Histerektomia przezpochwowa z asystą laparoskopową
Histerektomia to usunięcie macicy. W niektórych przypadkach usuwa się także jajniki i jajowody. Najczęściej przeprowadza się histerektomię w przypadku występowania mięśniaków gładkokomórkowych (30% przypadków), nieprawidłowego krwawienia (20%), endometriozy (20%), wypadania narządów płciowych (15%) i przewlekłego bólu miednicy (10%). Rak macicy to rzadki, ale poważny powód usunięcia macicy.
Zobacz film: "Postępowanie przeciwbólowe po operacji"
- 1. Jak wygląda zabieg laparoskopowy?
- 2. Przebieg laparoskopii i zalecenia po zabiegu
- 3. Powikłania zabiegu laparoskopowego w obrębie miednicy mniejszej
- 4. Przebieg histerektomii przezpochwowej z asystą laparoskopową
1. Jak wygląda zabieg laparoskopowy?
Laparoskop to rurka, dzięki której można obejrzeć wnętrze jamy brzusznej. Wprowadza się ją przez małe nacięcie na brzuchu. W ten sposób wprowadzane są także pozostałe narzędzia używane w czasie zabiegu. Histerektomia przezpochwowa z asystą laparoskopową pozwala na usunięcie macicy, a jeśli trzeba także jajników i jajowodów. Nie każda histerektomia powinna być prowadzona w ten sposób. Jej rodzaj zależy od schorzenia, kondycji pacjentki i historii medycznej.
2. Przebieg laparoskopii i zalecenia po zabiegu
Podczas zabiegu laparoskopowego wykonuje się trzy lub więcej niewielkich (5-10 mm) nacięć w brzuchu, by wprowadzić nimi narzędzia. Chirurg wprowadza następnie laparoskop, dzięki któremu obraz jamy brzusznej oglądany jest na monitorze i pozwala na działanie lekarzowi. Chirurg wykonuje nacięcie poniżej pępka i za pomocą niego wprowadza do jamy brzusznej dwutlenek węgla, który podnosi ściany brzucha powyżej organów. Daje to chirurgowi lepszy widok, gdy zostanie już wprowadzony laparoskop. Urządzenie ma zamontowaną kamerę i chirurg na monitorze obserwuje wnętrze jamy brzusznej, sprawdzając, czy można wykonać laparoskopię. Jeśli tak, lekarz wykonuje kolejne nacięcia, których rozmieszczenie i ilość zależy od prowadzonej operacji.
3. Powikłania zabiegu laparoskopowego w obrębie miednicy mniejszej
Pomimo, iż laparoskopia należy do stosunkowo małoinwazyjnych i obarczonych niskim ryzykiem powikłań zabiegiem, niekiedy zdarza się, że do nich dochodzi. Najczęstszymi powikłaniami operacji laparoskopowych są uszkodzenia i perforacje jelit, niezatamowanie krwawienia lub jego przeoczenie. Czasami w trakcie zabiegu może się okazać, że miejsce zmienione chorobowo wymaga większego zabiegu i następuje konwersja do operacji metodą tradycyjną.
4. Przebieg histerektomii przezpochwowej z asystą laparoskopową
Histerektomia przezpochwowa z asystą laparoskopową rozpoczyna się od wykonania małych nacięć, przez które wprowadzony zostanie laparoskop i inne narzędzia chirurgiczne. Dzięki kamerze na laparoskopie lekarz obserwuje wnętrze ciała. Za pomocą narzędzi chirurgicznych macica oddzielana jest od miednicy. Jajniki i jajowody również, jeśli jest taka potrzeba. Organy są następnie usuwane przez nacięcie w pochwie. Operacja ta trwa przeważnie dłużej i jest droższa, a czasami bardziej niebezpieczna. Zaletą jest natomiast to, że nacięcia są małe, blizny, ból i czas powrotu do zdrowia krótszy. Jest także mniej obciążająca dla organizmu. Pacjentka budzi się na sali pooperacyjnej, często z maską tlenową na twarzy. Wieczorem, po operacji pacjentka może zacząć przyjmować płyny, a następnego dnia otrzyma pożywienie stałe. Mogą pojawić się nudności i wymioty, co po znieczuleniu występuje często. Już dzień po operacji pacjentka jest zachęcana do wstawania z łóżka. Ruch zmniejsza możliwość wystąpienia takich komplikacji, jak zapalenie płuc czy zakrzepy żył. Po powrocie do domu pacjentka powinna stopniowo zwiększać swoją aktywność. Najlepszym ćwiczeniem są spacery.
Komentarze