Antykoncepcja a menopauza
Menopauza jest medycznie definiowana jako okres czasu w życiu kobiety, kiedy nie ma już menstruacji przynajmniej od 12 kolejnych miesięcy. Okres tuż przed samą menopauzą, nazywany perimenopauzą, jest dość nieprzewidywalny, jeśli chodzi o to, kiedy pojawi się menstruacja. Niektóre kobiety nie mają okresu przez kilka miesięcy, po czym pojawia się u nich wyjątkowo obwita menstruacja. Inne zauważają, że ich okres jest coraz bardziej skąpy, aż w końcu całkowicie zanika. Ze względu na to, że niezwykle trudno jest wyliczyć z dokładnością, kiedy następuje menopauza, wielu lekarzy zaleca pacjentkom, aby kontynuowały przyjmowanie jakiejś formy antykoncepcji. Menopauza, po 12 miesiącach bez menstruacji, jest już pewna, a wtedy antykoncepcja nie jest potrzebna.
antykoncepcja
W tym artykule:
Objawy przekwitania i znaczenie antykoncepcji
Początki menopauzy, czyli perimenopauza, mogą być trudnym okresem. Menstruacja staje się nieregularna, lecz ciągle się pojawia. Można zauważyć także inne objawy menopauzy. Należą do nich: zmęczenie, zmiany związane ze współżyciem seksualnym (zmniejszone libido) oraz zaburzenia snu.
Większość kobiet w okresie od 20 do 40 lat jest bardziej płodna niż później. Według niektórych szacunków, 40-letnia kobieta nie jest nawet w połowie tak płodna, jak wtedy, gdy miała 20 lat. Pomimo tego, nie należy zapominać jak ważna po czterdziestce jest antykoncepcja. Menopauza jeszcze w tym czasie nie nastąpiła, więc mimo że płodność jest mniejsza, nie oznacza to, że kobieta nie może zajść w ciąże. Jeśli kobieta ciągle menstruuje, nawet jeśli nieregularnie, znaczy to, że najprawdopodobniej ciągle owuluje i zapłodnienie wciąż jest możliwe.
Antykoncepcja hormonalna w okresie menopauzy
Antykoncepcja po 40 ciągle jest potrzebna, o ile kobieta nie ma menstruacji przez 18 miesięcy po odstawieniu tabletki. Działanie tabletek antykoncepcyjnych na organizm utrzymuje się nawet kilka miesięcy po ich odstawieniu. Znaczy to, że potrzeba czasu, aby upewnić się, że kobieta przestała owulować. Jednakże w okresie perimenopauzy należy rozważyć kilka kwestii, zanim zdecyduje się na antykoncepcję hormonalną. Kobieta, która pali, ma wysokie ciśnienie, wcześniejsze przypadki zakrzepów krwi, ataku serca lub raka związanego z estrogenem, powinna zrezygnować z antykoncepcji na bazie estrogenu. Alternatywą w tym przypadku są pigułki zawierające progestin. Mają one jednak pewne efekty uboczne, jak depresja, przybieranie na wadze, czy osteoporoza. Antykoncepcja hormonalna w małych dawkach może mieć pozytywny wpływ na organizm kobiety w okresie menopauzalnym. Tabletki hormonalne zapobiegają utracie tkanki kostnej oraz łagodzą objawy perimenopauzy. W niektórych jednak przypadkach, jak na przykład u kobiet z problemami układu krążenia, zaleca się inne metody antykoncepcji.
Źródła
- Czekanowski R. Choroby gruczołu sutkowego - menopauza - hormonalna terapia zastępcza, Borgis, Warszawa 2003, ISBN 83-85284-37-0
- Bręborowicz G. Ginekologia i położnictwo, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, ISBN 83-200-3082-X
- Guillebaud J., Szarewski A., Wszystko o antykoncepcji, Medycyna Praktyczna, Kraków 1997, ISBN 83-86657-31-6
- Skałba P. Endokrynologia ginekologiczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978-83-200-3166-9
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
