Wziernikowanie gardła

Wziernikowanie gardła to inaczej pharyngoskopia. Badanie to polega na oglądaniu przez lekarza gardła pacjenta. Jest to możliwe dzięki specjalnemu wziernikowi krtaniowemu (pharyngoskopowi), który wkłada się do jamy gardła przez nos. Umożliwia to zdiagnozowanie występujących schorzeń wszystkich części gardła, także krtani. W wyniku ustalenia zmian chorobowych można także pobrać wycinek tkanki zmienionej chorobowo do dalszych badań histopatologicznych.

1. Wskazania i przygotowanie do wziernikowania gardła

Gardło to początkowy odcinek dwóch układów - oddechowego oraz pokarmowego, dlatego ważne jest jego badanie. Dzieli się na trzy części, które bada się podczas wziernikowania:

• nosogardło;
• część ustna gardła (część za jamą ustną);
• gardło dolne.

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czy warto wykonywać badania profilaktyczne?"

Do metod wziernikowania gardła zaliczana jest także laryngoskopia, tj. endoskopia krtani oraz stroboskopia, która pozwala na badanie tylnej ściany części krtaniowej gardła i obejrzenie górnej części nagłośni.

Dzięki wziernikowaniu gardła można zdiagnozować:

• guzy;
• zapalenia;
• raka gardła;
• polipy gardła;
• ciała obce w gardle.

Przed wziernikowaniem gardła niezalecane jest jedzenie i picie - może to wywołać wymioty u pacjenta i uniemożliwić badanie. Pacjenci noszący sztuczną szczękę powinni wyjąć ją na czas badania.

2. Przebieg wziernikowania gardła i powikłania po badaniu

Wziernikowanie gardła nie wymaga znieczulenia ogólnego. Lekarz znieczula miejscowo gardło, po czym wprowadza wziernik do nosa i gardła pacjenta. Obecnie najczęściej korzysta się z giętkich, elastycznych wzierników, które ułatwiają badanie. Wziernik krtaniowy pozwala na bezpośrednią obserwację wnętrza gardła pacjenta w powiększeniu. Na końcu wziernika znajduje się kamera, która przesyła obraz gardła pacjenta do monitora. Dzięki specjalnej końcówce możliwe jest także pobranie próbek do dalszych badań histopatologicznych, jeśli lekarz zauważy jakieś niepokojące zmiany w tkance.

Część krtaniowa gardła może zostać zbadana w laryngoskopii pośredniej lub bezpośredniej podczas badania krtani. Część nosową zaś za pomocą odpowiednio ustawionych lusterek, na wysokości podniebienia miękkiego lub też poprzez wprowadzenie endoskopu. Badanie to zwane jest rynoskopią. Ustną część gardła bada się w badaniu otolaryngologicznym. Używa się do tego szpatułki. Podczas tego zabiegu ocenie podlega odruch z tylnej ściany gardła, ruchomość języka i podniebienia miękkiego, a także stan uzębienia, ujście ślinianek, symetria łuków podniebiennych oraz stan migdałków podniebiennych. Często w badaniu tej części gardła pomocne jest badanie palpacyjne, tj. badanie przez dotyk, szczególnie przy diagnozowaniu stanu dna jamy ustnej i języka.

Badanie rzadko powoduje jakiekolwiek powikłania. Po wziernikowaniu pacjent może czuć podrażnienie gardła lub niewielki ból, które przechodzą po kilku dniach. Ze względu na podrażnienie ściany gardła, mogą pojawić się nudności, a nawet wystąpić odruch wymiotny. W wyniku wprowadzenia przez nos może dojść do niewielkiego podrażnienia błony śluzowej jamy nosowej, w wyniku czego pacjent może odczuwać pewien dyskomfort, świąd, może występować kichanie. Czasami dochodzi do niewielkiego krwawienia, które samoistnie ustępuje oraz do wtórnych infekcji bakteryjnych, zdarza się to jednak bardzo rzadko.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.