Biopsja nadnerczy
Nadnercza są to gruczoły wydzielnicze człowieka. Istnieją dwa nadnercza w organizmie, po jednym na każdej z nerek. Gruczoły te produkują różne hormony, które wpływają na niemal wszystkie funkcje organizmu. Biopsja nadnerczy polega na pobraniu małej próbki tkanki, zwykle tylko z jednego nadnercza.
1. Wskazania i przygotowanie do biopsji nadnerczy
Biopsję nadnerczy należy zrobić, gdy występują zaburzenia ich wzrostu lub masy w jednym lub w obydwu nadnerczach (jest to rzadki przypadek). Wzrost lub powiększenie masy może zwiastować nowotwór lub zakażenie. Nadnercza zwykle można zobaczyć tylko podczas specjalnych badań rentgenowskich, takich jak tomografia komputerowa jamy brzusznej.
Ponieważ przygotowania do tej procedury mogą się różnić, lekarz prowadzący dokładnie ustala to z pacjentem. Przed zabiegiem należy poinformować lekarza wykonującego biopsję o wszystkich przyjmowanych lekach, ziołach, suplementach diety oraz o uczuleniu na jakiekolwiek leki, w tym szczególnie na leki znieczulające. Pacjent powinien przekazać także informację o skłonnościach do krwawień (skaza krwotoczna). Przed wykonaniem biopsji nadnerczy lekarz zleca często także badanie USG, tomografię komputerową czy rezonans magnetyczny. Ma to na celu pomóc w postawieniu ostatecznej diagnozy po biopsji nadnerczy. Niekiedy wykonywane są także badania krwi, które mogą ujawnić problemy z krzepnięciem i pozwalają na określenie poziomu hormonów. W trakcie zabiegu należy koniecznie zgłosić wykonującemu badanie, jeżeli pojawią się jakiekolwiek dolegliwości, np. ból.
W przypadku znieczulenia ogólnego funkcje życiowe pacjenta są monitorowane do momentu wybudzenia. Po chirurgicznym zabiegu biopsji nadnerczy, pacjent często musi pozostać w szpitalu na dzień lub więcej, aby odzyskać siły. Zazwyczaj powoli wraca się do normalnej aktywności następnego dnia po biopsji. Wyniki są zazwyczaj dostępne w ciągu kilku dni.
2. Przebieg i wyniki biopsji nadnerczy
Istnieją dwa sposoby wykonywania biopsji nadnerczy. W pierwszej metodzie nadnercza nakłuwane są igłą, a lekarz wykonujący zabieg patrzy "na żywo" na obrazy z tomografii komputerowej, w celu prawidłowego określenia miejsca nakłucia. Kiedy próbki tkanek zostaną już uzyskane, igła jest usuwana, a w miejscu nakłucia umieszcza się opatrunek. Pacjent zostaje poddany znieczuleniu miejscowemu. Biopsja nadnerczy może być również wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Cięcie odbywa się wtedy od tyłu lub na brzuchu, a chirurg patrzy bezpośrednio na gruczoł. Kawałek gruczołu jest następnie pobierany i przesyłany do laboratorium. W laboratorium analizuje się kawałek tkanki, podczas gdy pacjent nadal jeszcze śpi. Jeśli okaże się, że tkanka jest zaatakowana przez raka, lekarz może przystąpić do wycięcia gruczołu natychmiast, aby uniknąć drugiej operacji w przyszłości.
Badanie nadnercza może ujawnić:
- łagodne zmiany, ale również zmiany nowotworowe (guz nadnerczy);
- raka, który rozpoczął się w nadnerczach lub rozprzestrzenił się z innej części ciała;
- zakażenia.
Należy pamiętać, że biopsja nadnerczy wykonywana jest w celu potwierdzenia podejrzenia jakiejkolwiek choroby nadnerczy i występowania zmian nowotworowych. Badanie to musi być poprzedzone innymi specjalistycznymi badaniami. Mimo, że jest bezpieczne i mało inwazyjne, nie zaleca się przeprowadzania go u kobiet w ciąży.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.