Trepanacja czaszki – wskazania, charakterystyka, powikłania

Trepanacja czaszki polega na wykonaniu otworu w czaszce, który odsłania opony mózgowe oraz mózg. Dzięki temu zabiegowi chirurg może dotrzeć bezpośrednio do jamy czaszki. Otwory są nawiercane wiertarką ręczną lub elektryczną.

Najczęstszymi wskazaniami do wykonania zabiegu trepanacji czaszki są krwiaki mózgu. Zabieg ten zmniejsza ryzyko odnowienia się krwiaka. W przypadku wodogłowia lub obrzęku mózgu, podczas zabiegu trepanacji czaszki zakłada się cewniki, które mają za zadanie mierzyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe.

W niektórych przypadkach niezbędna do wykonania jest trepanacja zwiadowcza. Zabieg ten polega na wykonaniu kilku otworów w czaszce. Otwory te umożliwiają ustalenie przyczyn dolegliwości. Wskazania do zabiegu trepanacji zwiadowczej to nagłe pogorszenie stanu zdrowia, które łączą się ze wgłębieniem mózgu.

Najczęstszymi rodzajami pogorszenia zdrowia to pojawienie się niedowładu, zaburzenia mowy, zaburzenia czucia, a także asymetria źrenic. W przypadku podejrzenia złamania czaszki również wykonuje się trepanację zwiadowczą. Otwory nawierca się w okolicach części skroniowej, ciemieniowej i czołowej – zwykle po stronie przeciwnej do występujących objawów niedowładu, rozszerzenia źrenic lub innych dolegliwości. Jeżeli przyczyna nie zostanie odnaleziona, chirurg nawierca kolejne otwory. W przypadku odnalezienia przyczyny niedowładu można dokonać usunięcia krwiaka.

Najczęstszymi powikłaniami po zabiegu trepanacji czaszki jest obrzęk mózgu, niedotlenienie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, powstanie krwiaka wewnątrzmózgowego lub ostrego krwiaka nadtwardówkowego lub podtwardówkowego, infekcja lub ropniak.