Paroxinor – skład leku, wskazania, przeciwwskazania i skutki uboczne

Paroxinor to lek o działaniu przeciwdepresyjnym, który należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jest dostępny na receptę. Stosuje się go przede wszystkim w psychiatrii. Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego.

Każda tabletka powlekana Paroxinor zawiera 20 mg paroksetyny Paroxetinum (w postaci paroksetyny chlorowodorku półwodnego) oraz 9,5 mg laktozy (w postaci laktozyjednowodnej).

Substancją czynną leku jest paroksetyna, która blokuje transport serotoniny z powrotem do komórki nerwowej, dzięki czemu jej poziom w ośrodkowym układzie nerwowym wzrasta. Efekty leczenia paroksetyną widoczne są po kliku tygodniach jej stosowania, niekiedy ten czas jest dłuższy.

• ciężkie epizody depresji,
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw),
• zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią (chorobliwy lęk przed otwartą przestrzenią) lub bez niej,
• fobia społeczna,
• zaburzenia lekowe uogólnione,
• zaburzenia stresowe pourazowe.

Lek podaje się doustnie, rano, podczas posiłku. Tabletkę powlekaną można podzielić na równe dawki. Należy ją połykać w całości, nie żuć i nie gryźć. Po uzyskaniu poprawy leczenie należy kontynuować przez kilka miesięcy, a odstawiać wyłącznie stopniowo przez co najmniej kilka tygodni. To ma zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia.

Zalecana dawka w przypadku:

• epizodów ciężkiej depresji wynosi 20 mg na dobę. Zwykle poprawa obserwuje po tygodniu leczenia,
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych wynosi 40 mg na dobę. Dawka początkowa 20 mg na dobę może być zwiększana stopniowo o 10 mg do dawki zalecanej. Niektórzy pacjenci wymagają zwiększenia dawki aż do maksymalnej dawki 60 mg na dobę,
• zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bezagorafobii wynosi 40 mg na dobę. Leczenie należy rozpocząć od dawki 10 mg na dobę, stopniowo zwiększanej o 10 mg, w zależności od odpowiedzi terapeutycznej, do dawki zalecanej,
• fobii społecznej wynosi 20 mg na dobę. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi klinicznej, po kilku tygodniach leczenia dawką zalecaną niekiedy wymagane jest stopniowe zwiększenie dawki o 10 mg, maksymalnie do 50 mg na dobę,
• zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń stresowych pourazowych wynosi 20 mg na dobę. W razie niewystarczającej odpowiedzi klinicznej po kilku tygodniach leczenia dawką zalecaną, możliwe jest stopniowe zwiększenie dawki o 10mg, maksymalnie do 50 mg na dobę.

Nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu Paroxinor, nie zawsze jest to możliwe. Przeciwwskazaniem jest:

• uczulenie na którykolwiek składnik preparatu,
• stosowanie tiorydazyny,
• stosowanie pimozydemu,
• stosowanie inhibitorów MAO.

Leczenie paroksetyną można rozpocząć 14 dni po zakończeniu stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO oraz następnego dnia po zakończeniu stosowania odwracalnych inhibitorów MAO typu A. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia 1 tydzień po odstawieniu paroksetyny.

Paroksetynę należy stosować jedynie u osób dorosłych. Dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania leku u dzieci i młodzieży do 18. roku życia są ograniczone.

Ze stosowaniem leku Paroxinor wiąże się ryzyko pojawienia skutków ubocznych. To najczęściej:

• brak apetytu,
• senność,
• bezsenność,
• pobudzenie,
• zawroty głowy,
• bóle głowy,
• drżenie ciała,
• niewyraźne widzenie,
• mdłości,
• zaparcia,
• biegunki,
• suchości błony śluzowej jamy ustnej,
• pocenie się,
• osłabienie,
• zaburzenia czynności seksualnych,
• zwiększenie masy ciała.

W trakcie leczenia preparatem Paroxinor należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Należy również unikać przyjmowania wszelkiego rodzaju używek.

Paroksetynę można stosować podczas ciąży jedynie ze ścisłych wskazań. Lekarz przepisujący lek musi rozważyć możliwość zastosowania innych rodzajów leczenia zarówno u kobiet ciężarnych, jak i planujących zajście w ciążę.

Niewielkie ilości paroksetyny są wydzielane z mlekiem kobiecym. Ponieważ jednak u niemowląt nie obserwowano żadnych objawów działania leku można rozważyć karmienie piersią.