MCV - charakterystyka, normy
MCV stanowi, obok średniej masy hemoglobiny i średniego stężenia hemoglobiny, jeden ze wskaźników opisujących krwinkę czerwoną. Jego oznaczenie nie wskazuje konkretnie na istniejącą chorobę, ale daje informację, iż dzieje się w organizmie coś niepokojącego. Żeby otrzymany wynik był miarodajny, należy odpowiednio przygotować się do badania.
Wskaźnik MCV jest uzależniony od wieku i płci
W tym artykule:
Co to jest MCV?
MCV (Mean Corpuscular Volume) to średnia objętość krwinki czerwonej. MCV należy do czynników oznaczanych w morfologii krw. Prawidłowy wynik mieści się w granicy 80 - 99 fl, ale trzeba podczas odczytu uwzględnić płeć badanego, bo dla kobiet i mężczyzn obowiązują odmienne normy. Zbyt wysoka wartość MCV może świadczyć o niedoborach żelaza, kwasu foliowego czy witaminy B12, a także chorobie wątroby. Obniżowny poziom występuje w stanie odwodnienia, chorobie nowotworowej czy niedokrwistości sideroblastycznej.
Makrocytoza czyli podwyższone MCV, może być spowodowane, m.in. takimi schorzeniami, jak niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość z niedoboru żelaza czy kwasu foliowego. Mikrocytoza, a więc obniżony MCV, związana jest z współistnieniem takich chorób, jak talasemia czy zaburzona erytropoeza.
Wskaźnik ten może być wyliczany na podstawie zmierzonej wartości hemoglobiny oraz liczby krwinek czerwonych. Jest to średnia objętość krwinki czerwonej. Należy do podstawowych wskaźników oznaczanych podczas badania morfologicznego krwi. Morfologia krwi obwodowej należy do podstawowych badań pozwalających uzyskać informacje o stanie zdrowia pacjenta. Pozwala też na zdiagnozowanie dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta i stanowi wstęp do dalszego leczenia. Aby wyniki badania były miarodajne, należy wykonywać je na czczo (co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku), odstawić przyjmowanie niektórych leków, a także stosować racjonalną dietę. Wynik badania krwi może być także zafałszowany, jeśli wykona się go w czasie krwawienia miesiączkowego lub w okresie ciąży.
#dziejesienazywo: Czy warto wykonywać badania profilaktyczne?
PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT
Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem:
- BGB, MCV, MCI+, PLT w morfologii dziecka - odpowiada lek. Małgorzata Horbaczewska
- WBC, RBC, MCV w morfologii 25-latka - odpowiada lek. Marta Gryszkiewicz
- Wyniki badań krwi u 69-letniego mężczyzny - odpowiada dr n. med. Wojciech Kawiorski
Jaki jest prawidłowy wyniki badania wskaźnika MCV
Wskaźnik MCV jest uzależniony od wieku i płci. Jego wartości referencyjne (podawane w uncjach cieczy - ang. fluide ounce - fl lub mikrometrach sześciennych - µm3) i wynoszą:
- dla kobiet 81 - 99 fl;
- dla mężczyzn 80 - 94 fl (75-95 µm3).
MCV podwyższone - makrocytoza
Przyczynami podwyższonego MCV mogą być następujące czynniki:
- niedobór żelaza;
- niedobór witaminy B12;
- niedobór kwasu foliowego;
- niedokrwistość hemolityczna (związana z szybszym rozpadem krwinek czerwonych, co wynika z nieprawidłowej budowy lub czynników zewnętrznych);
- niedokrwistość mielodysplastyczna (upośledzone wytwarzanie, dojrzewanie i przeżywanie komórek krwi, wynikające ze zmian powstałych w szpiku);
- niedokrwistość hipoproliferacyjna (spowodowana jest niewystarczającą odpowiedzią komórek szpiku na czynniki stymulujące powstawanie czerwonych krwinek);
- wzrost retikulocytów (młode czerwone krwinki, które mają zwiększoną objętość);
- choroby wątroby;
- przewodnienie;
- hipotonia płynu zewnątrzkomórkowego (osocza);
- alkoholizm.
Zobacz także:
MCV obniżone - niedokrwistość mikrocytowa
Obniżona wartość MCV może świadczyć o:
- niedokrwistościach sideroblastycznych (są konsekwencją zwiększonego zatrzymywania żelaza w erytoblastach);
- stanach zaburzonej erytropoezy (proces namnażania i różnicowania czerwonych krwinek);
- talasemiach (niedokrwistości tarczowatokrwinkowe związane z wrodzonym defektem biosyntezy łańcuchów globiny);
- chorobach nowotworowych;
- odwodnieniu;
- hipertoniach płynu zewnątrzkomórkowego (zaburzenia gospodarki wodnej organizmu).
MCV jest jednym ze wskaźników w morfologii krwi. Ważne jest rutynowe badanie krwi, ponieważ zmiany w obrazie krwi, często nie dając żadnych objawów, mogą wskazywać na istnienie stanu chorobowego. Często są pierwszym objawem wykrywanej choroby.
Źródła
- Anemia w gastroenterologii
- Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-137-2
- Sułek K. (red.), Hematologia, Urban & Partner, Wrocław 2000, ISBN 83-87944-70-X
- Jastrzębska M. Diagnostyka laboratoryjna w hemostazie, OINPHARMA, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61364-05-4
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
