Najczęstsze alergie pokarmowe

Jedną z najczęstszych alergii pokarmowych jest alergia na mleko. Spowodowana jest ona reakcją układu odpornościowego na białka występujące w mleku krowim. Najważniejszym białkiem mleka w kontekście reakcji alergicznej jest ß-laktoglobulina.

Kiedy osoba dotknięta tą alergią pokarmową spożywa mleko, śmietanę, jogurt naturalny czy inne produkty mleczne, jej organizm mylnie identyfikuje białka występujące w nabiale jako zagrożenie. Ciało zaczyna bronić się w podobny sposób, jak gdyby miało do czynienia z chorobotwórczymi drobnoustrojami. W rezultacie dochodzi uwalniania histaminy.

Objawy alergii na mleko to najczęściej: dolegliwości bólowe brzucha, wymioty, biegunka, mdłości, swędzenie skóry, pokrzywka. W przypadku bardzo ciężkich reakcji alergicznych obserwuje się także problemy z oddychaniem.

Jajka zawierają mnóstwo cennych składników odżywczych. Znajdziemy w nich między innymi żelazo, cynk, magnez, selen, witaminy z grupy B, fosfor, potas oraz wapń. Niestety, nie wszystkie osoby mogą sięgać po ten produkt żywnościowy ze względu na uczulenie.

Jak wynika z badań, więcej osób uczulonych jest na białko (konkretnie są to białka takie jak: owoalbumina, owomukoid i owotransferyna), niż na żółtko kurze, niemniej osoby z alergią na jajka, powinny unikać obu tych składników.

U niektórych uczulonych alergia na jaja może ustąpić wraz z wiekiem, u innych zaś może utrzymywać się przez całe życie. Spożycie jajek przez osobę uczuloną może doprowadzić do wystąpienia objawów alergii pokarmowej. Uczulenie na jajka objawia się zwykle stanem zapalnym w obrębie jamy ustnej, biegunką, wymiotami, a także problemami z oddychaniem.

Alergia na pszenicę jest zjawiskiem dość rozpowszechnionym. Nic dziwnego skoro zjadamy około kilograma wyrobów zbożowych dziennie, z czego 95 proc. stanowi właśnie pszenica. Ten typ alergii jest trudny do zdiagnozowania ponieważ w pszenicy znajduje się 20 rodzajów różnych białek odpowiedzialnych za celiakię, alergię wziewną i właśnie pokarmową.

Dolegliwości bólowe brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zgaga, swędząca wysypka, zaczerwienienia skóry, kichanie, kaszel, duszności w klatce piersiowej oraz świszczący oddech to najczęstsze objawy alergii na pszenicę. Osoby uczulone nie mogą sięgać po wyroby na bazie pszenicy, a także pokrewnych gatunków zbóż, takich jak orkisz, jęczmień czy żyto.

Alergia na soję może manifestować się w różnorodny sposób. Dwa główne alergeny wziewne soi, Gly m 1 i Gly m 2, odpowiadają za objawy dotyczące układu oddechowego. Mogą one powodować swędzenie nosa, katar, kichanie, obrzęk krtani, a nawet bezdech. Nadwrażliwość na te alergeny może prowadzić także do nasilenia astmy oskrzelowej.

Pozostałe alergeny soi, zaliczane do pokarmowych, wywołują z kolei dolegliwości bólowe brzucha, uczucie pieczenia w ustach, wymioty, biegunkę, zmniejszenie apetytu. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów uczulenia na soję należy zażyć leki o działaniu antyhistaminowym. Osoby uczulone muszą wykluczyć z diety soję pod każdą postacią. Niewskazane jest spożywanie kiełków, ziaren, mąki, mleka sojowego, tofu czy sosów na bazie tego składnika.

Spożycie nawet niewielkich ilości orzeszków ziemnych może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego. Z tego powodu producenci żywności umieszczają na opakowaniach informację o tym, że produkt może zawierać ich śladowe ilości.

Orzechy ziemne mogą stanowić składnik ciast, posypek do lodów, deserów. Występują także w wielu słodyczach, mąkach, pastach orzechowych, chrupkach, masłach orzechowych. W kuchni azjatyckie wykorzystuje się je do przygotowywania dań mięsnych, sosów i marynat. Większość z orzechów jest silnymi alergenami. Alergizująco działać mogą nie tylko orzeszki arachidowe, ale i orzechy nerkowca, orzechy pekan, migdały czy orzechy włoskie.

Owoce są cennym źródłem witamin, minerałów, a także wspomagającego trawienie błonnika. W ich składzie występują prozdrowotne antyoksydanty, które chronią organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Przeciwutleniacze spowalniają także procesy starzenia się organizmu. Niestety, niektórzy ze względu na alergię pokarmową powinni unikać owoców.

Szczególnie uczulające są owoce cytrusowe. Osoby z uczuleniem na cytrusy nie mogą spożywać cytryn, limonek, pomarańczy, mandarynek czy grejpfrutów. Spożycie owocu cytrusowego u alergika może wywołać natychmiastową opuchliznę, pokrzywkę alergiczną, swędzenie skóry.

Alergia na truskawki też nie jest rzadkością. Uczulenie to występuje u niektórych dorosłych, niemniej najczęściej jego objawy występują pod koniec okresu niemowlęcego (do ukończenia 12 miesiąca życia dziecka).

Chociaż dietetycy przekonują, że czerwone mięso w diecie lepiej zastąpić jest rybą, to nie każdy może ją jeść. Co gorsza nie uczula tylko samo zjedzenie ryby – reakcję alergiczną może wywołać już sam jej zapach czy dotknięcie, dotyczy to zwłaszcza łososia, makreli i śledzi. Objawy alergii mogą pojawić się nawet w przypadku gdy zjemy mięso ze zwierzęcia, które karmione było mączką rybną.

Poza wspomnianymi wyżej gatunkami, na liście najbardziej uczulających ryb znaleźć można węgorze, tuńczyki oraz szproty. Karpie i okonie u osób uczulonych również mogą wywołać reakcję alergiczną w postaci wysypki, problemów z oddychaniem, dolegliwości bólowych brzucha, swędzenia skóry, opuchnięcia błon śluzowych w jamie ustnej, łzawienia oczu czy kataru.

Alergię na owoce morze obserwuje się coraz częściej wśród mieszkańców naszego kraju. Jest to spowodowane tym, że spożycie krewetek, krabów czy ostryg znacząco wzrosło w ciągu ostatnich lat. Alergeny, które występują w owocach morza, mogą stanowić spore zagrożenie, ponieważ są odporne na wysoką temperaturę i nie giną podczas obróbki termicznej. Najczęściej uczulające skorupiaki to raki, homary, ostrygi, kraby, kalmary, ośmiornice oraz langusty.

Objawy alergii na owoce morza mogą obejmować: rozwolnienie, dolegliwości bólowe brzucha, pokrzywkę alergiczną, W najgorszym wypadku może dojść do tzw. wstrząsu anafilaktycznego. Stosowanie diety eliminacyjnej stanowi najskuteczniejszą metodę leczenia tej alergii pokarmowej.