ABC depresja to wszystko, co każdy człowiek powinien wiedzieć na temat zaburzeń psychonerwicowych. Depresja to stan wyczerpania psychicznego, który rozwija się powoli, a chory stopniowo ma coraz mniej energii do życia. Pojawia się labilność emocjonalna, wycofanie z życia społecznego, apatia i poczucie niezrozumienia przez bliskich, a także utrata radości z życia.
Należy pamiętać, że okresowy - nawet trwający kilka dni - spadek psychicznej formy, to jeszcze nie depresja. Czasem czujemy się gorzej w wyniku niepowodzeń w pracy, kłótni z najbliższą osobą, problemów finansowych, etc. Jest to naturalne dla każdego człowieka i zazwyczaj mija wraz z poprawą sytuacji. Depresja to choroba, która nie pojawia się nagle i wcale nie musi mieć żadnej konkretnej przyczyny.
Jeśli chodzi o ten rodzaj zaburzeń, kompendium wiedzy ("abecadło") depresji będzie obejmować kilka ważnych pojęć. Przede wszystkim warto znać rodzaje depresji:
Depresja sezonowa jest najczęściej spotykana, zwłaszcza u młodych ludzi (w wieku 20-30 lat). Powstaje na skutek niedostatecznej ilości światła słonecznego, niedoborów witaminy D, a objawia spadkiem energii, sennością i rozdrażnieniem. Ten rodzaj depresji łatwo wyleczyć, a pomoc psychologiczna nie jest konieczna. W ewentualnym leczeniu często stosuje się fototerapię, czyli terapię z wykorzystaniem światła.
Dystymia to łagodna odmiana depresji przebiega zazwyczaj bez większych uszczerbków na zdrowiu. Objawia się głównie spadkiem nastroju, samooceny i trudnością w podejmowaniu decyzji. W leczeniu pomaga psychoterapia i leki przeciwdepresyjne.
Depresja poporodowa pojawia się u 75% kobiet, które urodziły dziecko. Objawia się wzmożoną drażliwością, płaczliwością, apatią, czasem też niechęcią do opiekowania się dzieckiem. Depresja poporodowa zazwyczaj ustępuje po około 10 dniach, jednak warto poprosić o pomoc psychologa lub psychiatrę.
Choroba afektywna dwubiegunowa to specyficzne zaburzenie, które polega na naprzemiennym występowaniu depresji i manii. Tak silne zmiany nastroju mogą prowadzić nawet do samobójstwa. Chory może zrobić także krzywdę innym, dlatego ważne jest regularne przyjmowanie leków, nawet po ustąpieniu objawów.
Jeśli lekarz stwierdzi depresję, należy podjąć leczenie. Niektórzy sądzą, że z chorobą można poradzić sobie bez farmakoterapii, a jedynie przy pomocy psychoterapii, jednak wymaga to niezwykle silnej motywacji i chęci poprawy swojej sytuacji zdrowotnej.
W leczeniu depresji stosuje się leki uspokajające należące do grupy benzodiazepin. Oprócz środków farmakologicznych, bardzo ważna jest także stała współpraca z psychologiem lub psychoterapeutą, ponieważ rozmowa może pomóc w ustaleniu przyczyny złego stanu zdrowia psychicznego i wyeliminowaniu jej.