Wenflon - budowa, kolory, wskazania, przeciwwskazania, powikłania
Wenflon, fachowo zwany kaniulą dożylną, stosowany jest w leczeniu szpitalnym do podawania leków oraz pobierania krwi. Najczęściej jest zakładany na przedramieniu, zgięciu łokciowym lub grzbiecie dłoni. Co warto wiedzieć o wenflonie?
1. Co to jest wenflon?
Wenflon to potoczna nazwa kaniuli dożylnej, inaczej zwanej obwodową lub cewnikiem naczyniowym. Wenflon to plastikowa rurka, którą umieszcza się w żyle za pomocą stalowej igły.
Kaniula umożliwia swobodne podawanie medykamentów bez potrzeby każdorazowego wkłucia oraz szybką interwencję farmakologiczną w stanie zagrożenia życia. Za pomocą wenflonu można również pobrać krew.
Wenflon najczęściej zakłada się do żyły podskórnej przedramienia, grzbietu dłoni lub zgięcia łokciowego. Przy długotrwałym leczeniu, aby uniknąć zaczopowania kaniuli przez skrzep, stanu zapalnego lub infekcji, wenflon należy wymieniać przynajmniej co 72 godziny.
Kaniula może zostać pozostawiona dłużej, jeśli u pacjenta wstępują problemy ze znalezieniem odpowiedniej żyły do wykonania wkłucia. Od momentu założenia wenflon jest pod stałą obserwacją personelu medycznego, który swoje spostrzeżenia zapisuje w karcie wkłucia obwodowego.
2. Budowa wenflonu
Klasyczny wenflon składa się z igły, która po wprowadzeniu kaniuli zostaje usunięta, cewnika – plastikowej mandruli, rozkładanych skrzydełek stabilizujących strukturę, korka, pod którym znajduje się zastawka, przez którą są podawane leki za pomocą strzykawki oraz nasadki, przez którą podaje się wlewy dożylne.
3. Kolory wenflonu
Dla łatwiejszego rozróżnienia, rozmiary wenflonu oznacza się kolorystycznie, barwa określa wewnętrzną średnicę cewnika. Najmniejszy wenflon jest fioletowy, później kolejno mamy wenflon żółty, niebieski, różowy, zielony, biały, szary. Wenflon o największej średnicy oznaczany jest kolorem pomarańczowym, czerwonym lub brązowym.
4. Wskazania do założenia wenflonu
- leczenie hospitalizacyjne,
- systematyczne dożylne podawanie leków,
- zabiegi operacyjne,
- stan zagrożenia życia (niedożywienie, wstrząs, odwodnienie),
- transfuzja krwi,
- nawadnianie pozajelitowe,
- podanie kontrastu przed wykonaniem tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego oraz innych badań obrazowych.
5. Przeciwwskazania do założenia wenflonu
Głównym przeciwwskazaniem przed założeniem kaniuli jest zwłóknienie tkanek powstałe w wyniku wielokrotnych wkłuć oraz kruche naczynia krwionośne. Nie zaleca się również zakładania wenflonu u niemowląt przedwcześnie urodzonych oraz dzieci ze słabą widocznością żył, u dzieci pobudzonych psychoruchowo, osób otyłych, odwodnionych oraz we wstrząsie.
Zobacz także:
6. Powikłania po założeniu wenflonu
- obrzęk,
- zaognienie,
- ból i zaczerwienienie w okolicy iniekcji,
- zapalenie żył i nacieki zapalne do tkanki podskórnej,
- stwardnienie lub zgrubienie naczynia krwionośnego,
- pęknięcie żyły objawiające się siniakiem lub krwiakiem,
- zatkanie światła naczynia krwionośnego,
- zakrzepy,
- zator powietrzny,
- martwica tkanek.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
