Flunitrazepam lek – działanie, właściwości i zastosowanie

Flunitrazepam to związek organiczny, pochodna benzodiazepiny oraz lek mający działanie nasenne, przeciwlękowe (anksjolityczne), uspokajające, przeciwdrgawkowe i zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych miorelaksujące. Wywołuje spowolnienie psychoruchowe i amnezję (niepamięć).

Substancja została zsyntetyzowana w 1962 roku przez Leona Sternbacha, opatentowana w 1970 roku i wprowadzona na rynek farmaceutyczny w 1975 roku. Występuje w postaci tabletek, także tabletek powlekanych. Ponieważ działa na narządy zmysłów i układ nerwowy, wykorzystuje ją psychiatria.

Jak działa flunitrazepam? Substancja przyłącza się do receptora GABA. W rezultacie zwiększa jego wrażliwość na działanie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA). Dochodzi do nasilenia przewodnictwa GABA-ergicznego, hamowania czynności komórek nerwowych.

Flunitrazepam bardzo łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w organizmie osiągaj po około godzinie od podania. Zastosowany doustnie w jednorazowej dawce 2 mg w ciągu 20 minut wywołuje długotrwały sen.

Obecnie nie ma preparatów zawierających flunitrazepam zarejestrowanych w Polsce. Do 2006 roku dostępny był jeden lek w aptekach (pod nazwą handlową Rohypnol). Flunitrazepam można sprowadzić wyłącznie w trybie importu docelowego (co oznacza przywóz z zagranicy niedopuszczonego do obrotu w Polsce produktu leczniczego w celu ratowania życia lub zdrowia pacjenta).

Flunitrazepam jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu bezsenności. Wykorzystuje się go, by ułatwić zasypianie, wydłużyć czas trwania snu, jednocześnie zmniejszając liczbę wybudzeń. Substancja znajduje także zastosowanie w premedykacji. Wykorzystuje się ją do znoszenia bólu, lęku, co ułatwienie znieczulenie pacjenta.

Niestety flunitrazepam jest wykorzystywany także poza wskazami medycznymi. Nielegalne, niemoralne praktyki sprawiły, że substancja zyskała miano pigułki gwałtu (po połączeniu z alkoholem powoduje trwającą kilka godzin amnezję).

Obecnie, by utrudnić wykorzystywanie flunitrazepamu niezgodnie z przeznaczeniem, produkowana substancja jest nie tylko trudno dostępna, ale i cechuje ją niska rozpuszczalność oraz to, że po wrzuceniu jej do napoju zmienia barwę płynu na niebieską (Rohypnol niegdyś był niepowlekany i biały).

Dawkowanie flunitrazepamu

Flunitrazepam stosuje się doustnie. Dawka jest ustalana indywidualnie. By ją dobrać, lekarz bierze pod uwagę różne czynniki, takie jak wiek, choroby towarzyszące czy stopień nasilenia zaburzeń snu. Z zasady nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej 2 mg. Przyjmuje się, że dawki stosowane u osób dorosłych wynoszą od 0,5 do 1,0 mg.

Flunitrazepam nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci. Przeciwwskazanie stanowi także:

• nadwrażliwość na flunitrazepam,
• bezdech senny,
• ciężka niewydolność wątroby,
• nużliwość mięśni (miastenia),
• ciężkie zaburzenia oddychania,
• uzależnienie od alkoholu lub narkotyków (występujące obecnie lub w przeszłości).

Flunitrazepam jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią (przenika do mleka matki). Stosowanie go w ciąży jest możliwe tylko w sytuacjach bezwzględnie koniecznych. Stosując flunitrazepam należy zachować wiele środków ostrożności. O czym pamiętać?

Bardzo ważne jest, by terapia nie trwała dłużej niż 4 tygodnie oraz nie została nagle przerwana. Lek należy odstawiać sukcesywnie zmniejszając dawkę. W przeciwnym razie mogą pojawić się drgawki i objawy odstawienne.

Przyjęcie flunitrazepamu wraz z jedzeniem może zmniejszyć szybkość i stopień wchłaniania leku. Z kolei popicie leku sokiem grejpfrutowym nasila działanie leku i prowadzi do wystąpienia zaburzeń oddychania, kołatania serca i duszności. Nie należy łączyć flunitrazepamu i alkoholu. Wpływ flunitrazepamu na prowadzenie pojazdów.

Jakie są skutki uboczne lub potencjalne ryzyko związane z flunitrazepamem? Substancja może powodować zawroty głowy, niepamięć, senność, zaburzona czynność mięśni, które mogą upośledzać funkcjonowanie, w tym zdolność prowadzenia pojazdów.

Gdy dojdzie do przedawkowania pojawia się nasiloną senność, obniżenie ciśnienia tętniczego, oczopląs, zaburzenia mowy, niezborność ruchową, depresja oddechowa i krążeniowa, śpiączka.