Erytroplazja Queyrata – objawy, leczenie i przyczyny
Erytroplazja Queyrata, inaczej rogowacenie czerwone, to nowotwór błon śluzowych i szczególna postać choroby Bowena, czyli raka przedinwazyjnego skóry. Występuje głównie na żołędzi prącia u nieobrzezanych mężczyzn, rzadziej w okolicy warg sromowych mniejszych u kobiet. Leczenie jest konieczne, by nie doszło do transformacji zmiany w raka mikroinwazyjnego lub inwazyjnego. Co trzeba wiedzieć?
1. Co to jest erytroplazja Queyrata?
Erytroplazja Queyrata (łac. erythroplasia Queyrat), znana pod nazwą rogowacenia czerwonego, to postać raka kolczystokomórkowego przedinwazyjnego skóry. Wykazuje się małą złośliwością i nie nacieka okolicznych tkanek.
Erythroplasia Queyrat jest śródnabłonkowym rakiem przedinwazyjnym, który rozwija się głównie w obrębie błon śluzowych narządów płciowych, zwłaszcza u mężczyzn. Jest rzadkim schorzeniem, stanowi mniej niż 1 procent nowotworów.
Termin erytroplazja Queyrata nawiązuje do nazwiska francuskiego dermatologa, który opisał chorobę w 1911 roku, uznając ją za stan poprzedzający rozwój raka. Dokonał tego Louis Auguste Queyrata.
Obecnie erytroplazja Queyrata jest uznawana za postać choroby Bowena. Nazywa się ją chorobą Bowena żołędzi prącia. Jako osobną jednostkę chorobową wyodrębniono ją ze względu na odmienny obraz kliniczny i typową lokalizację.
2. Erytroplazja Queyrata – objawy
Zmiana w typie erytroplazji Queyrata jest zwykle zlokalizowana na żołędzi prącia lub rzadziej w obrębie sromu. Jest ostro odgraniczona od otoczenia, żywoczerwona, o gładkiej, płaskiej, aksamitnie błyszczącej, lekko wilgotnej powierzchni.
Przedinwazyjny kolczystokomórkowy rak skóry najczęściej powiększa się powoli. Z czasem w jego obrębie może dojść do stwardnienia podstawy. Ponadto zmiana pokrywa się strupem.
Erytroplazja Queyrata może wywoływać także inne objawy w obrębie zmiany. To:
- świąd (duże ogniska powyżej 2 cm),
- zaczerwienienie prącia,
- obrzęk żołędzi lub warg sromowych, obrzęk prącia,
- problemy z oddawaniem moczu,
- obecność wydzieliny,
- pojawienie się niewielkich ran i owrzodzeń.
3. Przyczyny erytroplazji Queyrata
Przyczyna erytroplazji Queyrata nie jest ostatecznie wyjaśniona. Uważa się, iż etiologia choroby Bowena jest złożona. Wydaje się mieć związek z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego Human Papilloma Virus, który ma potencjalne onkogenne działanie, czyli zdolność do wywołania nowotworu (HPV typy 8, 16, 18, 31, 33, 35, 36, 39, 51) oraz Herpes Simplex.
Podłożem choroby może być również przewlekły stan zapalny, obecność wydzieliny gruczołów napletka, niedostateczna higiena oraz działanie czynników fizycznych takich jak przewlekłe drażnienie, urazy czy przegrzewanie.
Do czynników ryzyka wystąpienia schorzenia należą:
- wiek powyżej 60 roku życia,
- wrażliwość na światło słoneczne,
- nadmierna ekspozycja na światło słoneczne,
- rasa kaukaska,
- jasna karnacja,
- stosowanie leków immunosupresyjnych (np. azatiopryny, cyklosporyny, glikokortykosteroidów),
- narażenie na promieniowanie jonizujące.
4. Diagnostyka i leczenie erytroplazji Queyrata
Rozpoznanie erytroplazji Queyrata ustala się na podstawie typowego obrazu klinicznego, wymaga jednak potwierdzenia innymi badaniami. Złotym standardem jest badanie histopatologiczne materiału pobranego ze zmiany, które jest rozstrzygające w przypadku trudności diagnostycznych.
Erytroplazja Queyrata wymaga różnicowania z takimi stanami i chorobami jak:
- wrzód miękki,
- nieswoiste stany zapalne żołędzi prącia (balanitis), np. na tle bakteryjnym lub drożdżakowym,
- rak kolczystokomórkowy skóry,
- rak podstawnokomórkowy skóry,
- liszaj twardzinowy i zanikowy,
- owrzodzenie pierwotne w kile,
- zapalenie plazmakomórkowe żołędzi Zoona (balanitis plasmocellularis Zoon).
Istnieje wiele sposobów leczenia erytroplazji Queyrata. To: miejscowa terapia 5-fluorouracylem (stosuje się 5-procentową maść nakładaną na zmianę), elektrokoagulacja (zniszczenie zmiany za pomącą prądu zmiennego o dużej częstotliwości), laseroterapia oraz krioterapia (wymrażanie). Wykorzystuje się również powierzchowne napromienianie promieniami Roentgena.
Terapia jest konieczna, ponieważ po wieloletnim okresie trwania choroby istnieje duże ryzyko rozwoju groźnej zmiany, jaką jest inwazyjny rak płaskonabłonkowy skóry (kolczystokomórkowy). Niepokojące objawy wywołane przez przejście raka z formy in situ w postać inwazyjną to zwiększenie się nacieku i jego stwardnienie, przerost zmiany oraz powierzchowne owrzodzenie penisa.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.