Leczenie zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem
Związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej (Age-related Macular Degeneration - AMD) jest powszechnym, ale nadal niepoznanym schorzeniem. Choroba ta dotyczy 5-10% osób w wieku 65-75 lat i 20-30% osób w wieku ponad 75 lat. Innymi czynnikami ryzyka są: płeć żeńska, rasa biała, występowanie AMD w rodzinie, schorzenia układu sercowo-naczyniowego, palenie papierosów, wieloletnie narażenie na intensywne światło oraz niedobór przeciwutleniaczy (np. witaminy C, witaminy E, beta-karotenu). Istnieją dwie postaci zwyrodnienia plamki: tak zwana sucha i wysiękowa (mokra).
1. Postać sucha AMD
AMD suche występuje u ok. 80-90 proc. chorych. Polega ona na pojawianiu się w warstwie podsiatkówkowej oka złogów, które pogarszają ostrość widzenia. Ta odmiana rozwija się wolniej i powoduje mniejsze uszkodzenia. Suche AMD można próbować leczyć stosując leki poprawiające ukrwienie, a także dietę bogatą w przeciwutleniacze.
2. Postać mokra AMD
Znacznie niebezpieczniejsza jest forma mokra AMD, ponieważ w jej przebiegu dochodzi do nieprawidłowej angiogenezy. Terapia wysiękowego AMD polega na niszczeniu nieprawidłowych naczyń krwionośnych światłem lasera - o ile nie są one położone w centrum plamki żółtej. Dostępna od niedawna nowa metoda - tzw. fotodynamiczna - polega na wprowadzeniu do krwiobiegu barwnika, wychwytywanego przez patologiczne naczynia w oku. Wysycone barwnikiem naczynia są później niszczone za pomocą lasera. Żaden z tych sposobów nie poprawia jednak widzenia, a jedynie hamuje dalszy rozwój choroby.
3. Leczenie AMD
Ponieważ uważa się, że neowaskularyzacja naczyniówkowa (CNV) odgrywa główną rolę w rozwoju choroby, sposoby leczenia nakierowane są na przeciwdziałanie angiogenezie. Odpowiedzialnoscią za nieprawidłową angiogenezę w tym rejonie, obarczano pojawianie się w okolicy plamki czynników wzrostu, zwłaszcza z grupy VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor - naczyniowy czynnik wzrostu). Czynnik ten uznawany jest za podstawowy w patologicznej angiogenezie w okolicy plamki. Prawdziwy przełom w leczeniu tzw. mokrej postaci AMD nastąpił. dopiero kilka lat temu, kiedy próby kliniczne potwierdziły skuteczność leków blokujących działanie miejscowe czynników VEGF. Pierwszym lekiem dopuszczonym do zastosowania u ludzi w przypadkach AMD postaci mokrej był pegaptanib sodu. W postaci iniekcji do ciała szklistego lub okołotwardówkowych z dobrym skutkiem podaje się obecnie następujące leki - pegaptanib, ranibizumab, riamcinolon i skwalaminę. Preparaty te dostępne są w Polsce, lecz ich koszt jest bardzo wysoki.
4. Dieta dla oczu w AMD
Chorzy na zwyrodnienie plamki żółtej oka powinni stosować dietę bogatą w przeciwutleniacze, przestrzegać zaleceń dietetycznych jak przy miażdżycy i przyjmować witaminy (A, C, E) i minerały (cynk, selen, miedź i mangan). Te ostatnie nie są w stanie samodzielnie pełnić roli przeciwutleniaczy, ale warunkują aktywność enzymów oksydacyjnych. Co więcej luteina i zeaksantyna, należące do karotenoidów, są podstawowymi barwnikami siatkówki oka i funkcjonują pod nazwą: barwnik plamki żółtej. Z wiekiem spada bowiem optyczna gęstość tego pigmentu plamkowego, stąd poważne pogorszenie naturalnej bariery ochronnej oka przed szkodliwym wpływem wolnych rodników i światła. Składniki te należy przyjmować przez co najmniej sześć miesięcy. Po tym okresie czasu, okulista będzie w stanie powiedzieć, czy proces degeneracyjny się zatrzymał.
Leki ziołowe także mogą zatrzymać zwyrodnienie oka. Są to preparaty zawierające Ginko biloba, czyli miłorząb japoński oraz wyciąg z czarnej borówki .
Lekarz okulista może także zalecić dożylne podanie selenu i cynku dwa razy w tygodniu przez miesiąc, a następnie raz w tygodniu. Leczenie to stosuje się w połączeniu z przyjmowaniem tauryny.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.