Choroby dzieci w wieku wczesnoszkolnym
Chociaż przywykło się sądzić, że choroby wieku dziecięcego dotyczą głównie przedszkolaków, rzeczywistość nie jest tak różowa. Uczniowie młodszych klas szkół podstawowych także są mocno podatni na infekcje i choroby zakaźne. Zobacz, z czym muszą mierzyć się rodzice małych uczniów w sezonie jesienno-zimowym.
1. Przeziębienie
To najpowszechniejszy i najczęściej lekceważony rodzaj choroby, a zdanie: "On nie jest chory, jest tylko przeziębiony" można usłyszeć bardzo często. Niestety, nieleczone przeziębienie grozi powikłaniami w postaci groźniejszych chorób.
Nie ma jednego, sprawdzonego lekarstwa na przeziębienie. Kuracja opiera się na leczeniu objawowym i podawaniu leków przeciwgorączkowych. Dobrze sprawdzają się leki z domowej apteki – syrop z cebuli, herbata z malin. Przeziębione dziecko trzeba zatrzymać w domu przynajmniej na trzy dni.
2. Zapalenie gardła
Kolejna popularna przypadłość wieku dziecięcego. Przyczyną może być wirus lub częsta u dzieci nieroztropność. Picie zimnych napojów w chłodne dni, jedzenie lodów, brak szalika, krzyk na mrozie – gardło jest bardzo wrażliwym organem i łatwo je podrażnić.
W chorobach gardła stosuje się środki przeciwzapalne i przeciwbólowe, syropy łagodzące, tabletki do ssania, aerozole łagodzące. Jeśli choroba nie ustąpi w ciągu trzech dni, trzeba skonsultować się z lekarzem.
3. Zapalenie oskrzeli
Pojawia się często jako następstwo zapalenia gardła. Potocznie mówi się nawet, że "choroba zeszła niżej". Taki stan u dziecka wymaga bezwzględnej konsultacji z lekarzem. Leczenie zależne jest od decyzji pediatry, niemniej jednak zawsze wiąże się z koniecznością leżenia w łóżku.
Dziecko w takim stanie potrzebuje stałej opieki i… cierpliwości, leżenie w łóżku bowiem nie jest tym, co dzieci lubią najbardziej. Nieleczone lub źle leczone zapalenie oskrzeli może przekształcić się w zapalenie płuc, co bardzo często kończy się koniecznością hospitalizacji.
4. Zapalenie zatok
Charakterystyczne dla tej choroby są bóle głowy, gorączka, przewlekły katar, kaszel, trudności z oddychaniem i snem. Leczenie przebiega podobnie jak w przypadku zapalenia gardła, dodatkowo można włączyć inhalacje z soli fizjologicznej do nosa. Po konsultacji z lekarzem do kuracji można włączyć krople do nosa na bazie sterydów. Zapalenie zatok na ogół wiążę się z minimum tygodniową nieobecnością dziecka w szkole.
5. Zapalenie ucha
Objawia się przede wszystkim bólem, którego źródło mieści się w środku narządu słuchu. Dziecko prawie na pewno będzie płakało, krzyczało, wzywało pomocy. Najlepiej w takim przypadku podać środek przeciwbólowy, przeciwzapalny i przeciwgorączkowy – zapaleniu ucha bardzo często towarzyszy gorączka. Jeśli po dwóch dniach objawy nie ustąpią, trzeba skonsultować się z lekarzem.
6. Angina i szkarlatyna
Chociaż przebieg tych chorób jest różny, za obie odpowiada ta sama bakteria, dlatego często zdarza się, że dziecko „złapie” szkarlatynę od kogoś chorującego na anginę. Angina to przede wszystkim ból gardła i wysoka gorączka, przy szkarlatynie charakterystyczna jest drobna wysypka na całym ciele oraz krwiste rumieńce na twarzy.
Chorobie może towarzyszyć ból gardła, ale nie będzie on tak silny i dominujący jak przy anginie. Obie choroby wymagają bezwzględnej konsultacji z lekarzem, a terapia polega na podaniu antybiotyków.
7. Ospa wietrzna
Częściowo wyeliminowana przez szczepienia, ale ciągle jeszcze obecna w życiu małych pacjentów. Pierwszym objawem jest wysoka gorączka, po niej dołącza wysypka z czasem przyjmująca postać pęcherzyków. Ospę leczy się objawowo, smarując miejsca zmienione chorobowo preparatami wysuszającymi i zmniejszającymi uczucie swędzenia. W przypadku gorączki podaje się leki przeciwgorączkowe.
Ospa, chociaż w wieku dziecięcym niegroźna, może pozostawić na ciele dziecka trwałe, nieestetyczne blizny, dlatego małym pacjentem z ospą trzeba się szczególnie starannie opiekować, przede wszystkim dbając, by się nie drapał.
8. Biegunka
Choroba wywołana przez rotawirus, sama w sobie nie jest groźna, ale źle leczona może prowadzić nawet do śmierci. Objawia się gorączką, wymiotami oraz częstymi, luźnymi stolcami. Na ogół nie trwa dłużej niż cztery dni. Leczenie polega na łagodzeniu objawów. Podaje się leki przeciwgorączkowe i włącza lekkostrawną dietę.
Najważniejsze jednak jest regularne podawanie dziecku płynów, gdyż przy tej chorobie bardzo łatwo o odwodnienie. Najlepiej podawać niewielkie ilości wody, nawet po łyżeczce, ale co kilka minut. Należy też bacznie obserwować dziecko.
Zorganizowanie opieki nad dzieckiem w przypadku choroby jest sporym wyzwaniem logistycznym dla pracujących rodziców. Jeśli nie ma możliwości osobistego sprawowania opieki, można rozważyć zatrudnienie profesjonalisty na czas choroby dziecka.
Nie musi to być od razu lekarz albo pielęgniarka. Niejedna niania w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, a także z mniejszej miejscowości, ma duże doświadczenie w opiece nad chorymi dziećmi, może poszczycić się odpowiednimi referencjami, czasem także wykształceniem medycznym.
Artykuł sponsorowany
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.