IgM – charakterystyka, wskazania, opis badania, norma, interpretacja wyników
IgM oznacza immunoglobuliny typu M. IgM to przeciwciała występujące w organizmie człowieka, w którym pojawiły się jako jedne z pierwszych. Oczywiście w organizmie są jednymi z wielu przeciwciał, jednak ich stężenie ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu. Obniżony poziom IgM może świadczyć o poważnej chorobie, którą jest borelioza, a także o chorobach wątroby. Jak wykonywane jest badanie na stężenie IgM i kiedy należy je zrobić?
Badanie IgM wykonywane jest z krwi pacjenta. Specjalista pobiera próbkę krwi z żyły łokciowej i wysyła do dalszych badań.
W tym artykule:
IgM – charakterystyka
IgM to frakcje białek osocza krwi, które produkowane są przez komórki układu immunologicznego. IgM nie wykazuje zmienności izotopowej oraz nie występuje w formie monomerycznej. Pojedyncza cząsteczka IgM przypomina płatek śniegu, a połączenie wielu cząsteczek przypomina naukowcom kraba. IgM dobrze aktywuje białka występujące w osoczu. Do IgM można zaliczyć izoaglutyniny anty A i anty B. Wzrost IgM w organizmie bardzo często świadczy o zakażeniu boreliozą.
IgM – wskazania
Badanie na obecność przeciwciał IgM wykonuje się w przypadku, kiedy pacjent zauważy u siebie:
- ból w stawach – najczęściej bolą stawy kolanowe i skokowe. U niektórych pacjentów bóle w stawach mogą być jedynym objawem wystąpienie boreliozy;
- rumień na skórze – rumień występuje zazwyczaj po kilku dniach od ukąszenia przez kleszcza. Na początku wygląda niegroźnie, jak niewielka czerwona plamka, jednak z biegiem czasu powiększa się, w środku tworząc jasną plamę. Po upływie kilku dni przybiera postać pierścienia, jego obwódka jest czerwona, a środek blady;
- niewielkiego guzka – guzki te noszą nazwę chłoniaka limfocytowego, występują często w okolicach małżowiny usznej, mosznie lub brodawce. Guzek nie boli, jednak jest koloru sinego lub czerwonego;
- zapalenie skóry – na nogach albo rękach pojawiają się czerwone zmiany skórne. Skóra bardzo często wydaje się niezwykle cienka i przybiera odcień fioletowy lub czerwony. Objaw ten obserwuje się kilka dni po ugryzieniu kleszcza;
- utratę wagi;
- zmęczenie, ogólne osłabienie organizmu;
- swędzenie skóry;
- przewlekły kaszel;
- wysoką gorączkę;
- bóle brzucha.
Nieprawidłowe stężenie IgM we krwi, nie tylko może oznaczać boreliozę, ale także nowotwory układu chłonnego lub infekcje wątroby.
IgM – opis badania
Na badanie stężenia IgM pacjent powinien udać się na czczo. Ostatni posiłek powinien zjeść o godzinne 18 poprzedniego dnia. Badanie IgM wykonywane jest z krwi pacjenta. Specjalista pobiera próbkę krwi z żyły łokciowej i wysyła do dalszych badań.
IgM – norma
Na wyniki stężenia IgM we krwi ma wpływ wiek pacjenta, metoda oznaczenia, a nawet płeć. Prawidłowe stężenie IgM powinno się jednak mieścić w granicach 0,4–2,8 g/l.
IgM – interpretacja wyników
Podwyższone stężenie IgM we krwi najczęściej może świadczyć o:
- boreliozie;
- różyczce;
- ostrym stanie zapalnym wewnątrz organizmu;
- chorobach wątroby;
- obecności pasożytów;
- makroglobulinemii Waldenstroma.
Obniżony poziom IgM w surowicy krwi świadczyć może o:
- zespole utraty białek;
- splenektomii;
- nowotworze układu chłonnego.
Musisz to wiedzieć
- Cicha epidemia boreliozy w Polsce trwa - uwaga na kleszcze!
- Zapomnij o boreliozie. Kleszcze mogą wyrządzić nam większą krzywdę
- Rumień wędrujący – wygląd, borelioza
Z każdym wynikiem badania pacjent musi udać się do lekarza prowadzącego. Nie można samodzielnie interpretować wyników. Każdy pacjent jest inny, a nie każde podwyższenie lub obniżenie stężenia IgM we krwi może oznaczać choroby.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
