ICD-10 – charakterystyka, historia, przeznaczenie
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD-10 jest opracowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) systemem kategorii jednostek chorobowych. Zbiór ten zawiera listę kodów przypisanych konkretnym schorzeniom i procedurom medycznym. Wykorzystywanie ich zamiast skomplikowanych nazw nie tylko pomaga w pracy służbom medycznym, ale również ułatwia analizę statystyczną chorób i zgonów.
1. Czym jest ICD-10
ICD-10 to inaczej Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób. Powstała, aby usprawnić codzienną pracę lekarzy diagnostów. Kiedy dostajemy od lekarza skierowanie na badania albo receptę, zwykle w miejscu przeznaczonym na nazwę choroby widnieje skrót liczbowo-literowy, np. E03, R12, L55. To własnie jest ICD-10. Schorzenia sklasyfikowane są według pewnych podgrup, dzięki czemu lekarze mogą sprawnie przeprowadzać diagnozę.
Każda litera ma swoje zastosowanie - skróty zaczynające się od L będą mieć związek z chorobami dermatologicznymi (L55 to oparzenia słoneczne), E to choroby tarczycy, natomiast R12 to zgaga.
Pierwsze prace nad stworzeniem klasyfikacji chorób zostały podjęte już w XIX wieku przez komitet kierowany przez Jacuesa Bertillona francuskiego lekarza, statystyka i demografa. W 1893 roku komitet opublikował stworzony przez siebie raport znany pod nawą Klasyfikacji Bertillona lub Międzynarodowej Listy Przyczyn Zgonów.
Aktualna wersja klasyfikacji ICD-10 jest dziesiątą wersją. Prace nad nią rozpoczęły się we wrześniu 1983 roku na spotkaniu w Genewie. Opracowano tam program prac nad nową wersją Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, który obejmował cykliczne spotkania przedstawicieli WHO.
Celem było opracowanie spisu charakteryzującego się zwiększoną dokładnością kodowania a także poprawioną efektywnością w stawianiu diagnozy. Nie było to łatwe ponieważ wymagało dużej zmiany w dotychczasowej organizacji systemu oraz wymiany używanego do jego obsługi oprogramowania. Zanim prace nad klasyfikacja ICD 10 zostały zakończone w 1992 roku musiały być poprzedzone wieloma testami i korektami. W Polsce ICD-10 obowiązuje od 1996 roku.
2. Charakterystyka ICD-10
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD-10 obejmuje ponad 14000 różnych kodów. Daje ona również możliwość rozszerzenia listy do ponad 16000 kodów dzięki zastosowaniu dodatkowych opcji podklasyfikacji.
Na stronie Światowej Organizacji Zdrowia udostępnione są informacje o klasyfikacji w formie elektronicznej, można tam skorzystać między innymi z przeglądarki online ICD-10. WHO organizuje również szkolenia dotyczące ICD-10, ich celem jest poprawa działania systemu i ograniczenie występowania błędów.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
3. Grupy chorób w ICD-10
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD-10 składa się z rozdziałów dotyczących chorób i problemów zdrowotnych, takich jak:
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD-10 składa się z rozdziałów dotyczących chorób i problemów zdrowotnych, takich jak:
- Wybrane choroby zakaźne i pasożytnicze
- Nowotwory
- Choroby krwi i narządów krwiotwórczych oraz niektóre choroby przebiegające z udziałem mechanizmów autoimmunologicznych
- Zaburzenia wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemiany metabolicznej
- Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania
- Choroby układu nerwowego
- Choroby oka i przydatków oka
- Choroby ucha i wyrostka sutkowatego
- Choroby układu krążenia
- Choroby układu oddechowego
- Choroby układu pokarmowego
- Choroby skóry i tkanki podskórnej
- Choroby układu kostno-mięśniowego i tkanki łącznej
- Choroby układu moczowo-płciowego
- Ciąża, poród i połóg
- Wybrane stany rozpoczynające się w okresie okołoporodowym
- Wady rozwojowe wrodzone, zniekształcenia i aberracje chromosomowe
- Objawy, cechy chorobowe oraz nieprawidłowe wyniki badań klinicznych gdzie indziej niesklasyfikowane
- Urazy, zatrucia i inne określone skutki działania czynników zewnętrznych
- Zewnętrzne przyczyny zachorowania i zgonu
- Czynniki wpływające na stan zdrowia i kontakt ze służbą zdrowia
- Kody do cełow specjalnych
Dzięki zastosowanemu w klasyfikacji ICD-10 systemowi możliwe jest oznaczenie każdej jednostki chorobowej specjalnym kodem alfanumerycznym. Na przykład oznaczenie S56 odnosi się do urazu mięśnia i ścięgna na poziomie przedramienia a T45.11 do zatrucia antybiotykami przeciwnowotworowymi.
Kody te mogą być bardziej lub mniej skomplikowane. Te najprostsze (np. E03) to zazwyczaj dość ogólne choroby i zaburzenia. Im dłuższy jest kod, tym bardziej szczegółowe rozpoznanie.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
