Standardy edukacji seksualnej w Europie wg WHO. Oto, co się w nich znajduje
Karta LGBT, podpisana przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego, budzi szereg kontrowersji. Wśród jej założeń wymienia się realizowanie postulatów w dziedzinie edukacji seksualnej zgodnie ze standardami WHO. Co właściwie zawierają te zapisy? I czy obawy przed nadmierną seksualizacją dzieci, które mają niektórzy, są uzasadnione?
1. Edukacja seksualna według WHO
"Standardy Edukacji Seksualnej w Europie" zawierają "Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją i zdrowiem". Część krytyków dokumentu uważa, że realizowanie jego zapisów może się przyczynić do seksualizacji małych dzieci. Inni uważają, że zalecenia przygotowane przez WHO to zbiór treści, które są odpowiedzią na szereg problemów związanych ze zdrowiem seksualnym - przemocą seksualną, niechcianymi ciążami wśród nastolatek czy chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Dlatego dla wielu zaskakujące, a nawet przerażające wydają się perspektywy rozmów z kilkulatkami o masturbacji, prokreacji i różnych rodzajach związków.
Co naprawdę zawierają standardy WHO, na które powołuje się karta LGBT?
2. Standardy edukacji seksualnej według WHO - treść
Dla dzieci poniżej 4 r.ż. przewiduje się w programie edukacji seksualnej poruszanie kwestii płodności i prokreacji w podstawowym zakresie obejmującym ciążę, poród i posiadanie dzieci.
W aspekcie seksualności pojawiają się kwestie radości i przyjemności płynących z dotykania własnego ciała i wczesnodziecięcej masturbacji. Tematem poruszanym z przedszkolakami ma być m.in. odkrywanie ciała i narządów płciowych czy zwrócenie uwagi na fakt, że fizyczna bliskość to integralna część życia.
Istotne jest również wykształcenie świadomości swoich granic i swoich potrzeb. Dzieci powinny wiedzieć, że mogą stawiać granice i mają prawo powiedzieć "nie" np. jeśli ktoś proponuje im zabawę w lekarza. Dzieci na tym etapie również wyrażają już swoją tożsamość płciową.
W tym wieku zaleca się również rozmowy o różnorodności związków.
Dla dzieci w przedziale wiekowym od 4 do 6 lat, przewidziana jest tematyka mitów związanych z prokreacją jak choćby mit o tym, że dziecko "przynosi bocian". Zapisy dotyczą także prezentacji odczuć związanych z seksualnością, jak bliskość, przyjemność, podniecenie. Zwraca się uwagę na fakt, iż "powinny to być uczucia pozytywne; nie powinny zawierać przymusu czy powodować uczucia krzywdy".
Dzieci w tym wieku należy również zapoznawać z ewentualnym ryzykiem wykorzystania seksualnego i przemocy.
Dzieci w wieku 6-9 lat lat powinny być edukowane w zakresie zmian dotyczących ciała w okresie dojrzewania. Istotne problemy to: miesiączkowanie, ejakulacja, indywidualne różnice związane z rozwojem na przestrzeni czasu, biologiczne różnice między mężczyznami i kobietami (wewnętrzne i zewnętrzne) oraz higiena osobista.
Już w tym wieku powinny być poruszane wybory dotyczące rodzicielstwa i ciąży, bezpłodności, adopcji, antykoncepcji i jej metod. Istotnym elementem edukacji jest również poruszenie kwestii przyjemności seksualnej w zakresie autostymulacji i masturbacji, a także ostrzeżenia przed chorobami, przemocą i agresją na płaszczyźnie seksu.
Wg standardów WHO dzieci w wieku 9 do 12 lat powinny zdobyć wiedzę na temat preokreacji i planowania rodziny, różnych metod antykoncepcji i ich stosowania, mitów dotyczących antykoncepcji, problematyki niechcianych ciąż. Zwraca się uwagę na stosowanie prezerwatyw i odpowiedzialność obu płci za ewentualne poczęcie.
W tym wieku dzieci powinny też poznać pojęcie orgazmu. Zadaniem nauczycieli jest również wskazanie, że mogą istnieć różnice między tożsamością płciową a płcią biologiczną.
Osoby między 12 a 15 rokiem życia powinny być zapoznawane z koniecznością podejmowania decyzji w zakresie prokreacji i antykoncepcji oraz z konsekwencjami wynikłymi z wczesnego rodzicielstwa. To właśnie moment, w którym można poruszyć kwestie orientacji seksualnej, homoseksualizmu i ewentualnego coming outu.
3. Kontrowersje wokół karty LGBT
Kontrowersje budzą nie tylko zapisy zawarte w karcie LGBT i standardach edukacji seksualnej wg WHO. Problemem są kwestie praktycznej realizacji zapisów. Polska edukacja seksualna nie jest oparta o standardy WHO.
Czy zatem Warszawa zmieni programy edukacyjne? Czy możliwe jest inne nauczanie w zakresie seksualności dzieci, w zależności od lokalizacji? Wciąż czekamy na doprecyzowanie ze strony prezydenta Warszawy i jego rzecznika.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.