depresja kliniczna

Przyczyn depresji jest wiele. Może się zacząć od niewielkich stanów lękowych lub zaburzeń emocjonalnych. Czasem wystarczy niewielki bodziec - problemy w szkole, pracy, konflikt w rodzinie, etc. Choroba rozwija się bardzo powoli i często przez bardzo długi czas charakterystycznych objawów nie widać na zewnątrz.

Zaczyna się od drobnych kłopotów - braku motywacji do wykonywania codziennych czynności, poczuciu bezużyteczności, braku samoakceptacji, etc. Z czasem dopiero zaczyna przybierać na sile i staje się przyczyną poważnych zaburzeń lękowych i depresyjnych.

Osoba chora zaczyna tracić zainteresowanie dotychczas wykonywanymi czynnościami, nie ma ochoty na realizowanie swoich pasji, a to, co kiedyś sprawiało mu radość, teraz jest mu obojętne. Taki stan nazywa się anhedonią i jest pierwszym poważnym sygnałem alarmującym, mówiącym o tym, że rozpoczyna się depresja.

W przebiegu depresji pojawia się także znaczne obniżenie nastroju. W życiu chorego dominuje smutek, rezygnacja, pojawiają się niekontrolowane napady płaczu i poczucie beznadziei.

Ponadto depresji klinicznej towarzyszy drażliwość, utrata masy ciała, bezsenność, natrętne myśli i wyrzuty sumienia, a także niepokój o nierozpoznanej przyczynie. Mogą pojawić się także somatyczne bóle, które nie wynikają z żadnej choroby, ale sprawiają, że w chorym narasta lęk i wycofanie.

Do rozwoju depresji przyczynia się także otoczenie chorego. Jeśli nie ma on odpowiedniego wsparcia i boi się uzewnętrzniać swoje emocje, z czasem będzie mu jeszcze gorzej funkcjonować w społeczeństwie.

Im bardziej depresja się pogłębia, tym większe jest ryzyko wystąpienia myśli samobójczych i samookaleczania się.

Podczas leczenia depresji ważne są nie tylko środki farmakologiczne, ale także praca z własnymi emocjami. Warto głośno mówić o tym, co czujemy - dzięki temu łatwiej jest zrozumieć wszystkie te uczucia i łatwiej się z nimi uporać.

Bardzo ważnym elementem jest także psychoterapia, która pozwoli zrozumieć swój obecny stan i da nowe możliwości rozwiązania wszystkich emocjonalnych problemów. Równie istotne jest wsparcie ze strony najbliższych osób. Wówczas dużo łatwiej jest pokonać chorobę.

Czasem zdarza się, że przy odpowiedniej terapii, silnej woli i nastawieniu do całej sytuacji, z depresją można wygrać bez konieczności przyjmowania leków.