Sympatektomia lędźwiowa
Nadpotliwość to stresująca dolegliwość, która polega na nadmiernym wydzielaniu gruczołów potowych - o wiele większym niż potrzeba fizjologicznego obniżania temperatury organizmu. Może być związana z innymi chorobami, dlatego przed zakwalifikowaniem do leczenia operacyjnego niezbędna jest konsultacja endokrynologa. Dopiero po opinii specjalisty podejmowane są działania kwalifikujące chorego do operacji – ocena nasilania nadpotliwości metoda grawimetryczną. Chorzy, u których wydzielanie przekracza 100 mg/min są kwalifikowani do leczenia operacyjnego. Po zakwalifikowaniu do operacji wykonuje się sympatektomię lędźwiową.
1. Sympatektomia lędźwiowa – na czym polega zabieg?
Sympatektomia lędźwiowa to operacja polegająca na wycięciu pnia współczulnego w zakresie zwoju lędźwiowego L3 w celu podtrzymania pocenia się stóp w nadpotliwości pierwotnej. Chory układa się w pozycji na wznak. Podczas zabiegu stosuje się znieczulenie ogólne dotchawicze lub przewodowe. Cięcie skórne wykonuje się poprzecznie w linii środkowo-obojczykowej na brzegu mięśnia prostego brzucha. Długość cięcia, w zależności od grubości tkanki podskórnej wynosi 3-4 cm. Następnie przecina się wzdłuż cięcia skórnego tkankę podskórną na długość 4-5 cm. Po identyfikacji brzegu mięśnia prostego brzucha i nacięciu jego pochewki, chwyta się kleszczami obydwa nacięte brzegi i na tępo rozdziela się wzdłuż włókien mięśnie: skośny zewnętrzny, skośny wewnętrzny i poprzeczny brzucha na długość 4-5 cm. Po dojściu do powięzi poprzecznej, jej nacięciu i odpreparowaniu palcem otrzewnej, odwarstwia się otrzewną. Po czym wprowadza się haki urologiczne. W tak wytworzonej przestrzeni wprowadza się tor wizyjny. Następnie endoskopowym haczykiem unosi się pień współczulny i częściowo na tępo, częściowo przy pomocy koagulacji wyosabnia pień wraz ze zwojami L2 i L3. Zabieg trwa około 90 min. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.
2. Co dzieje się przed zabiegiem?
Leczenie nadmiernej potliwości za pomocą sympatektomii przeprowadza się tylko wtedy, gdy zawiodą inne, mniej inwazyjne metody walki z nadpotliwością. Przed zabiegiem należy sprawdzić, czy sympatektomia jest konieczna. W tym celu wykonuje się zastrzyk ze sterydami i środkiem znieczulającym. Jeśli tymczasowa blokada ma pożądany wpływ na ból i przepływ krwi w danym miejscu, szanse na skuteczność sympatektomii są duże. Przed sympatektomią pacjent powinien poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i przebytych chorobach. Niekiedy pacjenci dostają zalecenie schudnięcia i rzucenia palenia. Tuż przed zabiegiem pacjent powinien być na czczo.
3. Sympatektomia lędźwiowa – powikłania
Do największych problemów związanych z zabiegiem należą:
- uszkodzenie żyły głównej dolnej;
- uszkodzenie żył i tętnic międzyżebrowych;
- czasowe upośledzenie oddania moczu
- zaburzenia seksualne;
- zespół posympatektomijny (występowanie bólu piekącego lub parzącego w okolicy pośladków, ud i stóp do 2-4 tygodni po operacji).
4. Sympatektomia lędźwiowa – wizyty kontrolne
Po wykonaniu zabiegu pacjenci będą zobligowani do wizyt kontrolnych: 3, 6 i 12 miesięcy po operacji, a następnie co rok. W trakcie spotkań z endokrynologiem będą przeprowadzane badania nadpotliwości i testy psychologiczne. Czas jest niezbędny dla zaadaptowania się organizmu do nowej sytuacji związanej z termoregulacją.
5. Skuteczność zabiegu sympatektomii lędźwiowej
Sympatektomia jest skuteczna u 90% osób z nadpotliwością. Większość pacjentów zostaje w szpitalu przez mniej niż 1 dzień i wraca do pracy w ciągu tygodnia. Ponadto dzięki zastosowaniu tylko kilku nacięć efekt kosmetyczny jest bardzo dobry - blizny są praktycznie niewidoczne dzięki ich umiejscowieniu i niewielkim rozmiarom.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.