Neuropatia nerwu wzrokowego

Jaskra – jest to choroba, która ze względu na swoją częstotliwość występowania w populacji zasługuje zdecydowanie na pierwsze miejsce. Już w samej definicji jaskra jest przedstawiana, jako choroba, u której podstaw leży obumieranie komórek nerwu wzrokowego. Często osoby dotknięte jaskrą, długo nie zauważają jej skutków, gdyż włókna obumierają w taki sposób, że początkowo utrata widzenia dotyczy peryferyjnych sfer pola widzenia (co często jest niezauważalne) i stopniowo dotyka coraz bardziej centralnego widzenia. U podstaw jaskry najczęściej leży podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (norma populacyjna wynosi do 21mmHg ).

Jedynym sposobem zabezpieczenia się przed neuropatią jaskrową są regularne badania okulistyczne) (ciśnienia wewnątrzgałkowego, ocena tarczy nerwu wzrokowego, ocena pola widzenia), które powinny przeprowadzać zwłaszcza osoby, u których w najbliżej rodzinie występowało to schorzenie (ocenia się, że są oni obciążeni ryzykiem zachorowania nawet do 40%). Wczesne rozpoznanie i leczenie, daje możliwość uratowania się przed ślepotą.

Neuropatia toksyczna – można tutaj wyróżnić neuropatię przewlekłą lub ostrą spowodowaną toksycznym działaniem alkoholu, papierosów i narkotyków, wiążącą się z także z niedoborami witamin B1, B12 oraz kwasu foliowego. Charakterystyczna jest dla niej obustronność oraz progresja.

Neuropatia toksyczna objawia się ona obustronnym spadkiem ostrości wzroku i zaburzeniami widzenia barw. Uszkodzenie najczęściej dotyczy włókien wzrokowych, plamkowych, czyli odpowiedzialnych za widzenie centralne (dochodzi do zaburzeń widzenia centralnego). Metody leczenia i zapobiegania są stosunkowo proste, lecz często motywacja pacjenta jest delikatnie mówiąc, niewystarczająca do znacznych zmian w stylu życia.

Do neuropatii toksycznych należy zaliczyć wciąż niestety zdarzające się zatrucia alkoholem metylowym. Objawia się to gwałtownym spadkiem ostrości wzroku, któremu towarzyszy pojawianie się przed oczyma „mgły” i „błyskawic”. U osób zatrutych, można zaobserwować szerokie źrenice, słabo lub w ogóle nie reagujące na światło. Osoby takie ratuje się poprzez „odtruwanie” etanolem, działania przeciwobrzękowe, zwalczanie kwasicy, lecz dla wzroku i tak często są to działania zbyt późne.

Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego- terminem tym określa się podostre zapalenie nerwu wzrokowego, leżącego już za gałką oczną. Najczęstszą przyczyną choroby jest proces demielenizacyjny (utraty osłonki nerwu) w przebiegu choroby neurologicznej, to jest – stwardnienia rozsianego. Często, opisywana neuropatia jest pierwszą oznaką choroby.

Objawia się ona spadkiem ostrości wzroku, zazwyczaj na jedno oko, czasami aż do poziomu braku poczucia światła. Po czym zaczyna wycofywać się w ciągu jednego do dwóch tygodni, a do pełnej ostrości wzroku powraca w ciągu kilku miesięcy. Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, jest szczególnie ważne ze względu na powiązanie ze stwardnieniem rozsianym i umożliwienie zasygnalizowania prawdopodobieństwa wystąpienia tej choroby.

Przednia niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego niezwiązana z zapaleniem tętnic – pod tą skomplikowana nazwą kryje się najczęstsza przyczyna ostrej neuropatii nerwu wzrokowego u osób po 60 roku życia. Predysponują do niej: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, hipercholesterolemia, kolagenozy. Jest tak, gdyż prawdopodobnie wynika ona z ostrego incydentu niedokrwiennego toczącego się w tętnicach zaopatrujących tę okolicę. Zdrowy styl życia przysłuży się więc nie tylko naszemu sercu…

Zapalenie tarczy nerwu wzrokowego– jest to neuropatia o ostrym przebiegu klinicznym. Jest ona spowodowana bezpośrednio przez czynniki zakaźne występujące miejscowo (np. zapalenie zatok) lub ogólnie tj. w chorobach wirusowych i bakteryjnych u dzieci, boreliozie, toksoplazmozie, kile czy AIDS. Często etiologia bywa trudna do ustalenia, a efektywność leczenia jest niestety od tego uzależniona. Może eona zakończyć się nawet całkowitym zanikiem nerwu wzrokowego.