Związki partnerskie w świetle prawa oznaczają uznany przez władze danego państwa związek dwóch osób. Nazywane są także rejestrowanymi i formalnymi związkami partnerskimi. Wyróżnia się dodatkowo kilka rodzajów związków partnerskich, między innymi związki cywilne i partnerstwo domowe.
Jest to sposób na zarejestrowanie i sformalizowanie swojego związku bez konieczności zawierania małżeństwa w kościele czy urzędzie stanu cywilnego.
Związki partnerskie mogą być zawarte pomiędzy osobami różnej lub tej samej płci. W przypadku zawarcia związku nieheteroseksualnego potrzebna jest zgoda władz państwa.
Związek dwojga ludzi tej samej płci można zawrzeć na terenie dowolnego kraju, który takie związki uznaje, jednak będzie on prawnie respektowany tylko w takich krajach.
Na chwilę obecną w Polsce związki homoseksualne nie są legalne. Prawnie dopuszcza się tylko cywilny związek kobiety i mężczyzny.
W związku z tym osoby bi- i homoseksualne organizują liczne protesty, przemarsze i tworzą petycje, których celem jest legalizacja związków partnerskich w każdym wydaniu.
Dzieje się to nie tylko w naszym kraju, ale także we wszystkich innych, które nie wyrażają zgody na miłość homoseksualną, w tym między innymi na Węgrzech, Litwie, we Włoszech, Grecji i w niektórych krajach Ameryki Południowej.
Związki partnerskie zawarte pomiędzy dwoma osobami tej samej płci mają także nieco mniej praw administracyjnych niż pary heteroseksualne. Żaden z partnerów nie może przyjąć nazwiska drugiego, partnerzy nie mają także praw do objęcia drugiej osoby opieką medyczną czy ubezpieczeniem.
W świetle prawa takie związki nie istnieją, są nieformalne, dlatego też niektóre elementy codziennego życia są utrudnione.
W związku partnerskim (także heteroseksualnym), który nie jest zatwierdzony prawnie (w urzędzie stanu cywilnego), nie można także dokonywać adopcji ani starać się o rentę po zmarłym partnerze.
Bez wpisu w rejestrze cywilnym bardzo trudno także wziąć kredyt hipoteczny lub jakikolwiek inny na dużą kwotę.