Loaza (loa loa) - występowanie, objawy, diagnostyka, leczenie, profilaktyka
W trakcie podróży po rejonach tropikalnych istnieje wysokie ryzyko zachorowania na egzotyczne choroby, przenoszone przez tamtejsze owady. Jedną z nich jest loaza, wywoływana przez muchówki Chrysops silacea i Chrysops dimidiata. Wówczas w ludzkim organizmie rozwijają się nicienie, które wędrują po całym ciele, tworząc guzki i torbiele. Co warto wiedzieć o loazie?
Loaza to choroba pasożytnicza często rozpoznawana w Afryce Środkowej i Zachodniej.
W tym artykule:
Czym jest loaza?
Loaza (loajoza, loa loa) to choroba wywoływana przez muchówki Chrysops silacea i Chrysops dimidiata. Pozostawione w warstwie podskórnej nicienie dojrzewają, a następnie żerują na organizmie.
Pasożyty mogą przemieszczać się po całym ciele, o czym informują torbiele i guzki na powierzchni skóry. Dorosłe samice osiągają rozmiar 40-70 mm, natomiast samce 30-34 mm. Czas życia postaci dojrzałej to 4-17 lat.
Występowanie loazy na świecie
Choroba loa loa jest głównie spotykana na wschodniej półkuli, w Afryce Środkowej i Zachodniej. Najbardziej niebezpieczna jest strefa tropikalna, szczególnie tereny zanieczyszczone i nierozwinięte urbanistycznie.
Decydując się na wyjazd warto unikać pory letniej, a nocleg planować w miejscach chronionych przed muchówkami. Najwięcej zakażeń lokalizuje się w lasach deszczowych w okolicach Kamerunu oraz rzeki Ogowe.
Objawy loazy
- niewielka rana, ból i pieczenie w miejscu ukąszenia,
- świąd skóry,
- mrowienie w poszczególnych częściach ciała,
- rumienie na ciele,
- obrzęki,
- ból stawów,
- ból mięśni,
- ogólne rozbicie,
- niewielkie guzki i torbiele przemieszczające się po ciele.
Loaza w oku
Pasożyt wędrując po całym ciele może umiejscowić się w oku. Wówczas pacjent odczuwa bardzo silny ból, a oko jest mocno spuchnięte. Zwykle pasożyt jest widoczny w gałce ocznej i może on przemieszczać się z jednego oka na drugie. Po zauważeniu nicienia należy jak najszybciej udać się do chirurga.
Rozpoznanie loazy
Chorobę loa loa można wykryć na podstawie badania krwi z próbki pobranej około południa. Drugim sposobem jest zauważenie dojrzałego robaka w tkance podskórnej lub spojówce oka.
Testy serologiczne są wykonywane jedynie u osób, które wróciły ze strefy endemicznej. Co ciekawe, przeciwciała chroniące przed loazą są rozpoznawane u większości mieszkańców rejonów endemicznych.
Leczenie loazy
Po ukąszeniu muchówki należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i rozpocząć leczenie. Zwykle stosowana jest dietylkarbamazyna w dawkach 2 mg na kilogram masy ciała 3 razy dziennie po posiłku przez dwa tygodnie.
Po rozpoczęciu leczenia przez pierwsze dni istnieje wysokie ryzyko wystąpienia alegii, dlatego zalecane jest jednoczesne przyjmowanie środków przeciwhistaminowych. Loa Loa wymaga hospitalizacji, ponieważ jest to choroba zagrażająca życiu. Niekiedy konieczne jest chirurgiczne usunięcie zmian i torbieli.
Powikłania
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- zapalenie mózgu,
- uszkodzenie nerek z białkomoczem,
- uszkodzenie nerek z krwinkomoczem,
- zwłóknienie wsierdzia i mięśnia sercowego.
Profilaktyka zachorowań na loazę
Działania zapobiegawcze opierają się na stosowaniu środków ochronnych przeciwko ukąszeniom muchówek, głównie w postaci sprayów. Dozwolone jest również przyjmowanie niewielkich dawek dietylkarbamazyny.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
