Roponercze
Roponercze to stosunkowo rzadka dolegliwość, która rozwija się w momencie, kiedy nagromadzony w miedniczce nerkowej mocz ulega zakażeniu i z powodu nieskutecznego leczenia bakteryjnego staje się ropną treścią. U niektórych pacjentów roponercze początkowo rozwija się bezobjawowo, ale stan chorego może ulec nagłemu pogorszeniu. Dlatego też wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie ostrych infekcji nerek, szczególnie o osób z podejrzeniem obstrukcji dróg moczowych, mają ogromne znaczenie. Brak szybkiej diagnozy i nierozpoczęcie leczenia mogą bowiem przyczynić się do wystąpienia wstrząsu septycznego, a nawet do śmierci pacjenta. Wzrasta także ryzyko nieodwracalnych uszkodzeń nerek.
Roponercze
Przyczyny roponercza
Na wystąpienie tej dolegliwości narażone są osoby, u których doszło do obstrukcji górnej części dróg moczowych. Ten stan może być spowodowany między innymi:
- przyjmowaniem niektórych leków, na przykład sterydów,
- chorobami, w tym cukrzycą lubAIDS,
- anatomicznymi blokadami, na przykład kamieniami nerkowymi lub guzami.
Pacjenci z osłabionym systemem odporności oraz osoby przyjmujące antybiotyki przez dłuższy czas są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia zakażeń grzybiczych. Grzybnia znajdująca się w miedniczce nerkowej lub w moczowodzie może blokować przepływ moczu i spowodować roponercze. Choroba może dotknąć osób w każdym wieku, ale u dzieci jest stosunkowo rzadka, a u noworodków niezwykle mało prawdopodobna.
Objawy i rozpoznanie roponercza
Objawy choroby to bardziej nasilony ból niż w wodonerczu i oporne na leczenie gorączkowe stany septyczne. Proces chorobowy można podzielić na dwie części: infekcję i obstrukcję. Zakażenie jest zwykle wywołane różnymi bakteriami, w tym bakterią E. coli i paciorkowcami, infekcjami grzybiczymi, a także gruźlicą. Natomiast obstrukcja może być następstwem wystąpienia kamieni (dotyczy to 75% chorych), grzybni, przerzutów nowotworowych, a także martwicą brodawek nerkowych, ciążą i różnymi dolegliwościami nerek. Wczesna diagnoza w przypadku roponercza jest na wagę złota. Po wystąpieniu niepokojących symptomów należy udać się do lekarza, który zwykle zleca przeprowadzenie badania moczu. Badania laboratoryjne moczu wykazują większą liczbę krwinek białych i bakterii w osadzie moczu.
Leczenie roponercza
Roponercze kwalifikuje się do leczenia operacyjnego z równoczesną intensywną osłoną zabiegu operacyjnego lekami przeciwbakteryjnymi. Stosowane są dwie metody leczenia chirurgicznego. Jedna z nich polega na umieszczeniu w moczowodach stentu, czyli cienkiej rurki, która ma za zadanie przywrócić drożność. Ta metoda leczenia roponercza jest wykorzystywana, jeśli u pacjenta nie występuje niestabilność w przepływie krwi. Drugą opcją chirurgiczną jest ominięcie obstrukcji. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym i nie może być przeprowadzony u wszystkich chorych. W przypadku, gdy obstrukcja jest spowodowana kamieniem, najczęściej do jego usunięcia stosuje się ureteroskopię, litotrypsję lub zabieg endoskopowy. Jeśli choroba nie jest skutecznie leczona, może pojawić się ogólnoustrojowe zakażenie septyczne i ropnie nerki, wątroby, mózgu i płuc.
Źródła
- Leczenie zachowawcze kamicy moczowej
- Myśliwiec M., Wielka interna - nefrologia, Medical Tribune Polska, Warszawa 2009, ISBN 978-83-60135-62-4
- Myśliwiec M. Choroby nerek, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978-83-200-3528-5
- Książek A., Rutkowski B. Nefrologia, Czelej, Lublin 2004, ISBN 83-89309-36-X
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
