VDRL - wskazania, przebieg, wyniki
VDRL (ang. Venereal Diseases Research Laboratory) to test przesiewowy na syfilis (kiłę). VDRL obecnie zastępuje inne badanie w kierunku kiły, którym jest badanie WR, często w przeszłości stosowane w diagnostyce chorób wenerycznych. Test ten należy do klasycznych nieswoistych odczynów serologicznych. Badanie VDRL pozwala wykluczyć lub potwierdzić obecność bakterii odpowiedzialnej za rozwój kiły, tj. krętka bladego. We krwi wykrywane jest przeciwciało świadczące o zakażeniu bakterią. U osób zdrowych wynik badania VDRL powinien mieć wartość ujemną.
1. VDRL - wskazania
VRDL to badanie przesiewowe stosowane w celu diagnozowania kiły. W surowicy krwi wykrywana jest obecności przeciwciał potwierdzających zakażenie krętkiem bladym lub przebytą infekcję kiłową. Badanie VDRL jest częścią opieki prenatalnej, co pozwala na uniknięcie groźnych powikłań, chorób oraz śmierci noworodka.
Przed badaniem VDRL należy poinformować lekarza o czasie kontaktu seksualnego z osobą, u której podejrzewamy zakażenie kiłą. Test na odczyn VDRL wykonuje się:
- w celu rozpoznania kiły;
- w celu kontrolowania procesu leczenia kiły;
- czasami w badaniach profilaktycznych w kierunku kiły.
Badanie VDRL przeprowadza się u kobiet ciężarnych na początku ciąży oraz drugi raz około 37. tygodnia ciąży (drugie badanie wykonuje się wtedy, kiedy kobieta znajduje się w grupie zwiększonego ryzyka zachorowania na kiłę). Test ten jest konieczny ze względu na to, że zakażenie kiłą może w skrajnych przypadkach spowodować poronienie, poród przedwczesny lub nawet śmierć noworodka.
2. VDRL - przebieg
Badanie VDRL obejmuje te same procedury, co standardowe pobieranie krwi. Pielęgniarka ściska ramię specjalną gumką, która powoduje lepsze wypełnienie żył, a w efekcie ułatwia pobieranie próbki. Miejsce przed i po pobraniu krwi przecierane jest wacikiem ze środkiem antyseptycznym. Krew do badań VDRL gromadzona jest w specjalnych fiolkach zwanych pipetami. Stosowanym antygenem na potwierdzenie obecności przeciwciała w surowicy krwi jest kardiolipina - fosfolipid wyizolowany z serca wołu i uzupełniony lecytyną. Badanie VDRL nie wiąże się z powstaniem jakichkolwiek powikłań, oprócz możliwości pojawienia się krwiaka w miejscu wkłucia igły.
3. VDRL - wyniki
U zdrowych ludzi wynik badania VDRL jest negatywny. W przypadku, gdy występuje kiła wtórna oraz utajona, wynik badania jest pozytywny. Często zdarza się, że kiła pierwotna nie jest wykryta przez test, który pokazuje negatywny wynik (taka sytuacja możliwa wtedy, kiedy pacjent już choruje na kiłę, a w jego organizmie nie zostały jeszcze wyprodukowane przeciwciała).
Zobacz także:
Dodatni wynik testu VDRL może oznaczać, że osoba jest chora na syfilis. Następnym krokiem jest potwierdzenie wyników badań za pomocą bardziej szczegółowych testów FTA-ABS czy TPHA. Badanie na odczyn VDRL bywa zawodne. Jego skuteczność zależy od stopnia zaawansowania choroby. Test VDRL jest niespecyficzny, ponieważ pozytywny wynik może powodować kilka innych czynników. Zaliczamy do nich:
- HIV;
- choroba z Lyme;
- toczeń rumieniowaty układowy;
- malaria;
- niektóre odmiany zapalenia płuc.
Odczyny pozytywnie fałszywe zdarzają się u 0,04 - 2% badanych osób. W takich przypadkach powinny być wykonane testy bardziej swoiste, tzw. odczyny krętkowe, np. odczyn FTA.
Do innych badań, oprócz VDRL, wykonywanych w celu zdiagnozowania kiły należą, m.in. badanie serologiczne kiły, makroskopowy test kłaczkowania USR, FTA-ABS - test immunofluoroscencji krętków oraz TPHA - test hemaglutynacji.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.