Laparoskopia miednicy mniejszej
Laparoskopia miednicy mniejszej (inna nazwa pelviskopia) to zabieg ginekologiczny wykonywany w celu zdiagnozowania zamian chorobowych w obrębie miednicy mniejszej. Badanie wykonuje się w warunkach szpitalnych zawsze na polecenie lekarza. Przed laparoskopią pacjentka powinna mieć oznaczoną grupę krwi, zbadany układ krzepnięcia krwi i wykonane EKG.
1. Wskazania do laparoskopii miednicy mniejszej i przebieg badania
Laparoskopia jest badaniem powszechnie stosowanym w ginekologii, za pomocą którego dokonuje się:
- diagnostyki niepłodności;
- oceny krwawienia do jamy brzusznej;
- diagnozowania zespołu policystycznych jajników;
- zbadania ciężarnej, gdy zachodzi ryzyko ciąży ektopowej (czyli ciąży pozamacicznej).
Ponadto laparoskopię w ginekologii wykonuje się, gdy zachodzi ryzyko endometriozy (rozrostu błony śluzowej poza jamą macicy).
Laparoskopia miednicy mniejszej polega na wprowadzeniu do jamy brzusznej laparoskopu, który umożliwia dokładne obejrzenie okolicy miednicy mniejszej. W tym celu nacina się powłoki brzuszne ostrym narzędziem - tzw. troakarem i przez powstały otwór wprowadza się laparoskop. Skuteczna laparoskopia miednicy mniejszej jest możliwa tylko wtedy, jeśli w okolicy narządów miednicy mniejszej będzie odpowiednia przestrzeń do obserwacji. Dlatego też przez powłoki brzuszne wprowadza się igłę odmową, dzięki której możliwe będzie wpompowanie powietrza.
Możliwe powikłania po laparoskopii miednicy mniejszej to ryzyko przypadkowego uszkodzenia jelit oraz możliwość wystąpienia krwawienia i stanu zapalnego w jamie brzusznej.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.