Zapalenie gruczołu Bartholina - przyczyny, objawy, leczenie

Gruczoł Barholina jest położony w dolnej części warg sromowych mniejszych i odpowiada za nawilżenie błony śluzowej pochwy – dokładniej za odprowadzenie śluzowej wydzieliny na ścianki boczne przedsionka pochwy, przy pomocy przewodów.

Podczas podniecenia zwiększa się wytwarzanie śluzu, podczas zapalenia gruczołu Bartholina, powstałe torbiele uniemożliwiają opuszczenie przez nich gruczołu i zgromadzenie się ropy.

Na zapalenie gruczołu Bartholina zwykle zapadają kobiety po dwudziestym, a przed trzydziestym rokiem życia. Warunkiem wystąpienia tej dolegliwości jest aktywność seksualna. Do takiego stanu rzeczy doprowadza w większości przypadków zakażenie bakteryjne.

Wpływ na rozwój choroby ma również położenie sromu obok ujścia cewki moczowej i w rejonie odbytu, z tego względu gruczoł narażony jest na zainfekowanie patogennymi bakteriami.

Co więcej, do wystąpienia zapalenia gruczołu Bartholina przyczyniają się urazy mechaniczne, a zaniedbanie higieny miejsc intymnych jest czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo nawrotów zapalenia w obrębie gruczołów przedsionka pochwy.

Jednym z pierwszych objawów gruczołu Bartholina jest pojawiający się ból w okolicach sromu, który dość szybko staje się coraz bardziej uciążliwy. Sprawia on duży dyskomfort przy siadaniu czy też zmianie pozycji ciała.

W okolicach intymnych widoczne jest niepokojące zaczerwienienie i opuchlizna. Pod palcem można także wyczuć pojawienie się guza. Co prawda gruczoł Bartholina nie ma pokaźnych rozmiarów, osiąga zaledwie wielkość ziarenka grochu, ale potrafi sprawić wiele kłopotów. Zwykle osadza się po obu stronach przedsionka pochwy.

Gruczoł Bartholina może mieć dwie odsłony. Mówi się o ostrym oraz o przewlekłym zapaleniu gruczołu Bartholina. W pierwszej przywołanej odsłonie choroby guz jest bolesny i może utrudniać codzienne funkcjonowanie – kobieta odczuwa dyskomfort przy poruszaniu się (chodzeniu, siedzeniu, zmianie pozycji ciała).

Kolejnym stadium choroby jest zaczerwienienie gruczołu Bartholina a organizm zaczyna się bronić, co między innymi skutkuje pojawieniem się gorączki. W wersji choroby gruczołu Bartholina, którą nazywa się przewlekłą, powstały guz nie sprawia dyskomforu. Kobieta nie odczuwa bólu, ani żadnych objawów ogólnych zainfekowania organizmu.

Aby podjąć leczenie gruczołu Bartholina należy najpierw udać się do specjalisty w celu potwierdzenia lub zaprzeczenia podejrzeń. Diagnoza polega na opisaniu objawów klinicznych, a także na badaniu ginekologicznym.

Może być i tak, że lekarz nie będzie pewien, co powoduje zmieniony stan miejsc intymnych kobiety, wówczas może zaleci posiew z gruczołu Bartholina. Jeśli diagnoza będzie pozytywna wówczas stosuje się dwie metody równocześnie. Po pierwsze leczenie zachowawcze, czyli monitorowanie stanu zdrowia chorej, a także, jako drugie, leczenie antybiotykiem.

Na dość wczesnym stadium zaawansowania gruczołu Bartholina można także stosować domowe sposoby, w tym kąpiele w ziołach. Warto wiedzieć, iż można wyleczyć gruczoł Bartholina za pomocą operacji, zwłaszcza, gdy jest już na zaawansowanym stadium, czyli powstał ropień.