Uczulenie na złoto

Według badań, na uczulenie na biżuterię częściej cierpią mieszkańcy krajów rozwiniętych ekonomicznie. Złoto należy do słabych alergenów, w codziennym życiu jest to alergia występująca raczej rzadko. Wyprysk kontaktowy pojawia się najczęściej na skutek noszenia obrączek i pierścionków, czasem z powodu noszenia złotych kolczyków. Złote zegarki i medaliony bardzo rzadko przyczyniały się do powstania objawów alergii. Zauważono również, że złota biżuteria częściej szkodzi zimą niż latem. Alergia na złoto częściej pojawia się wśród kobiet, choć czasem występuje u mężczyzn, głównie u złotników.

Wyprysk kontaktowy ogranicza się do tego miejsca na skórze, gdzie wystąpił kontakt ze złotą biżuterią. Pojawianie się pierwszych objawów może się wahać od kilku miesięcy do kilkunastu lat. Zauważono, że osoby, które początkowo miały uczulenie tylko na obrączki ze złota, z czasem nie mogą nosić innych, złotych przedmiotów ani złotych koron protetycznych. Reakcja alergiczna może nastąpić na skutek używania kosmetyków z płatkami złota.

Obecnie alergia na srebro występuje raczej rzadko. Uczulenie to częściej obserwowano do lat 40. ubiegłego wieku, ponieważ w tamtym czasie używano azotanu srebra do wyrobu srebrnych przedmiotów. Obecnie biżuteria srebrna nie uczula, ponieważ nie jest wykonywana z tej substancji. Srebrne ozdoby mogą nosić osoby nadwrażliwe na inne substancje czy metale. Objawy alergii na srebro są podobne do objawów uczulenia na złoto. Alergia na te metale rzadko występuje sama, częściej pojawia się w połączeniu z czynnikami zewnętrznymi, na przykład, jeśli osoba nosząca złoty lub srebrny pierścionek ma kontakt ze słoną wodą, to na skórze pojawia się wyprysk kontaktowy. Jest on długotrwały i uporczywy w leczeniu, może przyczynić się do powstania guzków ziarniczych. Objawy uczulenia nasilają się w czasie pocenia.

Nikiel to najczęściej występujący alergen kontaktowy. Uczulenie pojawia się głównie u kobiet. Narażone są na niego dzieci, które nie ukończyły jeszcze dwunastego roku życia (u nich prawie nigdy nie występuje alergia kontaktowa, a nikiel jest tu wyjątkiem). Alergia na nikiel pojawia się najczęściej pod wpływem kontaktu skóry z zegarkami i ich zapięciami, kolczykami i klipsami, metalowymi częściami biustonoszy, pierścionkami, łańcuszkami i naszyjnikami. Niektórzy chorzy wykazują nadwrażliwość na nożyczki, druty do robótek, klucze, łyżki i metalowe uchwyty. Jeśli nikiel przeniknie do organizmu przez układ pokarmowy, to znacznie zaostrzy objawy alergii na biżuterię. Osoby cierpiące na ten rodzaj schorzenia, muszą uważać na mycie rąk pod bieżącą wodą z kranu. Tuż po odkręceniu kurka w wodzie może znajdować się ten metal. Ponadto pierwiastek przenika do potraw gotowanych w metalowych garnkach. Mrówczan niklu może znajdować się w niektórych gatunkach margaryn, co nie zawsze jest opisane na opakowaniu.

Źródła

1. Chazan R., Pneumonologia i alergologia praktyczna - badania diagnostyczne i terapia, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2011, ISBN 978-83-7522-061-2
2. Gabryel-Batura H., Młynarczyk W., Zarys pulmonologii z elementami alergologii, AM Poznań, Poznań 2004, ISBN 83-88732-82-X
3. Mędrala W., Podstawy alergologii, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2006, ISBN 83-89009-53-6
4. Rudzki E., Alergeny, Medycyna Praktyczna, Kraków 2008, ISBN 978-83-7430-157-2