Objawy ADHD u dzieci (prezentacja edukacyjna)

Jednym z najbardziej oczywistych objawów, które mogą wskazywać na ADHD u dzieci, jest nadmierna aktywność ruchowa. Maluch może ciągle wiercić i kręcić się na krześle, machać nogami i rękoma w czasie odrabiania lekcji, spożywania posiłku, czy odpoczynku.

Dzieci z ADHD często preferują zabawy, wymagające ciągłego ruchu, np. gonitwy, czy mocowanie się. Ponadto mogą także mieć problem z pozostawaniem na swoim miejscu, zwłaszcza poza domem. Może pojawiać się u nich przymus chodzenia, zaglądania w każdy kąt.

Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo ma zwykle spore problemy ze skupieniem uwagi na jednej czynności. Bardzo łatwo się rozprasza, przez co może sprawiać wrażenie, że nie słucha, gdy się do niego mówi, czy nie wykonuje poleceń.

Dzieci z ADHD nie przywiązują także większej uwagi do szczegółów. Może zdarzać się im zapomnieć o codziennych czynnościach. Poza tym mogą nie wykonywać zadań do końca. Obserwuje się także pewne problemy z organizacją.

Dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi często unikają wykonania określonych zadań lub są do nich bardzo niechętnie nastawione. Najczęściej ma to miejsce wtedy, kiedy zadania wymagają od nich wzmożonej koncentracji, np. zadana praca w szkole lub domowe czynności.

U dzieci mogą pojawić się także trudności z podporządkowaniem się zasadom, które obowiązują w danym miejscu, np. domu czy szkole. Może to sprawiać wrażenie, że dziecko ma buntownicze nastawienie.

Kolejnym sygnałem, który może wskazywać na ADHD, jest powtarzające się gubienie rozmaitych przedmiotów. Dzieci z tym zaburzeniem bardzo często zawieruszają zabawki, książki, długopisy i zeszyty szkolne.

Choć każdy z nas od czasu do czasu gubi jakiś przedmiot, to jednak osobom z ADHD takie przeoczenia mogą zdarzać się nawet kilka razy dziennie. Dlatego też, jeśli zauważysz, że twoje dziecko stale gubi klucze, książki, czy zabawki, pozostań czujny!

Do powszechnych objawów ADHD należy również zapominanie o wykonaniu codziennych czynności. Dzieci z tym zaburzeniem często zapominają o powierzonych im zadaniach, a ich uwaga bardzo łatwo odwracana jest przez zewnętrzne bodźce. Wystarczy, że coś nowego zwróci ich zainteresowanie, a już porzucają jedną czynność, by oddać się drugiej.

Podobnie jest w przypadku rozmów. Dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej mogą szybko gubić wątek, zmieniać temat, zapominając o czym właściwie była dyskusja.

Dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej często w sytuacjach wymagających "odpowiedniego zachowania" robią rzeczy, które powszechnie uważane są za niewłaściwe, czy nieadekwatne do sytuacji. Ma to związek z tym, że bardzo trudno im tolerować czynności, które są dla nich nudne lub powtarzające się.

Może zdarzyć im się, chociażby opuścić salę lekcyjną w czasie zajęć lub inne miejsce, wymagające od nich grzecznego, długiego siedzenia. Oczywiście takie zachowanie dziecka może być bardzo stresujące dla rodziców i niestety wpływać na rodzinne relacje.

Jednym z możliwych objawów ADHD może być także bardzo głośne mówienie. Dziecko może robić też dużo hałasu w zabawie, podczas uczenia, czy innych czynności. Mogą pojawić się także trudności w utrzymaniu ciszy w czasie wypoczynku. Dziecko z ADHD może nie tylko mówić głośno, ale też np. klaskać w dłonie.

Z drugiej jednak strony część osób z ADHD może odczuwać także fizyczną nadwrażliwość na dźwięki. Przez co maluch może rozpraszać się nawet wtedy, gdy słyszy cichy szmer. Nadwrażliwość sensoryczna może pojawić się także w obrębie innych zmysłów.

Kolejnym sygnałem, który powinien wzbudzić czujność rodziców, jest nienaturalna niecierpliwość u dziecka. Oczywiście, niemal każdy maluch ma problem z cierpliwością, jednak u dzieci z ADHD jest to szczególnie widoczne.

Dzieci z ADHD często mają problem ze spokojnym czekaniem na swoją kolej (np. na placu zabaw, czy w sklepie spożywczym). Może zdarzyć się też, że maluch będzie często odpowiadać na pytania, zanim jeszcze zostaną wypowiedziane do końca. Może też stale wtrącać się w słowo i przerywać innym osobom, które akurat prowadzą rozmowę.

Niestety, znaczna część objawów ADHD pokrywa się z zachowaniem, które jest typowe dla większości małych dzieci. Dlatego też w pierwszych latach życia dziecka może być za wcześnie na postawienie diagnozy. Jednak u większości dzieci na pewnym etapie takie zachowania znikają lub ich natężenie zmniejsza się.

Jeśli jednak symptomy utrzymują się przynajmniej przez pół roku, warto porozmawiać z lekarzem. Ze specjalistą należy także skontaktować się, jeśli nauczyciel sygnalizuje taką konieczność. Wczesne wykrycie i podjęcie leczenia mogą bowiem znacząco poprawić komfort życia dziecka.