś – garbniki, fitosterole, pektyny, witaminy z grupy B i sole mineralne. Oba surowce wykorzystywano w medycynie ludowej, przygotowując na ich bazie ziołowy napar.

Stosowano go w nieżytach dróg oddechowych i leczeniu zapalenia gardła. Pomagał wyeliminować chrypkę i ułatwiał odkrztuszanie wydzieliny.

Zawarty w roślinie śluz pokrywa błony śluzowe jamy ustnej, gardła i krtani, chroniąc je w ten sposób przed podrażnieniami. Przywraca prawidłowe funkcjonowanie nabłonkowi migawkowemu (rzęskowemu), którego zadaniem jest wychwytywanie zanieczyszczeń w wydychanym powietrzu i ich transport w kierunku jamy nosowej.

Ślaz dziki był pomocny również w terapii choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz w stanach zapalanych układu rozrodczego.

Zioło stosowano również, by wyeliminować przewlekłe zaparcia. Przynosił ulgę w dolegliwościach trawiennych i w stanach zapalnych dróg moczowych. Zalecano jego stosowanie w czasie infekcji intymnych.

To jednak nie wszystkie właściwości prozdrowotne tej rośliny. Można ją stosować również jako dodatek do kąpieli, zwłaszcza jeśli skóra jest podrażniona, np. w przebiegu atopowego zapalenia skóry. W tym przypadku ślaz dziki zadziała przeciwświądowo, przeciwzapalnie i regenerująco.

1-2 łyżki suszu należy zalać 350 ml wrzątku i pod przykryciem odstawić na 15 minut. Po odcedzeniu specyfik jest gotowy do użycia. W celach leczniczych (przy chrypce i suchym kaszlu) zaleca się picie jednej łyżki naparu po posiłku trzy razy dzienne.

Surowiec potrzebny do przygotowania ziołowej mieszanki można kupić w sklepach zielarskich. Jest dostępny również w aptekach.

Z powodzeniem jednak kwiaty i liście ślazu dzikiego można zebrać samodzielnie i ususzyć. Roślina ta rośnie na terenach nizinnych i w niskich partiach gór. Znaleźć ja można na ugorach, przydrożach i w ogródkach.

Jeśli chcemy przygotować ze ślazu dzikiego leczniczy napar, kwiaty i liście muszą być odpowiednio zebrane (bez szypułek). Nie mogą ponadto pochodzić z miejsc znajdujących się bezpośrednio przy ulicy (by w czasie ziołowej kuracji nie zaserwować organizmowi solidnej dawki zanieczyszczeń).

Napar z kwiatów i liści ślazu dzikiego ma wiele zastosowań. Warto mieć go pod ręką w sezonie jesienno-zimowym, gdy łatwiej o infekcje. Przyda się również w apteczce osób, których problemem są dolegliwości ze strony układu pokarmowego.