Baneocin – wskazania, działanie, dawkowanie, działania niepożądane
Baneocin to maść zalecana przez dermatologów w leczeniu ropnych zapaleń skóry. Zawarte w niej składniki w postaci bacytracyny i siarczanu neomycyny pozwalają ją sklasyfikować w środkach leczniczych mających działanie bakteriobójcze. Baneocin można zakupić bez recepty. Koszt maści (20g) jest zróżnicowany i waha się pomiędzy 10 a 20 zł.
1. Baneocin – wskazania
Lek Baneocin stosuje się w miejscowym leczeniu bakteryjnych zakażeń występujących na małej powierzchni skóry. Aplikuje się go na niewielkie, zakażone rany oraz w przypadku wystąpienia oparzeń i odmrożeń.
1 g maści Baneocin zawiera następujące substancje: 250 lU bacytracyny, która ma postać bacytracyny cynkowej, 5 mg neomycyny występującej jako neomycyna siarczanu. Lanolina o bardzo dobrych właściwościach pielęgnacyjnych jest substancją pomocniczą tego produktu.
Dzięki dokładnie dobranym składnikom maści Baneocin można ją również stosować przy pieluszkowym zapaleniu skóry niemowląt oraz w ranach po zabiegach operacyjnych i oparzeniach. Maść Baneocin jest również stosowana w kosmetologii chirurgicznej.
2. Baneocin – działanie
Baneocin jako produkt złożony jest przeznaczony do stosowania miejscowego. Zawarta w nim bacytracyna oddziałuje na gronkowce, paciorkowce hemolizujące i inne bakterie Gram-dodatnie.
Neomycyna posiada nieco szerszy zakres działania, gdyż zwalcza zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Maść Baneocin nie wykazuje właściwości przeciwwirusowych oraz przeciwgrzybicznych.
3. Baneocin – dawkowanie
Maść Baneocin przeznaczona jest do stosowanie zewnętrznego. Zarówno czas trwania kuracji, jak i częstotliwość stosowania powinna być ustalona indywidualnie z lekarzem. Baneocin należy stosować bardzo ostrożnie.
Maść w niewielkiej ilości nanosi się na miejsce, które zostało zmienione przez chorobę. Należy nałożyć cienką warstwę, a czynność powtórzyć dwa lub trzy razy na dobę. W razie zaistnienia takiej potrzeby, ranę posmarowaną maścią Baneocin można przykryć opatrunkiem.
Nie zaleca się stosowania produktu dłużej niż siedem dni. Nie należy stosować ilości przekraczającej 1 g neomycyny w ciągu doby, która odpowiada 200 g leku Baneocin.
4. Baneocin – działania niepożądane
W trakcie leczenia, a w szczególności w przypadku długotrwałego leczenia maścią Baneocin mogą wystąpić reakcje uczuleniowe. Często dochodzi do pojawienia się rumienia, dla którego charakterystyczne są czerwono-sine plamy skórne. Stosowanie Baneocin może doprowadzić do nadmiernego wysuszenia skóry oraz jej łuszczenia.
Ponadto organizm może reagować poprzez pojawienie się na ciele wysypki skórnej i świądu. Nie zaleca się stosowania maści Baneocin na dużych powierzchniach ran, gdyż może ona działać uszkadzająco na układ nerwowy, nerki i słuch.
Nie należy aplikować maści na ciężkie oparzenia, stosować jej do ucha zewnętrznego, oczu oraz na błony śluzowe. Stosowanie się do zaleceń lekarza dotyczących używania produktu nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Zawarta w maści lanolina może powodować kontaktowe zapalenie skóry.
Dowiedziono, że u około 50% pacjentów uczulonych na neomycynę, którym zlecono stosowanie maści Baneocin wystąpiło również uczulenie na inne antybiotyki z grupy aminoglikozydowych.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.