Diagnostyka astmy

Astma charakteryzuje się zmianami osłuchowymi pod postacią świstów głównie w czasie wydechu, furczeniami (gdy w drogach oddechowych zalega wydzielina) oraz wydłużoną fazą wydechu. Ponadto w celu postawienia właściwej diagnozy konieczne będzie też wykonanie dodatkowych badań stosowanych przy astmie.

Spirometria pozwala określić czynność płuc i oskrzeli. Polega na pomiarze ilości wdychanego i wydychanego powietrza oraz szybkości jego przepływu w drogach oddechowych. Większość chorych na astmę ma prawidłowy wynik spirometrii. U niektórych chorych udaje się potwierdzić w spirometrii skurcz oskrzeli. Dochodzi wówczas do zmniejszenia wydechowej objętości płuc.

Może także zostać zlecona próba rozkurczowa (po podaniu leku rozszerzającego oskrzela). W próbie tej sprawdza się, czy oskrzela reagują na lek w odpowiedni sposób, tzn. czy ulegają rozszerzeniu i czy poprawia się pojemność wydechowa. W przypadku prawidłowych wyników wykonuje się próby prowokacyjne, czyli sztuczne wywołanie napadu skurczu oskrzeli poprzez wziewne podanie metacholiny lub histaminy. To, co charakterystyczne, to zmienność czynności układu oddechowego w ciągu doby (wahania przepływu mogą przekraczać 20 proc.). Zmienność tą pacjent może rejestrować samodzielnie za pomocą pikflometru, który jest prosty w obsłudze i można go kupić w aptece.

Prześwietleni e wykonuje się celu wykluczenia innych schorzeń. Warto zwrócić uwagę, że u chorych na astmę badanie to wychodzi prawidłowo.

Gazometria i pulsoksymetria to badania krwi, które pokazują, w jakim stopniu hemoglobina jest nasycona tlenem, pozwalają one określić skuteczność wymiany gazów w układzie oddechowym. Wykonuje się je często w przypadku astmy ciężkiej, a także w czasie zaostrzenia choroby.

Jest to badanie poziomu przeciwciał, których wzrost jest charakterystyczny dla chorób alergicznych.

Opisane badania ułatwią lekarzowi rozpoznanie choroby – mogą potwierdzić astmę. Niestety nie wykluczą choroby, ponieważ większość astmatyków ma prawidłową spirometrię, RTG oraz gazometrię. Czyli są chorzy na astmę i mają prawidłowe wyniki ww. badań. Występowanie typowych dla astmy objawów najczęściej wystarcza do postawienia diagnozy. Badania warto wykonać, aby wykluczyć inne choroby powodujące duszność i kaszel.

Źródła

1. Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-137-2
2. Tomaszewski J., Diagnostyka laboratoryjna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001, ISBN 83-200-3591-0
3. Osiadło G., Badania czynnościowe w diagnostyce układu oddechowego, AWF Katowice, Katowice 2002, ISBN 83-87478-46-6
4. Doboszyńska A., Wrotek K., Badania czynnościowe układu oddechowego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, ISBN 83-200-2915-5