Kamica ślinianki - objawy, diagnoza, profilaktyka i leczenie
Kamica ślinianki to powstawanie drobnych złogów w śliniankach na skutek zaburzeń w wydzielaniu śliny. Ślina spełnia ważną rolę w rozdrabnianiu spożywanych pokarmów. Nawilża jedzenie i trawi część skrobi oraz tłuszczu dzięki zawartości enzymów. Wyróżnia się trzy pary ślinianek. W 85% przypadków dochodzi do kamicy ślinianki podżuchwowej, a w 15% - ślinianki przyuszniczej. Chorują częściej osoby dorosłe, w szczególności mężczyźni.
1. Objawy kamicy ślinianki
Kamienie w śliniankach powstają, gdy wzrasta lepkość śliny z powodu zaburzeń wydzielania elektrolitów. Kamień zwykle ma wielkość główki od szpilki lub pestki z wiśni. Może być ich kilka.
Kamica ślinianki rozwija się szczególnie, gdy występują: rozszerzenie lub zwężenie przewodu ślinianki, stany zapalne jamy ustnej, zaczopowane w przewodzie ciała obce, takie jak szczecinki ze szczoteczki do zębów, kamień nazębny, drobiny drewna itp. Objawy występują głównie podczas jedzenia, gdy zapotrzebowanie na ślinę wzrasta. Jeśli na skutek kamicy ślinianek doszło do ich całkowitego zablokowania, ślina nie może swobodnie dostać się do jamy ustnej, a chory odczuwa nagły i silny ból tuż po rozpoczęciu posiłku. Następnie pojawia się obrzęk. Po około 1-2 godzinach po posiłku ból i obrzęk ustępują. Jednak w większości przypadków ślinianki są tylko częściowo zablokowane. Wówczas symptomy kamicy różnią się u poszczególnych pacjentów. Najczęściej obserwuje się:
- tępy ból pojawiający się od czasu do czasu nad ślinianką dotkniętą kamicą,
- obrzęk ślinianki – może być stały lub tymczasowy,
- infekcję ślinianki – może powodować zaczerwienienie i ból, co z kolei przyczynia się do powstania ropnia i złego samopoczucia.
2. Diagnoza kamicy ślinianki
U niektórych chorych kamica ślinianki przebiega bezobjawowo, a kamień bywa rozpoznany przypadkiem po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego. Objawy kamicy ślinianki, jeśli już występują, są na tyle charakterystyczne, że rozpoznanie choroby nie nastręcza trudności. Niekiedy lekarz jest w stanie wyczuć lub zobaczyć kamień. Zwykłe badanie rentgenowskie w 80% przypadków wystarczy do postawienia diagnozy. Czasami jednak konieczne są dalsze badania, na przykład:
- tomografia komputerowa,
- badanie ultrasonograficzne,
- obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego,
- sialografia – metoda kontrastowego badania miąższu ślinianek i przewodów gruczołowych za pomocą promieni rentgenowskich,
- sialoendoskopia – badanie polegające na wprowadzeniu endoskopu do przewodu ślinianki.
3. Profilaktyka i leczenie kamicy ślinianki
Leczenie obejmuje szczególne dbanie o higienę jamy ustnej. Dieta powinna być zbilansowana, zaleca się picie dużej ilości wody. Kamienie usuwa się operacyjnie w warunkach szpitalnych. Można się go także pozbyć za pomocą sialoendoskopii – do przewodu ślinianki wprowadza się endoskop zakończony specjalną końcówką służącą do chwytania kamienia i wyjęcia go. Ta technika usuwania kamieni jest skuteczna w przypadku 17 na 20 pacjentów. Pozbycie się kamieni z przewodów ślinianki powoduje natychmiastowe ustąpienie dolegliwości bólowych. Ze względu na fakt, że przyczyny kamicy ślinianki nie są do końca znane, chorobie trudno jest zapobiegać. Lekarze są jednak zgodni, że picie wody w dużej ilości ma pozytywny wpływ na zdrowie jamy ustnej.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.