Co zrobić, żeby moje dziecko miało zdrowy i silny kręgosłup?
Każdy rodzic chce, aby jego dziecko wyposażone było w pakiet niezbędnych umiejętności, gdy samodzielnie zacznie ruszać w świat. Często w natłoku zajęć szkolnych i pozalekcyjnych (angielski, szkoła muzyczna i wiele innych) umyka gdzieś podstawowa troska o to, co stanowić będzie podstawę na całe życie – kręgosłup i postawa naszego dziecka. Nie wystarczy stworzyć doskonałych warunków intelektualnych dla naszej pociechy, warto zadbać także o fundament dla ciała. Kręgosłup, mięśnie tułowia mają utrzymywać ciało w prawidłowej postawie przez całe życie. Budowę domu zaczynamy od porządnego i stabilnego fundamentu, a nie od urządzania wnętrza. Poniżej kilka ważnych wskazówek, na co zwracać uwagę w procesie budowy fizycznych fundamentów swoich pociech.
Budowa ma dwa ważne okresy. Pierwszy z nich to wiek 6-7 lat. Dziecko idzie wówczas do szkoły. Nagle z aktywnego i swobodnego trybu życiu zasiada w szkolnych ławach na kilka godzin dziennie. Później odrabianie lekcji – też w pozycji siedzącej. W tym okresie trzeba zwrócić uwagę na kilka rzeczy:
- Czy plecak dziecka nie jest za ciężki? Sprawdzaj, co dziecko nosi w plecaku. Czy są to rzeczy potrzebne, czy nie ma tam za dużo zabawek, gadżetów? Czy jest możliwość, aby cięższe książki zostawiać w szkole? Pomyśl, jak dobrze zorganizować plecak dziecka i nadmiernie nie obciążać jeszcze nieukształtowanej postawy.
- Czy w trakcie lekcji dziecko siedzi prawidłowo? Porozmawiaj z nauczycielem, niech też będzie zaangażowany w twoją budowę. Niech zaobserwuje, jaką postawę siedzącą przyjmuje twoje dziecko. Czy ławki są prawidłowe (odpowiednia wysokość ławek i krzeseł)?
- W jakiej pozycji dziecko odrabia lekcje? Czy obie nogi są oparte o podłoże? Wyeliminuj pozycję, kiedy stopa jednej nogi znajduje się pod pośladkiem. Sprzyja to powstawaniu bocznego skrzywienia kręgosłupa – skoliozy. Ucz dziecko świadomego nawyku prawidłowej postawy.
- Dbaj o ruch i spontaniczną aktywność fizyczną dziecka.
Drugim trudnym okresem jest wiek dojrzewania. W tym czasie na naszym placu budowy dzieje się strasznie dużo. Wielką sztuką jest mądre i umiejętne zarządzanie. Początkowo, szybki wzrost kończyn zaburza dotychczasowe czucie swojego ciała. Zmieniają się proporcje, zmienia się ciało. Jest to okres trudny, niekiedy wstydliwy dla dziecka. Tułów po pewnym czasie również zaczyna się rozwijać. Mięśnie nie do końca radzą sobie z nowym, większym ciałem. Stąd też charakterystyczna postawa nastolatków z głową wysuniętą do przodu, uwypuklonym brzuchem, nadmiernie okrągłymi plecami (u dziewcząt często nasila to powiększający się biust, który chcą ukryć). Taka postawa nie zawsze jest wyrazem buntu, jest wręcz czystą fizjologią.
Warto zadbać o odpowiednią dawkę ruchu. Sprzyjać on będzie rozbudowie siły mięśniowej, która do dźwigania nowego i większego ciała będzie niezbędna. Należy także bacznie zwracać uwagę na szczegóły wymienione w pierwszym okresie krytycznym. Z każdym rokiem w szkole nauki jest coraz więcej. Pozycja siedząca przyjmowana jest zatem coraz częściej. To, co można zrobić dla nastolatka, to zachęcić go, aby wolnego czasu nie spędzał przed komputerem czy telewizorem. Jeśli to konieczne, zamień krzesło na piłkę rehabilitacyjną. Wymusi ona nieustanne ćwiczenia mięśni posturalnych, krótkich mięśni przykręgosłupowych.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.