Błąd medyczny, zdarzenie, a może przewinienie? Czym się różnią?

• W ten sposób najskuteczniej wzmocnisz organizm przed infekcjami
• Kawa niszczy ten ważny narząd! Zobacz najnowsze badania
• Na tę chorobę cierpi co trzeci Polak. Pierwsze objawy to zmęczenie, ból i zawroty głowy

Od stycznia 2012 r. w każdym województwie działają wojewódzkie komisje do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. Ich rolą nie jest ustalenie winy lekarza, a orzeczenie czy doszło do zdarzenia medycznego w szpitalu, w wyniku którego chory ucierpiał.

Celem utworzenia komisji była szybsza pomoc w uzyskaniu odszkodowania za błąd medyczny. Zanim powstały, powszechną i główną drogą rozwiązywania sporów między lekarzem, a pacjentem był sąd cywilny. Ponieważ czas oczekiwania na zakończenie spraw często był zbyt odległy, alternatywą miały być komisje.

W skład komisji w każdym województwie wchodzą: lekarze, pielęgniarki, prawnicy oraz przedstawiciele rzecznika praw pacjenta.

Zdarzenie medyczne to zakażenie czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pacjenta albo jego śmierć, spowodowane leczeniem niezgodnym z aktualną wiedzą medyczną. Może to być także błędna diagnoza, po której rozpoczęło się niewłaściwe leczenie, albo błędnie przeprowadzona operacja lub dobranie złych leków.

- Maksymalna kwota, o którą można się starać przed wojewódzką komisją w przypadku uszkodzenia ciała bądź rozstroju zdrowia to 100 tys. zł. Najwyższa kwota w przypadku śmierci pacjenta wynosi 300 tys. zł – wyjaśnia Barbara Kozłowska, rzecznik Praw Pacjenta.

 To szpital lub ubezpieczyciel szpitala najczęściej ustala kwotę odszkodowania dla pacjenta. Zdarzają się przypadki, gdy szpital proponują skrajnie niskie sumy. Są placówki, które za śmierć pacjenta proponowały rodzinom 1 zł albo 500 zł - dodaje.

- Błąd medyczny jest rozumiany jako działanie lekarza, który wykorzystał w leczeniu pacjenta zdezaktualizowaną wiedzę medyczną lub też nie dochował należytej staranności. Jest to błędna diagnoza lub leczenie, które bezpośrednio doprowadziło do szkody na zdrowiu pacjenta - tłumaczy Kozłowska.

Błędem jest, gdy lekarz w przypadku leczenia nowotworów nie zastosował chemioterapii albo źle przeprowadził zabieg np. zaszył w ciele pacjenta narzędzie czy gazę.

Lekarz błąd popełnia, gdy używa niewysterylizowanych igieł czy przystąpił do operacji bez umycia rąk albo bezpodstawnie odroczył zabieg operacyjny np. z godzin nocnych na poranne.

Jeśli pacjent podejrzewa lub jest przekonany, że doszło do tzw. błędu medycznego składa wniosek do sądu. Sprawa będzie się toczyć na drodze powództwa cywilnego.

Jeżeli natomiast chcemy pociągnąć lekarza do odpowiedzialności zawodowej sprawę kierujemy do okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej.

To naruszenie zasad wykonywania zawodu i zasad etyki poprzez grubiańskie potraktowanie pacjenta, przez lekarza czy pielęgniarkę. Skargę na zachowanie lekarza można skierować do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej.

Od 2009 do 2015 do rzecznika wpłynęło 21 tys. skarg. Dotyczyły m.in nieetycznego zachowania lekarza czy podejrzenia o matactwo w dokumentacji medycznej.

Jeśli sąd lekarski stwierdzi, że lekarz popełnił przewinienie zawodowe może ukarać go upomnieniem, naganą albo karą pieniężną. Karą jest także zakaz pełnienia funkcji kierowniczych czy ograniczenie wykonywania zawodu, (od sześciu miesięcy do dwóch lat) lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu (od roku do 5 lat)

Powikłanie, czyli niepożądane zdarzenie, które może pojawić się nawet w przypadku zachowania przez lekarza wszelkich standardów i procedur postępowania medycznego.

- Żaden lekarz nie jest w stanie zagwarantować pacjentowi pełnego sukcesu danej interwencji medycznej. Nawet wzorcowo przeprowadzona procedura medyczna może spowodować szkodę na zdrowiu pacjenta - twierdzi Kozłowska.

Dlatego na każdym etapie leczenia lekarz powinien informować pacjenta o sposobie leczenia i ewentualnych następstwach. Pacjent godzi się na leczenie i przyjmuje warunki, podpisując pisemną zgodę.

Zła diagnoza, podane niewłaściwie leki, uszkodzenie ciała - poszkodowani pacjenci mogą zgłaszać swoje roszczenia do bezpośredniego przełożonego lekarza czy do Narodowego Funduszu Zdrowia. Wszelkie wątpliwości rozstrzyga także Rzecznik Praw Obywatelskich czy Rzecznika praw pacjenta. W ubiegłym roku do tej instytucji wpłynęło 71 tys skarg.